Speedlord op cassettetape: Early Rave in een nieuw trainingsjasje met Breakdance (kermis!) Speedlord op cassettetape: Early Rave in een nieuw trainingsjasje met Breakdance (kermis!)

,,Lekker Ruffneck, daar ga ik goed op”, vertelt producer en DJ Gysèle die we kunnen kennen van… veel! Ze draait inmiddels zo’n 9 jaar: van Early Rave, vinyl tot harde techno. ,,Ik werkte lang bij Studio 80, ik heb daar echt alles gedaan binnen de club. Ik gaf destijds ook al naar feestjes in de Sugar Factory en begon bij de Oosterbar te programmeren. Later kwam daar Toekomstmuziek bij, 90’s rave feestjes in Radion.” De lijst kan nog wel even doorgaan, maar in 2017 begint ze echt voor publiek te draaien. ,,Het begon eigenlijk alleen met vinyl, van hardcore, ouwe techno en ouwe house. Toen ik bij Multigroove 3 jaar geleden resident werd, kwamen de meer early hardcore ravey dingen naar boven en daar geef ik nu ook feesten in: Hard Attack.”

Speedlord draait Gysèle, maar Gysèle draait ook Speedlord: de naam van het ‘not corny’ (en dus niet écht happy) hardcore-album. Maar deze tape is allesbehalve een solo woman show: beeldend kunstenaar en cassettetape-fanaticus Anan Striker vult de tape net zo hard voor de helft aan met zijn artwork. ,,Ik was altijd al fanaat van de sound, ik vond muziek vet. De liefde voor tapes gaat wel wat verder terug, een mengtafel was destijds gewoon heel duur. Op mijn 15e ontmoette ik een vriend die gek was van hiphop-tapes. Zo begon ik mijn eigen mixtapes te maken, heel low profile. Het is gewoon tof dat cassettetapes heel tastbaar zijn. Wat gebeurt er als je alle knoppen tegelijkertijd indrukt? Maar ook de J-card, het hoesje, de artwork: het is heel logisch om daarop te tekenen en als echte liefhebber van muziek en art komt dan alles bij elkaar.”

,,Dit is lord-kant toch?” vraagt Anan. Lees: de roze kant van de cassette-tape met ‘wat lichtere’ benaming (Acid Angel, God Yes, Kinetic Energy, Let go!) van de tracks. Twee geanimeerde handen met goeie lange nagels, een acid smiley erbij en als je de cassette omdraait lacht je wederom een acid smiley tegemoet, dit keer met een peuk: de Speed side. En oja, Strictly Tapes mogen we niet vergeten natuurlijk, de shownaam van de radioshow van Anan bij Echobox Radio.

De liefde voor de rave komt door Anan Striker - professor in het mixen van cassettes en hiphopliefhebber pur sang - wat later. ,,De liefde voor de sound en scene was er zeker al, van veel hiphop-rappers/MC’s kwamen er samples voorbij op hardcore-tunes. Ik kwam Gysèle tijdens de 25 year anniversary van Mokum Records, destijds in de rookruimte van Panama, tegen. Ze had een Ajax-shirtje en ik ging naar d’r toe dat ik haar setje die avond vet vond.” Fastforward naar 2024: Gysèle komt bij Anan met de vraag of hij het vet vond om de artwork voor haar album te maken. ,,Met rechten is een mixtape ingewikkeld, dus ik dacht: ik kan ook gewoon een album maken.”

The Prodigy, Gremlin, kortom: het ouwe geluid in een nieuw jasje qua sound met Speedlord. Met wederom The Prodigy op de achtergrond begint Anan een poosje terug met tekenen: ,,Vanuit mijn eigen fantasie probeer ik vrijuit te tekenen zonder het idee dat het iets moet worden. Ik vind het zelf vet om in duo colour te werken, met een steunkleur erbij. De hele plaat is gemaakt in Bitwig (je weet wel, de makers van Ableton), uitgebreid, een midi-keyboard kwam eraan te pas, wat samples her en der en de eigen stem van Speedlord.”

