Op de valreep van augustus nieuw muziekmateriaal. Daar waar crashing en Wolfgang al eerder singlemateriaal hebben uitgebracht, geldt dat nog niet voor NEBULA. De voormalig finaliste aan de Night Editie van de Rob Acda Award presenteert haar debuutsingle. Wolfgang komt met de opvolger van zijn debuutsingle 'For Somebody Like You' eerder deze zomer en crashing brengt een mix van shoegaze en noiserock.

© Sarah Prins / Artwork crashing Cover silk

crashing

Zware bak aan lompe gitaren

crashing is het project van Jasper Smits. Hij doet het niet alleen naast Jasper vormen vocaliste en gitariste Jomie Bagchus, bassist Job van der Doelen, gitarist Ties Lammerts en drummer Tijn van der Kooij. Jasper is eerder deze zomer de aanjager geweest van Pillowcase in Cinetol waar crashing samen met Honey I’m Home en Laura Palmer voor drie optredens heeft gezorgd. 

Zelf zit crashing bepaald niet stil. Hun nieuwste single heet silk uit. Volgens Jasper een track met een zware bak aan lompe gitaren en scheurende distortion die ondanks een intense soundscape een persoonlijke en intieme inhoud bevat. Jasper legt verder uit hoe de track een beeld schetst van een hectische en overprikkelde avond uit waar je het liefst zo snel mogelijk weer van weg bent, maar tussen alle spanning geruststelling weet te vinden in het feit dat je uiteindelijk weer samen met “die ene speciale persoon” mee naar huis gaat.

Het nummer is een liefdesbrief aan ‘de wall of sound’, en een ode aan iedereen die de kalmte weet te vinden in een overweldigende bak galm. Je kunt bijna zeggen dat Phil Spectre weer terug is van weggeweest.

Wolfgang

‘Tekst is geïnspireerd op funniest home videos

Het is 2024 als Wolfgang Wildeman zoals hij voluit heet, de kans krijgt om zich te laten zien en horen bij Mooie Noten. In de zomer van dat jaar overtuigt hij als ‘jong guppie’ de jury dat er meer in hem zit.

Het bewijs levert Wolfgang inmiddels met zijn debuutsingle For Somebody Like You. De opvolger van die single is meer eentje voor de liefhebbers van Beck en Pavement.Volgens Wolfgang zit deze single meer in de alternative en indie hoek. ,,Bruises is een catchy indie-banger over iemand die opzettelijk ‘jack ass’ stunts uithaalt om de aandacht te krijgen van de verpleegkundige die zijn blauwe plekken verzorgt. Het is een echte fun track die die ontstond toen ik eigenlijk van plan was verder te gaan werken aan een droevige ballad. Ik nam even snel de akkoorden op, maar kwam vervolgens terecht in een creatieve flow van negen uur die resulteerde in deze track”, vertelt hij. Het is totaal een andere insteek met zijn debuutsingle. Het zegt ook iets over de creativiteit van Wolfgang en wat er in hem om gaat als er iets onverwacht gebeurt met waarmee hij bezig is.

,,De tekst is geïnspireerd op funniest home videos die ik kijk als ik eigenlijk iets serieus moet doen. Bruises is een uptempo track met een sterke bounce – ideaal voor de nazomer. Voor iedereen die fan is van Beck en andere indie DIY-helden die componeren met een knipoog”, zegt Wolfgang.

NEBULA

Dromende tussenruimte tussen verlies en zelfontdekking

NEBULA is al eerder te zien en te horen is geweest tijdens de finale in de Night Editie bij de Rob Acda Award. Daarna volgt er nog een optreden in het Haarlemse Theater De Liefde tijdens het Sneak Peak Festival begin juni. Ondertussen is Ymke Zandbelt die schuilgaat achter NEBULA gewoon ook bezig om haar debuut gestalte te geven. Naast Ymke speelt ook gitarist Rik Rijnten een belangrijke rol.

Spannend is het allemaal wel, want eindelijk is het zover. De debuutsingle see-through ziet het levenslicht. Volgens NEBULA is dat zij willen neerzetten een nieuwe elektronische live-act die een wereld bouwt waarin je kunt verdwijnen. Waar je aan moet denken? Gelaagde synths, pulserende ritmes en melancholische zang. Het is te horen op see-through. Het brengt je in een atmosferische tussenruimte: een plek waar herinnering en realiteit vervagen. Je kunt erin rondzweven en verdwijnen. Het is geen afleiding, maar een uitnodiging om stil te vallen, om te voelen. ,,Mijn werk is een herinnering aan iets wat nooit echt bestond. Alsof je terugkeert naar een speeltuin uit je kindertijd: vaag, maar warm. Vervormd, maar intens echt”, zegt NEBULA.

De single is vooral er een van de dromende tussenruimte tussen verlies en zelfontdekking ,,see-through gaat over het moment waarop ik inzag dat ik mijn bestaansrecht vooral door de ogen van anderen voelde. In dit nummer probeer ik mezelf voor het eerst te zien zonder externe bevestiging. Hopelijk zijn mijn ogen ook zacht genoeg. Het is de overgang van geborgenheid naar verlatenheid, en tegelijk een poging om te ervaren dat bestaan genoeg is,” vertelt NEBULA.