De lijstjes met favoriete albums/tracks van de 3VOOR12/Overijssel redactieleden: Sjoerd Kurstjens 1. Belle & Sebastian - She's a cuckoo (CDM) De single van het Belle&Sebastian album Catastrophe Waitress had ik blind aangeschaft vanwege de Avalanches-mix die erop zou staan, maar die bleek nu juist de uitglijder op deze cd. Het titelnummer, heerlijk warm geproduceerd door eighties-coryfee Trevor Horn, is gelukkig erg goed, maar het zijn vooral de sterke b-kantjes die deze single afmaken. De Avalanches zijn gelukkig wel goed bezig met hun nieuwe album, waarvan ze op hun website steeds teasers lanceren, wat me brengt bij 2. The Avalanches-?/Since I left you Fragmenten en originelen, in onnavolgbare stijl aan elkaar gebreid door deze Australiërs, beluister bv. ook de live dj-set op hun website www.theavalanches.com. Het nieuwe album zal zo te horen wel een beetje een herhalingsoefening worden, maar Portishead heeft al eerder aangetoond dat dat met sfeerrijke hiphop (?) helemaal geen probleem hoeft te zijn. 3. Lali Puna-Faking the books Indrukwekkend staaltje post-rock uit Berlijn, met een overdaad aan uitgewerkte melodieën, die in je hoofd blijven rondspoken. Redelijk kalme cd, maar die nergens saai wordt. Patric Dikkers 1. Gorki - Plan B De nieuwste plaat van Gorki is weer uiterst vermakelijk. Misschien in muzikaal opzicht niet zo sterk, ik vind toch zeker 4 liedjes niet echt bijzonder. Maar in tekstueel opzicht weer uiterst (tragi-)komisch; Overal is liefde, heel goedkope liefde... Prima voor in de auto. Ik verheug me nu al op lange autoritten, komende vakantie, waar mijn lief en ik lekker meebrullen met de autoradio op 10. 2. Desert Sessions 9 & 10 Lekker tussendoortje van Josh Homme en de zijnen. Er word weer lustig geëxperimenteerd op deze laatste desert sessions. En dat is altijd goed. Soms moddervet, dan weer ingetogen en onheilspellend. En P.J. Harvey doet mee voor een extra vleugje dramatiek. 3. Yes - Yessongs Om me vast voor te bereiden op het Arrow Classic Rock Festival heb ik dit meesterwerkje uit 1973 maar even weer uit de kast getrokken. En het leuke is dat ik er nog steeds goed naar kan luisteren. Of is dat jeugdsentiment? Ik ben bang van wel. Pakkal 1: Boo! - Naughties Ik heb de laatste jaren geen band gezien die zo origineel is als deze Zuid-Afrikaanse band. Ze zijn met z'n drieën. Een drummer (Princess Leonie) die gewoon drummen te gewoon vindt en er dus allerlei truukjes bij uithaalt. Een bassist/zanger (Chris Chameleon) die ook niet normaal is. Hij speelt z'n bas op een heerlijke manier (inclusief slapping a la Mark King Level 42), heeft een charisma om U tegen te zeggen en zingt niet onverdienstelijk: Hij haalt 4 octaven!!!! Dan hebben ze nog een multi-intrumentalist (Ampie Omo). Hij bespeelt de trombone, trompet, synthesyser, trommels, tamboerijn etc. En speelt zelfs trompet en de synthesiser tegelijk. De muziek die ze maken noemen ze zelf monkey-punk. Het is heerlijke dansbare muziek om lekker uit je dak te gaan. Zowel live als op cd! Vooral het nummer "Champion" doet het erg goed!! Ze spelen regelmatig in Nederland dus houdt ze in de gaten!!! 2: Zeke - Zeke You (dvd) In mijn vorige lijstje had ik hun nieuwe cd staan. Nu is het tijd voor hun dvd! Het is een compilatie van ruw materiaal door fans opgenomen en interviews van en door de band. Een soort on-the-road movie. Het geeft de sfeer goed weer hoe het is om als band onderweg te zijn. Binnenkort komen ze weer in NL!! 3: Metallica - Ride the lightning Omdat Metallica meer dan wie ook iets betekent heeft voor de metalscene! Deze album is hun beste gebleken, althans in mijn ogen. Supernummers als "Fight fire with fire" en "Creeping death" zijn tijdloos. Dit was mijn kennismaking met de hardere muziek en ik ben er Metallica dankbaar voor, ook al ben ik na Master of Puppets afgehaakt... 4: Kinderliedjes van Annie MG Schmidt Leg dat maar eens uit.... Ik werk met verstandelijk gehandicapten en daar wordt de muziek van Annie enorm gewaardeerd! Daarom luister ik er ook naar. Humor: In de jaren 60 liet Annie iedereen FUCK zingen >>>> Wie wil er een stekkie van de fuc.. fuc... fuchsia. Klassehumor! 