15.02.06 Vertrek en aankomst Om 02.00 's nachts verzamelen we op Noorderhagen 80A te Enschede, onze vaste hang-out, repetitieruimte en studio. Iedereen heeft er onwijs veel zin in en na alles in de auto's te hebben ingeladen gaan we op weg naar vliegveld Dusseldorf (D). Voor de eerste keer op tour per vliegtuig, we voelen ons al echte rocksterren. De miepjes bij de incheckbalie doen een beetje moeilijk over de apparatuur, maar uiteindelijk blijkt alles toch wel ok. Afgezien van de nodige turbulentie verliep de vlucht aardig relaxed en via Milaan arriveren we 12 uur later in New York City. Yeah baby! Het feest kan beginnen! Alle indianenverhalen over vervelende douane blijken niet waar en voor we het weten staan we buiten in een stralend zonnetje. We nemen de taxi naar Bushwick (Brooklyn), alwaar we 11 dagen bij onze vriend Jake zullen verblijven. De eerste foto's van de skyline van Manhattan worden onderweg al snel gemaakt en niet snel daarna volgt de eerste Amerikaanse bar plus bijhorende biertjes. Hoezo jetlag? Dat woord kennen we niet...En rond een uur of 11 's avonds staan we er dan hoor, bovenop het Empire State Building, met waterige oogjes uit te kijken over een zee van licht die op geen enkele manier onder doet voor alle verwachtingen. Ik pak er even een van onze flyers bij met de ambitieuze titel: 'Destination Zero reclaims New Amsterdam', en daaronder een lijst van negen optredens in venues in uiteenlopende kleuren en maten. De flyer gaat er vandoor via een windvlaag en dat is goed, we hebben er genoeg. Toch zal het nog een hele klus worden hier indruk te maken, in deze stad waar het allemaal gebeurt. 16.02.06 WPIR Pratt Radio, Brooklyn, NY & CBGB's, Manhattan, NY Vandaag blijkt de jetlag dan toch aanwezig, maar desalniettemin staan we om 14.00 met z'n allen voor de deur van WPIR Pratt Radio te Brooklyn voor een interview. Aan Floris en René om de klus te klaren. De interviewer heeft via internet al de nodige nummers geluisterd en is erg enthousiast. Floris en René wordt het hemd van het lijf gevraagd en aan de andere kant van het glas breekt bij de rest de meligheid al snel los: dansende brandweermannen, onthoofde kerstmannen en het nodige handen- en voetenwerk zorgen voor komische taferelen. Na het interview duiken we Manhattan in voor een eerste kennismaking en die is niet verkeerd. Wat een stad zeg. De superlatieven schieten hier tekort en eigenlijk moet je gewoon maar eens zelf een kijkje gaan nemen. 's Avonds begint het dan eindelijk echt. In tegenstelling tot de voorgaande tours niet met z'n allen in een stinkend busje, maar gewoon met de subway naar ieder optreden. Natuurlijk trekken we veel bekijks met alle apparatuur in die treinen, maar ja, we zijn ook niet voor niets de 'crazy Dutchmen'. Het eerste optreden is meteen de natte droom van iedere rock-muzikant: spelen in de grote zaal van de fameuze CBGB's. We zijn extra trots, want in oktober zal de zaal voorgoed sluiten en gaan ze naar een andere lokatie. Bij binnenkomst merk je meteen dat hier decennia rockhistorie in de lucht hangt. Je voelt het verleden vanonder de centimeters dikke laag posters en stickers op alle muren en we komen zelfs een Heideroosjes-sticker tegen. Een mooie plek om er eentje van DZ naast te plakken dus! We spelen samen met The Pennyroyals en sluiten de avond af. Meteen wordt duidelijk dat het publiek in New York meer aan zijn hoofd heeft dan zomaar alle bandjes op een avond kijken, want men komt net voor aanvang van 'hun' band binnen en gaat na afloop ook net zo snel weer weg. Ondanks dit gegeven staan we toch nog voor zo'n 40 man te spelen en heeft Floris de verjaardag van z'n leven. Een erg mooi begin van de tour! We krijgen leuke reacties en verbazen met onze mix van drum'nbass en punk. Na een fijne nazit weer op weg naar 'huis'. De leus 'No sleep 'till Brooklyn' begint al aardig in te burgeren... 