SAMIRA is al een kort tijdje bezig om met haar muziek de Nederlandse muziekscene te bestormen. De aanpak is best wel een beetje onorthodox: live optredens doen en daar de muziek laten horen, en de rest mag je zelf even invullen. Als je de muziek van SAMIRA wil meemaken, beleven en ervaren, zul je naar een poppodium of zaal moeten waar de band optreedt.

Rauwe zielvolle mix van garage, rock-’n-roll en psychedelica

Duidelijk slingeren in het heden

SAMIRA illustreert dit met de release van een livevideo Man On The Late Night Show. Dat is inmiddels zover dat van hun eerdere optreden in Paradiso Amsterdam een energieke opname is gemaakt. In een vorig muziekleven heeft Samira zelf ook werk uitgebracht. Tegenwoordig maakt ze met haar band een rauwe, zielvolle mix van garage, rock-’n-roll en psychedelica, waarmee SAMIRA niet alleen een krachtig, eigenzinnig geluid, maar tegelijkertijd ook een live reputatie wil neerzetten die bruist van energie. Volgens eigen zeggen met felle zeggingskracht, urgentie, stevig geluid en overgave. De vierkoppige band slingert zich duidelijk in het heden.

Bewuste keuze om liveregistratie uit te brengen

Drang om culturele religieuze en maatschappelijke verwachting open te breken

Alles draait om de Nederlands-Marokkaanse frontvrouw Samira, die haar muziek schrijft vanuit een vurige drang om culturele, religieuze en maatschappelijke verwachtingen open te breken. ,,Het was een heel bewuste keuze om juist deze live registratie uit te brengen. Het optreden ademt alles wat we sinds onze opkomst in november hebben doorgemaakt: vaart, actie, overgave en urgentie. De opname legt niet alleen de intensiteit van het moment vast, maar ook een liedje dat samenvat wat wij op dit moment als generatie doormaken,” zegt de band. Man On The Late Night Show is een opzwepende koortsdroom over de wereld van media, waarin fictie en realiteit moeiteloos in elkaar overlopen. Het nummer werpt een blik op macht, media en de dunne lijn tussen invloed en manipulatie, maar biedt tegelijk ruimte voor verwondering en verwerking. Een bezwerend, opbouwend geluid dat eindigt in een uitbarsting. Thema’s als invloed, oorlog en postmoderne vervreemding komen voorbij. De tekst slingert zich, al zappend door nachttelevisie, langs gefragmenteerde gedachten en gesprekken: “Nobody knows what it’s like to be a soldier / My generation is never looking over / Oh, I hear what you say now — war is so far away.” Toch wil SAMIRA geen pleidooi houden. Er blijft ruimte voor verwondering en reflectie.