5: Voivod - Killing technology Sublieme thrashmetal van deze Canadese heren. Het is niet echt toegankelijk maar als je het eenmaal kent ben je verkocht. Ze hebben nooit echt de erkenning gekregen die ze volgens mij verdienen. Ze zijn nu geen schim meer van wat ze waren. Oud-bassist Jason Newstedt van Metallica speelt nu in Voivod. Jeroen van den Bogert 1. Lars Horntveth - Pooka Jaga Jazzist voorman Lars Horntveth heeft een soort van soloproject in elkaar gedraaid soort van want als je een begeleidend string-orchestra van 8 man hebt is dat moeilijk solo te noemen. De plaat Pooka staat vol met filmische jazzmuziek die niet had misstaan bij een zwarte film uit de jaren 40 en 50. Veel violen en cello gecombineerd met diverse saxofoons en de nodige piepjes en kraken uit een labtop. 2. Erlend Oye - Dj Kicks Erlend Oye (als dj dus) draait op deze dj kicks een plaat of 18 aan elkaar, waarbij hij varieert van geile booty bass naar gitaarplaatjes van The Rapture tot remixen van Royksopp. Bij acht van deze nummers voorziet hij de plaat van een nieuwe tekst en zingt hij er dus nog even over heen. Mooiste resultaat is Poor Leno van Royksopp met daaroverheen de tekst van There’s a light that never goes out van The smiths. 3. Savath & Savalas - Apropa’t Uit de warpstal maar dan met weinig piep en kraak, wat een fijne jazz-plaat. Waar lijkt het dan op, ja eigenlijk nergens, maar het past wel mooi in het rijtje van Triosk meets Jan Jelinek en The Matthew Herbert Big Band maar dan heel erg anders. Een plaat voor een zonnige zomeravond op een terrasje in Barcelona. 4. The Ponys - laced with romance Tja, de laatste twee jaren worden we overspoeld door bandjes die het new wave erfgoed hebben herontdekt. Soms zijn die leuk of goed en soms ook niet om aan te horen. The Ponys is een bandje dat platen maakt in de eerste sectie… vernieuwende springerige new wave. Laced with romance is hun debuutalbum en ze laten goed horen wat ze kunnen, het best vergelijkbaar met een opgefokte versie van Radio 4. 5. The hackensaw boys - keep it simple Hoe beschrijf je de Hackensaw Boys, je neemt de soundtrack van "Oh brother where art thou" (fijne film met goede muziek) en die maak je net iets nieuwer en wat sneller en je kom een heel eind. Fijne Americana voor bij het kampvuur! Arris Roordink 1. King Khan & The Shrines - Mr. Supernatural In Duitsland trekt King Khan volle zalen, in Nederland zijn ze vrijwel onbekend. Onterecht, want alleen al op plaat is deze tienkoppige funkband een belevenis. Live wordt het omschreven als een funkshow met Voodoorituelen. Hopenlijk binnenkort ook in Nederland te zien. 2. Apparatschik - Aurora De Duits-Russische formatie Apparatschik speelt Polka. De eerste cd is al tien jaar oud en stond vooral vol met redelijk traditionele muziek. De tweede heeft meerdere crossovers met disco, punk, ska, Klwezmer en balkanfolk. Eigenlijk is dat allemaal niet relevant want elk van de nummers nodigt uit tot dansen en feestvieren. 3. Pitchtuner - Spiny Lure Één van de leukste ontdekkingen van 2003 was het Japans/Duitse Pitchtuner. 24 man bij hun concert in Atak, maar een geweldig live-optreden. Hun eerste cd was nog een beetje te vaag, de tweede overdondert met spannende en vooral blije muziek. 4. Various Artists - Silent Minority Sampler Nederlandse gitaarpop leeft! En het verse label Silent Minority biedt een goede staalkaart. Blues Brother Castro, Propeller, Lawn, 2nd Place Driver, Oxol, Vladimir, Audiotransparent en We vs. Death zijn de namen van de bands die Nederland in de komende jaren op de kaart gaan zetten. Het nieuwe label Silent Minority Records gaat daarbij helpen. Inmiddels is de eerste EP van Vladimir uitgebracht en is Blues Brother Castro onder contract genomen. Luc Tiehatten 1. Apparatschik – Aurora Joepie! Wat een feest! Russische powerpolka uit Duitsland. Helaas miste ik ze vorig jaar op Lowlands maar ik zag ze ondanks spelen op een feestje. Onvergetelijk, Na sdorovje! 2. Franz Ferdinand – Franz Ferdinand Een heerlijke popplaat. Ik ben altijd wat laat in het oppikken van hypes maar deze hype is dus echt terecht! 3. Gorki – Plan B Weer een nieuwe plaat van de Belg Luc de Vos. Persoonlijk vind ik “Eindelijk vakantie” en “Ik ben aanwezig” niet te overtreffen, Plan B en ook de vorige cd (hoe heette die ook al weer?) vind ik wat minder. Toch blijft Gorki onbetwist de nummer één voor mij als het om Nederlandstalige pop gaat. 4. Dusminguet – Go Al een wat oudere plaat (2003). Lekkere feestmuziek uit Barcelona. Iets minder traditioneel dan voorganger “Postrof”. Me gusta Rock&roll! 5. Chitlin Fooks – Did it again Nu al in de opruimingsbakken. Foei! Maar daar heb ik hem dus wel uitgevist. Een plaat met een fris lente-geluid. Dit “uitstapje”van Carol van Dyk en Pascal Deweze boeit me meer dan hun “echte” bandjes.