Natuurlijk opent de gastvrouw samen met Bas Kors de middag. De vaste bezoeker weet dat Sam meestal nummers laat horen van haar album Take A Ride die ze in 2023 heeft uitgebracht. Toch proberen Sam en Bas bij elke nieuwe editie weer een nieuwe song te brengen. Tijdens de editie van maart is het niet gelukt, maar voor deze eerste paasdag laat Sam Be There For You. ,,Dat hebben we speciaal voor Niek gedaan”, zegt Sam met wat humor. Muziekliefhebber Niek Wolters is er ook en de muziekliefhebber uit het midden van het land legt heel wat afstanden af om verschillende optredens gade te slaan. Het nieuwe liedje wordt dan ook vastgelegd en uiteraard gedeeld op de socials. Overigens gaat Be There For You over eenzaamheid. Minstens zo interessant is Drop Your Pride, want in een wereld vol ego’s mag het wel wat minder om de wereld een stukje mooier te kleuren. Met juist haar stem weet Sam toch elke keer weer de juiste emotie over te brengen.
Als Sam Saxton in september van 2024 een concept bedenkt, weet ze eigenlijk niet dat aan het eind van het seizoen er steeds meer belangstelling is voor haar Saxton Sunday Sounds. Inmiddels met de editie van 20 april meegerekend zijn er al zes zondagmiddagen waar Slachthuis Haarlem meer een zaal met aandachtige luisteraars is, dan een poppodium waar soms pittige acts te zien en te horen zijn. Voor deze paaszondag heft Sam Dean Presley en Stephanie Struijk weten te strikken.
Sam Saxton
Emotie overbrengen
Dean Presley
Als een vis in het water
Dan is het de beurt aan de jonge Dean Presley. Achter Dean Presley schuilt Dean Presley Molenkamp, want de naam zoals hij die officieel krijgt, heeft te maken met zijn vader Jeroen die een enorme liefhebber is van Elvis Presley. Een aantal dagen later tijdens 3voor12 Noord-Holland Vloedgolf in Alternative FM legt Dean dat ook uit. ,,Als jij hem Presley noemt, dan mag ik de eerste naam bedenken”, zegt zijn moeder tegen zijn vader. De naam Dean heeft weer te maken met James Dean.
De youngster uit Alkmaar en student aan Conservatorium Haarlem voelt zich als een vis in het water op het podium van Slachthuis Haarlem. Dean vertel over zijn debuutalbum die hij eind vorig jaar heeft uitgebracht en hoe het proces van zijn songs een weg naar het album hebben gevonden. Het album heeft Dean uit verschillende potjes betaald, maar ook hoe hij uiteindelijk zijn ideeën voor zijn songs uitgewerkt krijgt door toch precies te zeggen tegen professionele muzikanten uit te leggen hoe hij het wil hebben. Dean werkt met producer Diederik Nomden en in de studio werkt hij met muzikanten als David Gram en Kees Schaper. Dean speelt Kiss Me Again wat hij schrijft als hij een meisje ontmoet op een feestje en waar hij voor altijd samen wil blijven. Als het feestje voorbij is, ziet hij haar nooit meer terug, maar zit ze wel in een liedje. Ook tijdens het slotakkoord vraagt hij de hulp om met een liedje mee te zingen. Hij trekt een bedenkelijk gezicht waarbij hij zich afvraagt of het publiek dat wel kan, maar het verlossende woord komt waar hij grijzend het antwoord geeft. ,,Het is nananana”, zegt hij. Op het podium iets neer zetten is ook een kunst. Dean doet het alsof hij niks anders heeft gedaan.
Stephanie Strujk
Muzikale reis in de Nederlandse taal
Stephanie Struijk mag als laatste de middag afsluiten. Ze speelt haar liedjes zowel op de akoestische gitaar als op de piano. Sinds 2016 maakt Stephanie Nederlandstalige muziek, maar is ze al veel langer bezig in de muziek.
Dat langer bezig zijn, blijkt bij de introductie door Sam, want onder Stevie Ann is Stephanie al vrij snel actief in de muziek. Opvallend in de set die Stephanie speelt is het nummer over haar reis naar de Verenigde Staten in de staat Montana. Het liedje Malta Montana. Het gaat over een plaatsje vlakbij de Canadese grens, maar Stephanie wil het moment van gelukzaligheid terughalen in dat liedje en wie dat woord voor woord volgt, ziet het ook voor zich. Ze maakt in het land onder meer een raodtrip met Daniël Lohues met als doel om alleen maar lekker liedjes te kunnen schrijven. Malta Montana is een voorbeeld om een herinnering te beschrijven.
De tijd manipuleren weet Stephanie heel goed te doen met Bijna September. Het is nog zomer, of het kan zomers zijn, maar je merkt dat de dagen alweer korter gaan worden. Hoewel in het voorjaar de dagen nog niet echt lang zijn, is het echt een dromerig liedje. Een ander hoogtepunt is de Nederlandstalige versie van Both Sides Now van Joni Mitchell. De titel is…hoe kan het ook anders…Van Beide Kanten. Het is niet zomaar dat Stephanie een nummer van de illustere songwriter speelt, want het is één van de inspiratiebronnen.
De Saxton Sunday Sounds hebben vanaf september wel wat bewezen. Het is aandachtig luisteren, maar ook de verhalen beluisteren die achter de liedjes zitten. Dat gebeurt vaak op onderhoudende manier. Het tijdstip van de zondagmiddag is een prima moment om dit te doen, want er is ruimte om na te praten als de optredens zijn gedaan en waar ook de merchandise kan worden verkocht en ook op die manier een gesprek aan te gaan.