“I wanna hear you so say hoooo!” bromt er vanaf de professionele cassettespeler die Anan heeft meegenomen tijdens het interview uit de boksen. Gysèle is niet zo van het afmixen, het hoeft allemaal niet té gepolijst. Maar details hoort ze wel hoor: “Het lijkt alsof ie sneller gaat, dit is niet 175 BPM, toch?” We vervolgen de luistersessie naar een rooie kindercassettespeler met microfoon van Sony. “Give me a motherfucking breakbeat” knalt er vervolgens uit met de twee artiesten die goedkeurend knikken. Zo komt de plaat tot zijn recht. Anan praat teder door de luistersessie heen: ,,Typische gabber-mixtrack vind ik dit, die fadercut: dat vind ik nou zo leuk aan die tape, het voelt alsof je er net een andere plaat inknalt maar dat hoort dus gewoon zo!”

Gelukkig is er iemand die zich wél volledig over het afmixen bekommerd heeft en dat is Frietboer, die je op de bonustrack ook nog eens kan horen. ,,Hij ging de tape masteren en was geïnspireerd op de introtune. Vet toch dat daar ook plek voor is op deze plaat,” grijnst Gysèle.

Opgegroeid met veel soorten muziek, met The Prodigy tot vandaag de dag als grote inspiratie, verwerkt Gysèle elementen van kermis en synths tot dit roze-groene tapeje. ,,Ik maak vanuit mijn hart heel kenmerkende stevige, Early Rave-muziek. En het is een totaalbeleving geworden met een cassettetape: kunstwerken van Anan, een mini-zine (zoals dat hoort bij de good old cassettetapes) en hoe kan het ook anders als classic binnen de gabbercultuur: de longsleeve tee. Het is Early Rave met een nieuw trainingsjasje met Break-dance en de sound van kermisattractie erin.”

De vroege rave-sound is niet alleen met déze plaat terug. ,,Ik zie allemaal kleine organisaties oppoppen zoals Gabberque met onbekende namen. Ook Gabber Resistance uit Spanje, die zijn wel al een stuk groter, maar ik merk vooral dat de jongere generatie weer actief wordt in de sound,” vertelt Gysèle. Anan vult aan: ,,Ik kwam er wat later bij, maar voor mij voelt de scene heel welkom, een warm bad met hechte community. Ik voelde gewoon: ik moet die kant op, qua muziek maar ook de vormgeving en tekeningen die erbij passen.”

,,Ik wilde van Gysèle weten wat voor haar inspirerende beeldtaal was, ik wist namelijk niet hoe de plaat klonk. Toen ik het eenmaal kon luisteren was ik verkocht. Al mijn favoriete geluidjes, orgel, piano, kermis: je wordt er blij van.” Dat ritje breakdance: niet per se duister thematisch, maar juist dansende goodvibes. En effe belangrijk voor Gysèle om te benadrukken: ,,Hardcore is niet eng en duivels met vuur. Dat past ook helemaal niet bij mij als vrouwelijke, lichte hardcore-muzikant.” Geen rainbows in the sky en vrolijke cheesy tunes dus: happy hardcore is het dus niét, hè!”

De batch van vijftig genummerde en uniéke tapes komen bij twee vrouwen uit Engeland vandaan. ,,Daar zit Tapelind Ltd, waar Meg en Louise het echte werk regelen: de ene doet het dupliceren van de tape en het op vijftig tapes zetten. De ander doet de onbody print en de J-card. Dit zijn de dingen die de muziek dragen. Dat wil ik ook zo goed mogelijk doen,” sluit Anan af.

De preview op 18 september van 18.00-19.00 op Echobox.radio, en the release-party op 19 september zijn inmiddels achter de rug maar check de Speedlord live-set tijdens Hard Attack in de Melkweg op 26 september waar je de 50 unieke genummerde tapes enkel op locatie kan krijgen.