Melancholie in muziek is voor Alex Krottje (OPIE) absoluut het belangrijkst

'Maar het moet ook weer niet te dramatisch zijn'

Nadieh Bindels ,

Het werd tijd om meer te werken aan persoonlijke muzikale ontwikkeling en solo te gaan, zo vond Alex Krottje. Na zijn stem te hebben laten gehoord in de formaties Heist, Baskerville en Krater, kwam begin 2013 het indie-achtige project OPIE van de grond. Krottje timmert lekker aan de muzikale weg. 14 september was de eerste EP-release van OPIE in het Patronaat en ondertussen is hij druk bezig om zijn project verder uit te bouwen. Uiteraard wordt Krottje geïnspireerd door bands uit het heden en verleden. Aan 3voor12 Noord-Holland vertelt hij door welke.

The Black Keys - Turn Blue (2014)
Dit recent uitgebrachte album gebruik ik als inspiratie voor zowel OPIE als de band Krater, waar ik ook nog mee bezig ben. Wat me zo aanspreekt? De melancholiek sowieso, de sound, de melodieën. De eenvoud die het heeft, maar ondertussen is de muziek toch veelzeggend. Ik vind het een sterk verhaal. Alleen live vind ik de drummer niet zo, maar dat heeft ook weer z’n charme. Het geeft het heel erg een ‘selfmade vibe’ en dat vind ik heel gaaf.

Grizzly Bear – Yellow House (2006)
Deze Amerikaanse band heb ik eigenlijk nog niet zo heel lang geleden ontdekt. Ze hebben wel een wat alternatievere inslag. Ook voor dit album geldt weer dat ik de melancholiek en sound inspirerend vind. Het zit heel tof in elkaar. Ik kan niet zeggen dat ik ieder dingetje van het album helemaal te gek vind, maar over het algemeen heeft het een hele toffe sfeer. Soms klinkt het wel wat gezocht, maar toch hoor je dat het voor hun wel heel natuurlijk is. Dat vind ik vooral heel belangrijk, dat wat een band maakt heel eigen klinkt en inhoud heeft.

Marvin Gaye – The Very Best of Marvin Gaye (1994)
Ja, ik vind oude soul ook helemaal fantastisch! Hier is het toch ook weer de eigenheid die me inspireert. Het raakt me gewoon. Niet alles moet ik erbij zeggen, sommige nummers vind ik niet zo goed. Ik kan m’n vinger er niet zo goed opleggen wat me dan precies raakt. Laat ik het zo zeggen: meestal is het toch de melancholiek die me raakt. Die melancholiek is voor mij eigenlijk altijd de rode draad geweest. Het moet ook weer niet te dramatisch zijn, zoals Gaye ook wel kan zijn. Er moet een goede balans inzitten.

Queens of the Stone Age - …Like Clockwork (2013)
…Like Clockwork heeft misschien wel meer ‘liedjes’ dan de albums daarvoor, songtechnisch gezien. Het album is persoonlijker en heeft meer inhoud daardoor. Ik hoef niet elk woord te kunnen horen of begrijpen, maar het geheel raakt me meer als het meer inhoud heeft. Niet dat ik hun werk daarvoor minder vond, maar dat stond naar mijn idee toch wat verder van de band af.

Them Crooked Voltures – Them Crooked Voltures (2009)
Ik heb deze plaat nog niet zo heel lang geleden leren kennen. Het is de band van onder andere Josh Homme en Dave Grohl. Deze muziek vind ik voor m’n band Krater weer heel passend en inspirerend. De agressie die in Krater te vinden is, is wel een beetje te vergelijken met deze muziek. Ik bedoel dan niet (met alle respect) de oppervlakkige kwaadheid zoals van Limp Bizkit! Er zit een soort geladen sfeer in waar ik erg van houd. Het is zowel onderhuids als recht in je gezicht. Dat vind ik erg tof, maar dat zou ik alleen gebruiken voor m’n band Krater. Bij OPIE past het niet zo.

Radiohead – King of Limbs (2011)
Het laatste album van Radiohead. King of Limbs is een stuk korter dan de andere albums van de band. Ik vind de zanglijnen ergens heel ontoegankelijk, maar toch is het een solide geheel. Het klinkt ontzettend homogeen. Deze muziek inspireert me echt voor mij als persoon. Daardoor zijn er waarschijnlijk invloeden terug te vinden in zowel de muziek van Krater als OPIE. Het is allemaal door de band zelf gedaan, heel eigen. Ik vind het gewoon hele vette muziek.

Met OPIE staat Krottje volgend jaar in het voorprogramma van stadgenoten Gotcha! Ook met Krater blijft hij actief. Zondag 30 november staat de band om 14:00 in Het Huis van Gitaarlem, Haarlem.