Slachthuis Haarlem aandachtig bij Saxton Sunday Sounds Slachthuis Haarlem aandachtig bij Saxton Sunday Sounds

De gastvrouw Sam Saxton opent de zondagmiddag, maar eigenlijk begint het al stiekem met de soundcheck. Merkbaar is dat Sam en Bas het steeds leuk vinden om de middag te beginnen met hun werk. Het is niet zomaar even uit de mouw schudden, maar gewoon de mensen die komen even weer een fijn gevoel te geven en niet alleen dat. Op gaan in de songs. Daar slagen Sam en Bas elke keer weer in hoe vaak je ook komt. De waan van de dag is buiten, want binnen klinkt de muziek. Het is ook de kracht van de middag en Slachthuis Haarlem zorgt samen met Sam dat dit even geen underground is, maar een uiterst toegankelijk en drempelloos karakter kent. Net als de vorige keer is het streven om een nieuw liedje te spelen en dat gebeurt nu dus ook.

Iris Jean heeft een bewogen jaar achter de rug, want hoewel Iris met een cover die ze thuis heeft gespeeld en op TikTok heeft geplaatst, gaat het bij één van die opnames ineens wel heel erg snel. Voordat je het weet, wordt je uitgenodigd in de Verenigde Staten en sta je ineens op het programma met de naam Rufus Wainwright. Het is een manier waarop Iris Jean ook haar eigen werk juist wil laten horen en dat heeft ze afgelopen jaar met verschillende singles gedaan. Dat heeft ze gedaan met haar band, maar op deze middag staat Iris helemaal alleen met zowel een elektrische gitaar als een akoestische. Iris vertelt over haar inspiratiebronnen en één ervan is Joni Mitchell. Iets wat duidelijk terug is te horen. Dromerig, maar ook meeslepend, zoals het liedje wat Iris heeft geschreven over iemand waar ze verliefd op is, maar eigenlijk niet tegen degene heeft gezegd. Materiaal om een liedje over te maken en juist dat zijn de mooie dingen in haar werk. Het stille.

De subtitel die bij Yori Swart heeft behoord in een vorige editie van Saxton Sunday Sounds is eveneens van toepassing op Blackbird  Dat is de artiestennaam van Merel Koman uit het zuiden van het land. Natuurlijk vertelt Blackbird de gechiedenis vooraf tot het moment waar ze nu staat en die is met de nodige pech begonnen. In het jaar waarin de pandemie het land lam legt, begint Blackbird aan haar muzikale avontuur. Geen optredens, want de anderhalve meter is van toepassing in de buitenlucht en binnen in de openbare ruimte is het al bijna niet te doen. Wel krijgt Blackbird airplay en dat helpt. Voor dit optreden treedt Blackbird op met Baer Traa die zelf ook behoorlijk wat songs achter zijn naam heeft staan. Inmiddels heeft Blackbird fulltime voor de muziek gekozen. Net als Sam Saxton en Iris Jean laat ook zij al iets horen van haar nieuwe materiaal. De songs van Blackbird zijn een strpped down versie van wat je werkelijk hoort. Het nieuwe werk biedt al een mooie inkijk in wat er komen gaat. Bovendien zit Blackbird in een opnameproces want na het optreden gaat ze weer terug naar Berlijn voor de opname van het nieuwe materiaal.