Lawlessness hoeft niet meer zo ingewikkeld

"Ultiem is natuurlijk Lowlands. Maar ja, dat zegt iedereen. Dat is niet echt bijzonder eigenlijk."

Op een zaterdagavond ontmoet ik in het café van het Burgerweeshuis de twee founding members van Lawlessness. Inspirator Lourence en uitvoerder Martijn. De leverancier van de eigenwijze liedjes met tegendraadse ritmes op zang en gitaar en de drummer die de ¾ en 5/4 nummers moet analyseren en uitschrijven. Een gezellig gesprek aan de vooravond van een repetitie van Lawlessness.

"Ultiem is natuurlijk Lowlands. Maar ja, dat zegt iedereen. Dat is niet echt bijzonder eigenlijk."

Lourence: zang, gitaar Martijn: drums Lotte: zang, toetsen Maarten: bas Nynke: gitaar, zang Op een zaterdagavond ontmoet ik in het café van het Burgerweeshuis de twee founding members van Lawlessness. Inspirator Lourence en uitvoerder Martijn. De leverancier van de eigenwijze liedjes met tegendraadse ritmes op zang en gitaar en de drummer die de ¾ en 5/4 nummers moet analyseren en uitschrijven. Een gezellig gesprek aan de vooravond van een repetitie van Lawlessness. Het is 21.00 uur en slechts twee leden zijn aanwezig. Nynke zit vast in Groningen en Lotte en Maarten zijn er gewoon nog niet. Maakt niet uit, deze heren weten waar ze het over hebben. Net een demo uit waarbij de gitaardistortion via de computer is gemaakt omdat het opgenomen signaal nergens naar klonk. Goedkope microfoons zijn dodelijk. * Hoe is de band ontstaan? M: Wij zijn de band met z’n tweeën begonnen, iets meer dan een jaar geleden. L: Dus je hebt de goede twee te pakken. We hebben ooit plannetjes gesmeed in die duistere kroegkelder daar verder op, de Elegast. Met een heleboel drank. M: Naborrelen met een fles whisky van Mischa, onze eerste gitarist. Die zit er niet meer bij. Lourence wilde wel weer een bandje beginnen en ik zei dat ik wel leuk kon improviseren op drums. L: Ik heb Martijn later gebeld om samen met Mischa een band te beginnen maar Mischa vond het al snel te hard. Hij is meer een klassieke gitarist. Hij doet nu ook conservatorium. Ik had eerst een andere bassist op het oog maar die vertrok naar Den Haag. Verder kende ik iedereen uit de Elegast. Alleen Nynke kende ik niet zo goed. M: Ah, Nynke is gewoon bekend in de bandwereld. Ja toch! L: Het was in het begin heel vrijblijvend, gewoon lekker jammen. En opeens ontstond er iets van een repertoire. M: Lourence komt met de ideeën. L: De basis ja. M: Hij komt altijd met de rifjes. L: De zanglijnen. M: De compositie met drums en al. De tekst komt spelenderwijs. Dat vind ik nogal bijzonder. Eerst een beetje gebrabbel en daarna vallen de woorden goed. Heel diepzinnig allemaal. L: Of ze gaan over seks, of ze gaan over blowen, of ze gaan over allebei. Ik heb eigenlijk een heel beperkt scala aan onderwerpen. Liefdesverdriet en zo. M: In eerste instantie was het vooral de spanning in Lourence poging om goede muziek te maken en mijn invloed van het lezen van het boek “How to make a number one hit in forty days” van the Jams. En hoe je ’t commercieel even aanpakt. Maar dat kreeg ik er niet door bij hem. Ik vond dat we meteen met merchandise moesten komen, website, visitekaartjes. L: Martijn is ook de man die dat soort dingen meteen regelt. M: We hebben ook al een T-shirt design in gedachten. * de naam Lawlessness? L: Het bekt niet echt lekker, ik vind het eigenlijk niet echt een goede naam. M: Een klote naam ook om te spellen met die dubbele essen. L: Tegenover onze eerste oefenruimte, kraakpand op het Pothoofd, stonden altijd drugsdealers. M: Van die volkswagentjes die geparkeerd staan, dan weet je ’t wel. Eh nou ja niet dat volkswagens altijd op drugsdelers wijzen. L: Het was een heel duister kraakpand. M: En vlak bij de hoeren. Ik moet als getrouwd man altijd langs de hoeren fietsen. Dat is moeilijk, niet kijken. Ik heb weleens gekeken maar dan schrik je je meteen lam. Hard fietsen is het beste. * Hoe gaat ’t met de band, optredens? L: We hebben laatst met de Shavers gespeeld op Down Under festival in de Elegast. Ook met Next Waste Dimension en André Manuel. M: Dat was ons tofste optreden tot nu toe. Het optreden bij Open Podium was een regelrechte flop. De bassdrum schoof steeds naar voren. Niemand zat er lekker in. Alles ging fout. L: Maar in de Elegast ging het geweldig. M: De nummers ontstaan inmiddels makkelijke. Meer 4/4 maat. Niet zo ingewikkeld. L: Ja, dat heb ik nu wel een beetje gehad. * Hoe omschrijf je je muziek? L: Daar heb ik laatst over nagedacht, omdat je toch wat moet zeggen. Het is een mix van spacerock, trashpop en punk. Dat komt wel redelijk in de buurt. M: Sonic Youth en Shellac vind ik inmiddels degelijke rock omdat Lourence daar zo veel over lult. * Ambities? M: Een aantal ambities hebben we al gehaald. We hebben een eigen website, een eigen clip. Het “houd de drummer bezig” project. L: Hij heeft vrouw en kinderen. Hij moet zich af en toe rustig kunnen terug trekken in het hoekkamertje. M: Mijn eerste ambitie was optreden voor publiek. Bij de PlugJam en in Q8. De tweede optreden in de Elegast. Dat is afgelopen paaszondag gelukt. En de derde ambitie is op een groot festival, waar een heleboel bands spelen, en daar dan tussen te staan. L: Gewoon veel optreden. M: Ultiem is natuurlijk Lowlands. Maar ja, dat zegt iedereen. Dat is niet echt bijzonder eigenlijk. Vrijdagavond 21 mei spelen ze tijdens PlugPop 3 in het Burgerweeshuis in Deventer samen met Lawlessness en Mangrove.