17.02.06 The Red Zone, Queens, NY Vandaag is het 'toeristendag'. Met een mooi vertrouwd houten hoofd staan we op en gaan we op weg naar de WTC-site. Nog steeds is niet precies duidelijk wat voor nieuw bouwwerk er zal verrijzen en het is dan ook niet meer dan een groot gat. Het meest indrukwekkend zijn eigenlijk de kleine straatjes om de plek heen, waarvan je weet dat ze dus in enkele seconden helemaal vol lagen met rotzooi. Impressive! We besluiten ook de gratis ferry naar Staten Island te nemen om zo wat mooie kiekjes van Manhattan en het State of Liberty te kunnen maken. 's Avonds is het de beurt aan The Red Zone in Queens. Het blijkt een uit de kluiten gewassen rockbar met vaag personeel. We zoeken ons heil maar meteen bij de pasta-tent op de hoek, alwaar we echt een enorme maaltijd krijgen voorgeschoteld. Bigger and better, yep! Van knoflook 'snijden' hebben ze trouwens nog nooit gehoord en dat hebben we later geweten ook. Het optreden blijkt net zo vaag als de tent zelf en we spelen uiteindelijk alleen voor de bands die voor en na ons spelen. Het publiek is er inmiddels al vandoor, bummer. Het aanbod van de manager mee te gaan naar de lokale titty-bar slaan we af, op dit moment vraag ik me af waarom eigenlijk. Wel vinden we deze avond in de rommeltuin achter de zaal een enorme plastic blauwe regenton, die mooi dienst kan doen als vervanging van het vertrouwde olievat. En ook voor in de subway is een plastic uitvoering natuurlijk een stuk handzamer. Tijdens het optreden beleeft de ton een mooie vuurdoop. Op de terugweg raken we in gesprek met twee rappers die naar eigen zeggen net in de studio een aantal nummers hebben opgenomen en waarvan er een regelmatig in Nederland opgetreden heeft. Tegen de tijd dat de metro wegrijdt mondt het uit in een jamsessie waarbij de zo juist verworven ton er goed van langs krijgt, terwijl Amerikaanse en Nederlandse raps achter elkaar aan flowen en niet voor elkaar onder doen. Yeah, dit is het soort ervaringen waarvoor we de grote vijver zijn overgestoken! 18.02.06 Tommy's Tavern, Brooklyn, NY Vandaag is de dag waarop we Central Park maar eens opzoeken. Het is nog steeds erg zonnig, maar inmiddels wel erg koud geworden. Het kan ons echter niet deren en we duiken wederom de subway in. Het leuke van deze tour is dat alle optredens zo dicht bij elkaar zijn dat we, op één optreden na, telkens met de subway van onze vaste verblijfplaats in Brooklyn naar de zaal kunnen reizen. We hebben namelijk aardig wat ervaring opgedaan met over Oost-Europese 'snelwegen' denderen in een bandbus vol stinkende zweetneven en achterbakse achterbankers; dus dit is een welkome afwisseling. Overdag struinen we door de stad om alles op ons eigen tempo te bekijken, dan halen we onze spullen op en laten we ons dus rijden zoals het echte internationale beroemdheden betaamt. Deze avond brengt de subway ons bij Tommy's Tavern. Een plek waar dé underground promotor van NYC, Todd P, regelmatig feestjes organiseert. We zetten een puike show neer, maar van deze avond zal vooral de afterparty bijblijven. We laten de spullen bij Tommy's staan en onze vriend Ben leidt ons naar een van de meest waanzinnige undergroundfeesten van NYC in Dumbo (Down Under the Manhattan Bridge Overpass) te Brooklyn. Het blijkt een feest te zijn met erg vette muziek in meerdere ruimtes, waar alles kan en mag! Velen zijn verkleed in de meest extreme outfits en we voelen ons direct thuis. We laten ons de nodige (gratis) alcohol en andere spulletjes goed smaken en om 9.00 's morgens rollen we naar buiten, terwijl het feest nog gewoon lekker doorgaat. 