Afscheidsinterview The Hype: "Optreden in Patronaat was ultieme doel"

Zaterdag 9 maart, Patronaat, 20:30 uur

Pim Brasser ,

Een paar weken terug hoorden we eindelijk weer iets van Haarlemse popgroep The Hype. Het was helaas geen goed nieuws: The Hype stopt ermee. Op 9 maart geeft de band een afscheidsconcert in Patronaat. Wij spraken uitgebreid met zanger Yorick van Norden. Het interview wordt in twee delen gepubliceerd. In dit eerste deel kijkt Yorick terug op zijn tijd bij The Hype. In het tweede deel, dat volgende week online komt, vertelt Yorick over de breuk en zijn eigen toekomst.

Ik stap uit de trein op station Haarlem. Terwijl ik richting Patronaat loop, droom ik even weg. Ik heb goede herinneringen aan deze route: niet zelden was dit de weg naar een goed optreden. Dit keer loop ik Patronaat echter voorbij. De reden van mijn bezoek is namelijk helemaal niet leuk: The Hype stopt ermee. Een ode aan The Hype in de vorm van een uitgebreide terugblik is hier op zijn plaats.

De basis
Yorick zijn interesse voor muziek werd al vroeg gewekt. "Toen ik tien was brachten The Beatles de reüniesingles 'Free as a Bird' en 'Real Love' uit. Ik hoorde die liedjes op de radio en vroeg aan mijn ouders wie het waren. Mijn ouders hadden nog een paar LP's van The Beatles op zolder. Ik heb toen de vinylcollectie van mijn ouders doorgespit en een platenspeler op mijn kamer gezet. Vanaf dat moment werd ik eigenlijk wel gegrepen door muziek."

Niet lang daarna is Yorick begonnen met gitaar spelen. "Waar het vandaan kwam weet ik niet, maar ik had eigenlijk meteen de behoefte om zelf ook muziek te kunnen maken. Ik begon ook meteen met eigen materiaal schrijven. In groep acht zat ik al in mijn eerste bandje, samen met wat mensen die ik had geënthousiasmeerd voor The Beatles. Soms maakten we dan muziek in de pauze, met wat potten en pannen als vervanging voor het drumstel. Het stelde niet veel voor natuurlijk, maar het was wel de basis voor mijn muzikale ontwikkeling." Op de middelbare school heeft Yorick vervolgens in verschillende bezettingen gespeeld, ook al met de jongens die later The Hype zouden vormen. The Hype werd echter pas na het eindexamen gevormd, in de zomer van 2004.

Het bassistenprobleem
De eerste bassist van The Hype heette Bas. "Wij vonden dat echt een hele goede naam voor een bassist, maar hij vond het zelf echt niet kunnen. Bas vond zichzelf meer een gitarist, en daarom is hij ook weggegaan bij The Hype." Vanaf toen is de plek van bassist eigenlijk altijd een probleem geweest. De lijst op Wikipedia van ex-leden bevat maar liefst vijf bassisten. "Er missen er zelfs nog twee. We waren op zich niet zo veeleisend, maar we hadden gewoon telkens pech. Alle bassisten zijn eigenlijk uit zichzelf of in overleg weggegaan, behalve Wouter. Zowel muzikaal als persoonlijk werkte het op een gegeven moment niet meer. Toen hebben we besloten om zonder hem door te gaan, hoe hard dat ook is. We mogen Wouter graag, maar als je zo intensief samenwerkt is er toch iets extra's nodig. Wouter werd vervangen door Laurens, en dat was voor mij echt The Hype zoals het moest zijn. Jammer genoeg ging ook Laurens weg na een tijdje."

Een vliegende start
"Na de zomer hebben we meegedaan aan de IJmond Popprijs. De hoofdprijs was een optreden als openingsact van Beeckestijnpop. Dat wonnen we, en we mochten dus voor het eerst op een festival spelen. We hebben zelfs een hele postercampagne gehouden. Overal in de omgeving hingen we posters op met de tekst 'Have you heard The Hype?', wat later ook onze albumtitel werd. We hebben trouwens nog verschillende boetes gehad omdat we posters ophingen op plekken waar dat helemaal niet de bedoeling was, haha. Maar voor ons was dat dus echt iets groots. We hadden het idee dat we daar voor duizenden mensen stonden te spelen. Ik denk dat het er in werkelijkheid niet meer dan driehonderd waren, waarvan een groot deel vrienden en kennissen. Maar door Beeckestijn werden we wel serieuzer. We kregen door dat er mogelijkheden waren voor ons. Bovendien werkte de kick van het optreden op Beeckestijnpop ook verslavend."

