Ondanks liedjes in mineur Ondanks liedjes in mineur

De shirts en hoodies in de zaal met de opdruk Engelland – het eigen label van Engel - zijn vanavond werkelijk niet te tellen. Ze worden gedragen door zowel tieners als ouderen en alles wat daar tussenin zit: zie hier de brede fanbase die Engel in de loop der jaren met hard werken zorgvuldig heeft opgebouwd. En die fans hebben er duidelijk zin in, er heerst een opgewonden stemming. Voordat het optreden begint, maakt Engel een praatje met enkelen van hen, heet hij goede bekenden even welkom en doet hij ondertussen al goede zaken bij de merchandise, met op de achtergrond de vakkundig gemixte beats van DJ DNS. De avond kan nu al eigenlijk niet meer stuk.

Als de show begint, kijkt Engel zijn publiek vanaf het videoscherm aan vanuit een retro tv. Net als bij de start van zijn nieuw album, krijgen de bezoekers vanavond een disclaimer mee: Liedjes In mineur heet niet voor niets zo. Het album staat vol reflectie en introspectie, dus vanavond wordt het niet alleen maar ‘handjes in de lucht’. Dat je het even weet. Gitarist Jesper Huisman zet live een prachtige gevoelige solo onder Engel’s woorden, waardoor meteen duidelijk is waarom hij een aantal weken geleden op dit zelfde podium werd uitgeroepen tot beste gitarist van Westfriesland. Wat volgt, is een rappe aaneenschakeling van korte fragmenten uit zowel het nieuwe album als vorige uitgaven, vernuftig aan elkaar geregen als een boeiende vertelling. Daarbij valt het op dat vooraan bij het podium de fans de nummers van het nieuwe album, zoals De Bierkaai en Michael Jordan al vaak letterlijk meezingen. Die horen ze dus duidelijk niet voor het eerst vanavond en dat is veelzeggend. Bij Kleine Jongen wordt er volop gebounced en meegebruld met de zin ‘Kleine jongens worden groot’. Waarop Engel constateert dat het nu even veel te gezellig wordt en hij weer gauw teruggaat naar mineur.

Hoewel Engel een solo-artiest is, werkt hij graag en vaak samen met anderen. Een muzikant met wie hij veel nummers heeft geschreven, is Paul de Munnik. Die is er vanavond niet live bij, maar via de clips die op het videoscherm te zien zijn, zingt hij toch zijn partijen mee. Zoals bij Gedoofde Kaarsen van Liedjes In Mineur, over een verbroken relatie. En het gevoelige Breek, van het album Schatgraven, alweer van 2018. Dan kondigt Engel de man aan die hij omschrijft als ‘een van de beste rappers van Nederland en mijn maat’: JUST. Bij het eerste gezamenlijke nummer Rijkdom is direct duidelijk dat de twee vaak samen optreden: het duo vult elkaar soepeltjes aan als een geoliede machine. Na De Fundering - een geraffineerd in elkaar gezette ode aan Engel’s grote voorbeelden - en Wanhoop Niet (een eigen nummer van Just) zit het eerste blokje erop.

Engel neemt de gelegenheid ten baat om gitarist Jesper Huisman voor te stellen, die alle gitaar- en baspartijen op Liedjes In Mineur heeft ingespeeld en met wie hij al samenwerkt sinds 2017. In Hoe Durft Ie mag Jesper even helemaal los: een genot om te zien en te horen. Na Hef Het Glas gaat de show door met Niemand Anders van het nieuwe album. Bij de zin ‘Mijn achterban is er één om in te lijsten’ stopt ineens de muziek en benadrukt Engel hoe waar dat is. ,,Maar ja, dan moet je natuurlijk wel iets hebben om in te lijsten”, dus of de aanwezige fotograaf even een foto van de artiesten plus publiek wil maken. Als iedereen op de kiek staat, wordt het nummer hervat en daarna prachtig aan Weg geknoopt. Bij het daaropvolgende Soundtrack Van De Stad gaat ineens een spotlight aan achterin de zaal en surprise… daar staat Wouter Hakhoff die een prachtige bugelsolo ten gehore geeft. ,,Met deze man maak ik al 25 jaar muziek”, legt Engel uit, als Wouter zich door het publiek heen naar het podium worstelt, om vervolgens het intro van Schone Schijn in te zetten, dat alweer dateert van 2015, maar niets aan kracht heeft ingeboet.

,,Kan dat licht daar achterin even uit?”, vraagt Engel aan het begin van het volgende blokje. ,,Ik wil het nu even zo ongezellig mogelijk maken voor het nummer Regen.” Dat lukt niet helemaal, al is het maar door die prachtige sfeervolle video op de achtergrond van een regenachtig Amsterdam. Na Niemand Hier en het gevoelige Kleine Stappen is het weer tijd voor de handjes in de lucht met Dorp en wordt naar een climax toegewerkt. Via Soundtrack belandt het programma bij Thuis, dat Engel vaak als afsluiter gebruikt en dat ook dit keer luidkeels wordt meegebruld. Voor Zolang Hij Speelt komen alle muzikanten weer terug op het podium en ziet het publiek op de video een andere zanger/gitarist en ex-Horinees (of is het Hoornaar?) met wie Engel veel heeft gespeeld: Jawek Kamstra. Op een bepaald moment stoppen de beats en bestaat de muziek heel even alleen uit zang, gitaar en bugel en het enthousiast meeklappend publiek. Wat een toffe vibe! ,,Ik wil gewoon niet dat dit ophoudt”, zegt Engel. Dus komt er een soort reprise van Kleine Jongen en het allerallerlaatste nummer heet Stille Genieter. Dat geldt vanavond duidelijk niet voor het publiek: de vier muzikanten op het podium – die elkaar spontaan in de armen vallen - krijgen een daverend applaus. Eindigt de avond toch nog in majeur…