19.02.06 Nikki's and Sam's, Manhattan, NY Om 13.00 gaat de wekker, ik heb de band nog nooit zo gaar meegemaakt. We vragen ons af hoe we in godsnaam vandaag een optreden kunnen doen. We checken onze e-mail en komen erachter dat het optreden vandaag gecancelled is. Normaal gesproken zouden we daar aardig kapot van zijn, maar vandaag komt het eigenlijk wel goed uit, want deze brakke harries gaan nergens meer naartoe. De bedjes worden weer opgezocht en we beleven een erg rustige dag met het kijken van films en foto's. 's Avonds kruipt het bloed toch weer waar het niet gaan kan en vermaken we ons tot in de late uurtjes (tsja, als je eenmaal het ritme te pakken hebt) uitstekend in de bars van de Lower East Side. 20.02.06 Day-Off Vandaag is het President's Day en is zo'n beetje heel Amerika vrij. Wij dus ook! De dag wordt in verschillende groepjes slenterend door de stad doorgebracht: Times Square, musea, winkels, eettenten etc. Voor de verandering rusten we in de avond maar eens een beetje uit. We zoeken een jazz-club op en belanden uiteindelijk bij Ben thuis alwaar we een flinke hoeveelheid pret voor in de sigaret kado krijgen. Lekker chillen dus de komende dagen! 21.02.06 Lit Lounge, Manhattan, NY De rustige avond is goed bevallen en we zijn er weer helemaal klaar voor. We komen veel te vroeg aan in de Lit Lounge en gaan de straat maar weer op om het optreden van vanavond wat beter te promoten. Een aantal mensen zijn op voorhand erg enthousiast en we beloven ze een plekje op de gastenlijst. Het nadeel van een tour overseas is dat je minder makkelijk in staat bent je eigen apparatuur mee te nemen. Zo hebben we bijvoorbeeld geen versterkers meegenomen. Iedere avond moeten we dus de backline bij elkaar scharrelen en vandaag is het niet anders. Gelukkig hebben de meeste zalen een standaard backline klaarstaan of zijn de bands met wie we spelen uitermate aardig en kunnen we hun apparatuur lenen. Voordeel daarvan is dat je ook vaak de betreffende bandleden er gratis als een soort van roadie bij krijgt. Erg fijn! Vandaag openen we de avond en staan we te spelen voor een aantal homies en een paardenkop. Niet helemaal bevredigend dus. We hadden eigenlijk een andere avond verwacht, want vele grootheden hebben hier hun eerste optredens gedaan. Gelukkig blijkt het niet aan ons te liggen en blijft het bij de andere bands ook rustig. Ook hier kennen ze dus dinsdagen! Eigenlijk lijkt New York best wel op Enschede... ahum! 22.02.06 Piano's, Manhattan, NY Wederom een zaal met naam. Piano's bevindt zich op de Lower East Side. Dit is de wijk van Manhattan waar veel muzikanten en kunstenaars zich verzamelen. Het is ook de wijk met de meeste alternatief ingestelde uitgaansgelegenheden, gitaarwinkels, sleazy rockbars etc. Een uitstekende plek dus om te netwerken. En dat zou ook gebeuren. We spelen wederom als eerste band. Voor het eerst tijdens de tour hebben we goed monitorgeluid. Echter, dat leidt er gek genoeg toe dat we een vrij matte show neerzetten. Sander heeft inmiddels ook extra last gekregen van de bobbel op zijn stembanden, wat de boel nog verder afvlakt. Het publiek heeft er echter geen boodschap