Roland van der Horst: gitarist/zanger
Joost Hagemeijer: drummer/zanger
Pieter Drost: bassist
Chris Jonker: toetsenist
“Symfo die het best valt te omschrijven als een mengeling van de intensiteit van King Krimson en ook een beetje Rush met het melodieuze van Genesis…. Met name op het podium werkt dit ontzettend aanstekelijk en ik ken maar weinig Nederlandse symfobands die Mangrove daarin evenaren”, aldus een recensie op de site www.progwereld .com.
Het is natuurlijk een grove schande om als ‘zelfrespecterend journalist’, een andere journalist te quoten. Maar ik ben ook muzikant en de term “beter goed gejat dan…” is mij niet vreemd. Daar komt bij: ik ben jaloers op zo’n mooie recensie. Wat moeten ik hier in godsnaam nog aan toevoegen?
Chris: “Er wordt in recensies wel vaker gezegd dat wij naar Genesis hebben geluisterd. En als mijn toetsenspel wordt vergeleken met dat van Tony Banks (toetsenist van Genesis, red.), dan vind ik dat een groot compliment.”
Toetsenist Chris Jonker zit aan een bruin tafeltje in een bruin café en vertelt dat Mangrove niet in kroegen past.
Chris: “We hebben in een paar kroegen gespeeld, maar onze band heeft gewoon veel ruimte nodig. Als je alleen al kijkt naar de spullen die we op het podium hebben staan! Onze muziek heeft ook veel ruimte nodig. Het is soms heel bombastisch en groot. En op een groot podium met veel spotlights is de band gewoon ‘af’. We hebben in de Gigant onze CD presentatie gedaan, dat zag er heel goed uit. Het geluid is inderdaad wat moeilijk in die zaal, maar we hebben een geweldige avond gehad. Er wordt nu een DVD van gemaakt.”
Chris verkoopt het goed en dat weet hij.
Chris: “Wij weten wel wie we naar een interview sturen. Iedereen in de band is enthousiast over de muziek, maar samen met de gitarist ben ik degene die het best het enthousiasme over kan brengen. Je moet jezelf verkopen, hoe moeilijk dat ook is. Toen ik bij de band kwam (september 2001) was mijn doel om op het podium van het Burgerweeshuis te staan. De rest van de band had toen een beetje de instelling van “we zien wel, eerst maar eens spelen”. We staan er nu wel. Ons doel is nu andere grote podia te bereiken. En dat gaat ook lukken. Het klinkt misschien te zelfverzekerd, maar je moet het zelf doen. Anderen doen het niet voor je. Met de DVD kunnen we een live registratie laten zien die heel goed is. Dat zegt meer dan duizend woorden.”
Hij drukt me de Cd-hoes van ‘Touch Wood’ in de handen. Een wit glossy papieren boekje met daarin de teksten met veel kadertjes met bewerkte foto’s. Een logo dat ik eerder heb gezien op Chris z’n T-shirt. Deze jongens laten niets aan het toeval over.
Chris: “En dit zijn de CD recensies. De CD is trouwens helemaal in eigen beheer opgenomen. We hebben de drums en bas er in een weekend op gezet, daarna hebben we de rest toegevoegd. Daar is natuurlijk heel veel tijd in gaan zitten omdat we dat allemaal thuis hebben gedaan. En dan het mixen. Daar ben je ook nooit mee klaar. Het heeft bijna een jaar geduurd tussen de eerste opnames en de CD presentatie in februari. Maar hij is af en we krijgen geweldige recensies.”
Tja, die recensies. Oh, dit is ook nog een mooie. Van een site uit België, www.prog-nose “Prima symfo van Hollandse bodem en hoed af voor het in eigen beheer uitgebrachte eindresultaat…..”
Die Belgen hebben ook een ‘way with words’. Wat heb ik daar nog aan toe te voegen? Mijn interesse is gewekt!
Mangrove past niet in kroegen
"Het is soms heel bombastisch en groot. En op een groot podium met veel spotlights is de band gewoon ‘af’."
“Symfo die het best valt te omschrijven als een mengeling van de intensiteit van King Krimson en ook een beetje Rush met het melodieuze van Genesis…. Met name op het podium werkt dit ontzettend aanstekelijk en ik ken maar weinig Nederlandse symfobands die Mangrove daarin evenaren”, aldus een recensie op de site www.progwereld .com.