Zeal – Where ships go by

Geluidsfragmenten als stills uit een film.

Jasper Slaghuis, ,

Het thema van de boekenweek is dit jaar schrijvers en muziek.
Kun je de meeste cd’s het beste vergelijken met romans, de nieuwste van Zeal laat zich beluisteren als een novelle.

Geluidsfragmenten als stills uit een film.

“Uit lange jams worden compacte songs gedestilleerd”. Zo valt te lezen in de biografie van het Apeldoornse Zeal. Daarmee word je als nietsvermoedende recensent toch enigszins op het verkeerde been gezet, want bij ‘compacte songs’ denk ik aan alles behalve het werk dat Zeal af heeft geleverd. Compact is wel de speelduur van ‘Where ships go by’, inmiddels alweer het derde schijfje van de band. De muziek van Zeal kenmerkt zich door trage, sfeerrijke nummers die eerder aan doen als fragmenten van langere stukken dan als op zichzelf staande liedjes. Het lijkt alsof de band je delen van een verhaal vertelt en andere delen bewust weg laat, zodat je als luisteraar niets anders kan doen dan zelf invullen. Echter, ook als fragment zijn de nummers erg geslaagd, waarbij opener ‘From scratch’ er met kop en schouders bovenuit steekt. Er wordt subtiel gemusiceerd door met name bas en gitaar, en ook de zang van Gerdien de Boer past keurig in het plaatje. Enig punt van kritiek is de productie, want die rammelt nogal eens. Ik hoop dat Zeal zich nu zal gaan storten op een volwaardige cd, want ik ben benieuwd of ze zo’n spanningsboog als op ‘Where ships go by’ ook bij een langere speelduur vast kunnen houden.