aan en vindt het prachtig wat we doen. We krijgen veel leuke reacties en na afloop komt er een meisje naar ons toe dat uitlegt dat ze zo blij is dat ze eindelijk eens een band ziet die een pc gebruikt i.p.v. een mac. Ze blijkt de zangeres te zijn van het nieuwe KMFDM-project. Later die avond heeft ze zelf een show in de CBGB's en ze nodigt ons uit daar naartoe te komen en kennis te maken met de KMFDM-posse. Zo'n aanbod slaan we natuurlijk niet af en een paar uur later bevinden we ons in de lounge van de CBGB's. De heren van KMFDM komen in het begin wat lauw over, maar we belanden uiteindelijk wel met z'n allen op de afterparty in de niet toeristische CBGB's van het moment, de Motor City. Onder het genot van de nodige alcohol wordt iedereen spraakzamer, ontmoeten we ook nog mensen van Bauhaus en 16Volt en loopt deze avond/nacht uit op een erg dronken, maar toch productieve netwerk aangelegenheid. De helft van ons houdt het rond 3.00 uur voor gezien. De andere helft komt onder luid geschal om 7.00 de slaperigen onder ons weer wakker maken... 23.02.06 Galapagos, Brooklyn, NY We beginnen ons inmiddels aardig te ergeren aan de werklui bij de buren die iedere morgen al rond 9.00 beginnen met het slopen van de vloer. Een bezigheid die gepaard gaat met enorme klappen en trillingen die lekker doorlopen tot onder onze bedden. In combinatie met de ontiegelijke kater leidt dit tot het bereiken van de irritatiegrens en wordt er aardig gemopperd op de omstandigheden, maar ook op elkaar. Ach, iedere tour heeft van deze momenten. We kennen elkaar echter al wel langer dan vandaag en slaan ons er aardig doorheen. Sommigen van ons komen het huis uiteindelijk niet eens uit, terwijl anderen op zoek gaan naar fijne tweedehands winkels, platenzaken en andere prullaria. Om 19.00 zijn we present in Galapagos Art Space. Al tijdens de voorgaande dagen bleek dat de meeste New Yorkers deze tent kennen en dat er alleen maar speciale events plaatsvinden. Speciaal voor ons optreden heeft René er dan ook een heel circus omheen geregeld: 10 kunstenaars houden er een expositie, de boel is gecombineerd met een gemaskerd bal, de Brooklyn elektroclash sensatie van het moment 'Heloise and the Savoir Faire' (lees Vive la Fete) en hun sexy dansers komen ons muzikaal versterken en na afloop zorgt onze eigen Floris aka dj F-Asis voor een fijne d'nb/techno afterparty. Uiteindelijk blijkt dit een van de drukst bezochte shows van de tour en dat doet goed. Misschien moeten we maar meer feestjes op z'n Hollands gaan organiseren in NYC. Een domper op de dag was echter het verdwijnen van onze vertrouwde blauwe regenton. We verdenken de vervelende buren ervan dat ze hem een nieuw leven hebben toebedeeld. Damn, we waren er inmiddels aardig aan gehecht! We lossen het gemis op door een metalen vuilnisbak van straat te scoren om die vervolgens vol deuken en gaten na afloop van de show weer terug te zetten. Dat gaan de eigenaren zeker merken trouwens. 24.02.06 R&R, Manhattan, NY Op aanraden van verschillende mensen wordt vandaag aangegrepen een aantal galerieën te bezoeken. De bende splitst zich op in twee groepen. De ene helft gaat naar de galerie van Alex Grey, verantwoordelijk voor het artwork van Tool's Lateralus cd. De andere helft vertrekt naar de galeriewijk Chelsea om aldaar o.a. Jeff Soto's 'supernova' show te bezoeken. Beide groepen claimen later allebei de beste expositie te hebben gezien. Hoe kan het ook anders... Vandaag spelen we in een superchique rocktent in een van de duurste buurten van Manhattan. Bij