Gitarist Rens komt speciaal voor het interview over uit zijn woonplaats Amsterdam naar het café in Enschede waar het interview plaatsvindt. De woonplaatsen van de bandleden lijken hierdoor meteen al een probleem: Amsterdam en Enschede, waar andere bandleden van Zeal wonen en studeren, liggen nu eenmaal niet bij elkaar in de buurt. De band zelf ziet het als een minder groot probleem. Rens legt uit: ‘We komen van oorsprong uit Apeldoorn, hebben allemaal daar onze vriendjes en vriendinnetjes en komen er daarom elk weekend, en daar repeteren we dan ook.’ Verhuizen naar alleen Amsterdam wil Zeal niet, al is er daar misschien meer kans voor een beginnende band. Rens: ‘In Amsterdam verzuip je sneller tussen de postrockbands. in Overijssel zijn we de enige en dáár zijn er misschien wel drie of vier. De Amsterdamse scène is gecompliceerder.’ Leven van de muziek zal niet lukken, denkt de band. Eigenlijk is Nederland te klein voor muziek als die van Zeal, zegt Gerdien. Er is niet genoeg publiek voor de muziek die de band maakt. Maar commerciëlere songs afleveren willen ze ook niet. Naar het buitenland dan maar. Zeal heeft al een paar optredens in het buitenland achter de rug, in België en Duitsland. ‘In Nederland heb je eigenlijk alleen maar Blöf en Kane. Blöf maakt wel mooie muziek, maar niet zoals wij maken’, vult Rens aan. ‘Nederlandstalige teksten zijn niet zo mooi. Of je hebt een smartlap, óf je hebt van dat semi-intellectuele als de teksten van Acda en de Munnik.’ Over de eigen muziek zegt Rens: ‘onze muziek wordt eigenlijk niet begrepen. Dan speelden we op zo’n talentenavond, en zei de jury achteraf dat ze met onze muziek niets konden‘. Toch kreeg Zeal, na het uitbrengen van de vorige EP, lovende kritieken uit de pers, maar naast de schoenen lopen doen de leden niet. ‘We zijn zelf misschien nog wel het meest kritisch over de muziek’. Over de waardering zegt Gerdien: ‘succes is aanzien binnen de eigen scène.’ De nieuwe EP is opgenomen in Utrecht, in studio The Green Motel. Ze kwamen er via een vriend van de band. Rens: ‘Opnemen daar was eigenlijk een vriendendienst, we konden er gratis terecht.’ Die vriendendienst was wel de oorzaak van de vertraging die de release van Where Ships Go By opliep. ‘We hadden de nummers in twee dagen, in september, opgenomen. Daarna moest de EP afgemixt worden, maar betaalde opdrachten gingen natuurlijk voor. Af en toe hadden ze een middagje vrij om met ons album bezig te gaan.’ De EP valt op door de trage opbouw, die enigszins doet denken aan bands als Sigur Ros en Interpol, al is dat niet met opzet. Rens: ‘We luisteren wel veel naar beide bands, maar dat zegt niet gelijk dat het een invloed is. We luisteren ook veel naar Zita Swoon en Sufjan Stevens, en dat hoor je ook niet op de EP’. Plannen voor een volledige cd zijn er nog niet, zegt Rens. ‘We kunnen elk jaar een EP maken, een cd duurt veel langer.’ Gerdien: ‘we maken een EP, omdat dat een actueler beeld geeft van hoe Zeal er voorstaat, dit is meer een momentopname’. Meer dan een momentopname is Where Ships Go By een breuk met het verleden. Zangeres Yvonne is de laan uitgestuurd (Rens: ‘het werkte niet meer, zowel persoonlijk als muzikaal’), en de oude nummers worden niet meer gespeeld. De nieuwe zangeres Gerdien, die voorheen alleen de toetsen bespeelde en nu beide doet, heeft nog wel enkele nummers opnieuw ingezongen, maar daar houdt het dan ook mee op. Opvallend op het album is het gebruik van minder gebruikelijke instrumenten, zoals een klarinet en een melodica. Chris: ‘We speelden een keer een theatervoorstelling in de Gigant in Apeldoorn. Daar deden toen ook een cello en een klarinet aan mee, en met Jan-Willem, de klarinettist, ging het zo goed, dat hij eigenlijk een bandlid is geworden. Negen van de tien keer dat we optreden is hij ook van de partij.’ Gerdien vertelt over de melodica: ‘Ik had thuis een kindermelodica, en die nam ik een keer mee. Dat beviel wel. Nu hebben we goede, een echte Hohner en die klinkt stukken beter.’ Voor de komende tijd staat er een handjevol optredens op het programma, in heel Nederland. Zeal speelt in Nijmegen en in het voorprogramma van Coparck in Apeldoorn. De band kijkt echter het meest uit naar de derde gig, die in Utrecht, op 12 maart. Rens: ‘Dat is onze EP-presentatie, en Soda P. speelt er ook. Dat is wel een heel gave band.’ Zeal wil wel meer optreden, en zal dat zelf moeten regelen, beseft de gitarist: ‘Na de vorige EP hadden we heel veel mond-tot-mondreclame. Programmeurs die ons zagen en vroegen ‘komen jullie ook bij ons spelen’. Dat is nu een beetje weg, we moeten het nu zelf doen. We willen regelmatig optreden, zo’n twee keer per maand.’ Voorlopig staan er geen Overijsselse optredens op de agenda. Wie de band wil zien, zal moeten afreizen naar Utrecht, Nijmegen of Apeldoorn.