The Hype had dus de smaak te pakken in 2006. "Na Beeckestijn zijn we een EP gaan maken. Aan het eind van het jaar hebben we die EP ook gepresenteerd in het Witte Theater in IJmuiden. The Hype was toen nog helemaal geen Haarlemse band. Pas na die presentatie zijn we in Haarlem gaan spelen. Optreden in Patronaat werd toen wel het ultieme doel voor ons. Dankzij de Rob Acda Award bereikten we dat doel. We hebben via een soort wildcard de finale gehaald en die wonnen we. Het was echt geweldig: de grote zaal van Patronaat stond helemaal vol. Dat was het moment waarop The Hype een Haarlemse band werd."

Waarom duurde het na de Rob Acda Award nog zo lang voordat het debuutalbum uitkwam? "We werden ontzettend veel geboekt in die tijd, ook buiten Haarlem. In 2007 hebben we vervolgens meegedaan met de Popronde. Het was één groot avontuur. De eigenaar van een platenzaak waar ik vroeger veel kwam had een oude Amerikaanse camper. Hij heeft ons daarmee het hele land doorgereden. We werkten ook niet voor de rest, dus we waren constant op tour. De Popronde zorgde er dan ook voor dat we in heel Nederland voet aan de grond kregen. In 2008 konden we vervolgens op veel plaatsen terugkomen, en toen zijn we dus gewoon doorgegaan met touren."

De studio in
Ondanks het vele touren had The Hype in 2008 meer dan twintig demo's op de plank liggen. Door een zoveelste wisseling van bassist liepen de albumsessies wat vertraging op, maar in september 2009 dook The Hype dan toch eindelijk de studio in. In maart 2010 was de plaat klaar. De band was alleen helemaal niet tevreden over de producer. "Achteraf gezien hebben we de verkeerde producer in de arm genomen. Het was een hele aardige vent, maar er was een flink verschil van inzicht over de aanpak in de studio. Wij wilden het veel meer laten klinken als een bandje dat alles live inspeelt. Toen hebben we de mix afgekeurd en iemand gezocht voor een nieuwe mix. In de zomer van 2010 was die mix af."

Een hype?
In oktober 2010 kwam de eerste single uit, genaamd Do You Know. "Die single werd goed opgepikt. 3FM maakte ons Serious Talent en na een paar maanden Serious Talent airplay zetten ze Do You Know op lage rotatie. Onze single bleef echt maanden in de playlist staan, en toen we in 2011 de Serious Talent Tour deden, belandde de single via medium rotatie zelfs op hoge rotatie. We hebben toen in de zomer van 2011 besloten om nog een keer de studio in te duiken. We waren nog steeds niet tevreden over zowel de productie als de kwaliteit van het album. In september 2011 is het album toen uiteindelijk uitgekomen. Dat gaf natuurlijk weer even een boost aan onze populariteit. Ons album kwam zelfs op plaats 53 binnen in de Album Top 100. Vijftien jaar geleden hoefde je daar niet trots op te zijn, want toen stond er heel veel troep in die lijst. De laatste jaren bestaat een groot deel van de lijst nog uit shit, maar je ziet bijvoorbeeld ook dat alternatieve artiesten binnenkomen in de top 10. Doordat liefhebbers fysieke producten blijven kopen en een groot deel van de massa alleen nog maar illegaal downloadt, is de Top 100 een steeds alternatievere lijst geworden. Dan is het toch wel vet als je daar tussen staat."

Het gestage succes van single Do You Know en het constant uitstellen van de debuutplaat is representatief voor het verhaal van The Hype. De band was juist allerminst een hype, maar stelde toch langzamerhand hun plekje veilig in het muzikale landschap. Waarom stopt The Hype net nu de band landelijk doorgebroken is? Dat lees je in het tweede deel van dit interview, dat volgende week hier online staat.

TE ZIEN: The Hype, Patronaat, zaterdag 9 maart, 20:30 uur