binnenkomst blijkt al snel dat dit inderdaad een ander soort tent is dan waar we tot nu toe gespeeld hebben. De prijs van de drank rijst de pan uit en ook het publiek is van een ander soort slag. Om je een klein idee te geven, Madonna hield hier twee weken geleden nog een showcase van haar Maverick-label. We staan als tweede band gepland, maar de eerste band heeft moeten afzeggen en daarom openen we wederom. Deze keer is het echter minder vervelend, want de zaal zit aardig vol met allemaal mensen die komen voor de band na ons. Gelukkig blijkt het publiek erg open-minded en geven we een van de beste shows weg. Net voor het optreden komt de manager nog naar ons toe om te vragen of we een hele delegatie uit België hebben uitgenodigd. Wij weten echter van niets en na het optreden komen we er snel genoeg achter dat het gaat om een aantal organisatoren van het befaamde DOUR-festival. Ze waren erg enthousiast en we krijgen de belofte dat ze voor ons gaan lobbyen. We zijn benieuwd! Het begint inmiddels duidelijk te worden dat deze tour nog wel eens een erg mooi staartje kan gaan krijgen. 25.02.06 The Rail, Bound Brook, NJ En dan zijn we aangekomen bij het laatste optreden van de tour. We hebben de laatste dagen aardig ons best gedaan vaste voet te krijgen in New Amsterdam en nu is het tijd om het eiland te verlaten. Op weg naar New Jersey, waar je WEL mag roken! We kruipen voor het eerst deze tour met z'n allen in een auto en meteen komt het vertrouwde Oost-Europese tourgevoel terug. Natuurlijk is het best fijn om iedere avond met de subway gereden te worden, maar met z'n zessen lekker stinken in een echte Amerikaanse bak heeft zo ook wel z'n charmes. We hebben allemaal enorm uitgekeken naar dit optreden, want we spelen samen met Suicide City. Dit is de nieuwe band van Billy en Danny van Biohazard en Jennifer van Kittie. Ook zijn The Pennyroyals weer van de partij, dus dit belooft echt een super goede avond te worden. The Rail blijkt het oude station van Bound Brook te zijn en bij aankomst staat Suicide City al te soundchecken. Handjes worden geschud en we zijn allemaal erg opgewonden. De grote heren en dame blijken erg relaxed te zijn, helemaal geen attitude en we hebben een erg fijne tijd samen! Natuurlijk wijzen we Billy er nog wel even op dat een aantal van ons een deel van het gehoor zijn verloren bij de show van Biohazard op Dynamo 1995. We beloven hem dit vanavond te wreken. Voor ons speelt een lokale hardcore band en de zaal staat echt al goed vol. We zijn aan de beurt. Iedereen weet dat dit een van de belangrijkste optredens van de tour is en het voordeel is dat we inmiddels na alle optredens in NYC aardig goed ingespeeld zijn. We worden aangekondigd als de nieuwe sensatie uit Nederland en de show kan beginnen. We rocken harder dan ooit tevoren en krijgen de beste respons van de hele tour. Applaus, gebrul, gejoel en een heuse pit doen ons de paar mindere momenten van de voorgaande dagen snel vergeten. Hell yeah! Hier doen we het voor! Aangezien onze regenton nog steeds niet terecht is, komt Scott van The Pennyroyals ons bijstaan met een oude metalen wasteil door deze boven zijn hoofd vast te houden. Waarschijnlijk had hij niet helemaal door wat er stond te gebeuren, want nadat Edgar de show weer heeft gestolen, verlaat hij met piepende oren het podium. Van Suicide City zijn we danig onder de indruk en het leuke is: zij ook van ons! Aldus hebben we weer een aantal goede contacten opgedaan en vooral zelf een heel goede tijd gehad. Dit smaakt naar MEER! Wordt zeker vervolgd!