CD-recensie: Swelter - E.P.

Swelter doet z’n ding en doet dat goed

Jasper Slaghuis, ,

De titelloze E.P van Swelter geeft een mooi staaltje van het kunnen van de band en op een enkel minpunt na is dat zeker niet mis.

Swelter doet z’n ding en doet dat goed

Uit de spaarzame biografie op hun website heb ik op kunnen maken dat Swelter is herrezen uit de as van het vorig jaar opgedoekte Lampshade. Swelter, net als Lampshade een formatie rondom zanger en liedjesschrijver Bart Drost, presenteert zich op deze E.P als een solide band die weet hoe je een liedje aan moet kleden. Opener 'Still not won' zet de toon voor wat te wachten staat. Swelter maakt gebruik van een aangename mix van invloeden. Terwijl het geluid van de band doet denken aan Amerikaanse (country-) rock - denk bijvoorbeeld aan The Jayhawks - lijken de composities eerder gestoeld op de Engelse pop/rock traditie. De stem van Drost doet samen met de mooie sologitaarpartijen van Erik Delobel dan weer denken aan bijvoorbeeld Tom Petty. Echter, niet alle nummers op deze cd zijn even sterk. Zo hadden ze wat mij betreft het instrumentale niemendalletje 'Worry' beter weg kunnen laten en is het lied 'First day at school' van een bedenkelijk niveau. Daar staat tegenover dat het nummer 'Giving up on everyone' er weer zeer positief bovenuit springt. Een goede compositie met een mooie spanningsboog. Ook afsluiter 'Let me sleep' nestelt zich aangenaam in je hoofd. Tekstueel valt er nog wel wat te verbeteren. Zeker als de band het buiten de landsgrenzen wil gaan maken zal er een aantal foutjes uitgehaald moeten worden, maar dan maken ze ook zeker kans, want Swelter bezit kwaliteit genoeg. Als totaalbeeld een hele aardige E.P die benieuwd maakt naar wat Swelter nog meer voor ons in petto heeft.