Het verhaal van Dirtey Classy begint in 2020 als zij beginnen in hun kelderstudio om een breed scala aan rockinvloeden te combineren. Je kunt zeggen dat Dirtey Classy de kok is met allerlei ‘rock’ ingredienten. Je moet denken aan de Red Hot Chili Peppers, Led Zeppelin, met een vleugje Deep Purple en een snufje Muse, of, als je wilt, Zappa.
De band bestaat uit het viertal Fee Elders de de zangpartijen voor haar rekening neemt, Jort Schouten op elektrische gitaar, basgitaar, Beer Saatrube op drums en Casper Baehr die net als Jort speelt op zowel de elektrische gitaar als basgitaar.
Dirtey Classy heeft behoorlijk veel energie gestoken in Into The Big Unknown. Het resultaat is een vijfenveertig minuten lange viering van de muziek van een album dat trouw blijft aan Dirtey Classy’s afwijzing van strikte genres, maar waarbij het einde van elk nummer je alleen maar doet verlangen naar het volgende of naar een herhaling van het laatste.
De eerste single van Into the Big Unknown heeft de band afgelopen jaar uitgebracht. Het is een rocknummer van drie en een halve minuut, met teksten die gaan over wanhoop, Spongebob en herhaling – een scherpe kritiek op de maatschappij, is misschien wel het beste wat je kunt zeggen. Mosquito volgt snel: een rollende riff, een groovende couplet en een refrein dat je niet meer uit je hoofd krijgt. Zo moet rock zijn: energiek, bezweet, met een verrassende wending wanneer het nodig is.
Het album is er één met roterende baspartijen en een drummer die snel leidt tot een eclectische verzameling nummers. Tien minuten lange langzame blues, funky rock, psychedelisch geluidscapes-chaos-saus: ze trekken zich nergens iets van aan en waren klaar om hun frisse benadering van gitaarrock met de wereld te delen. Een album dat eigenlijk al veel eerder heeft moeten verschijnen ware het niet dat de lockdown behoorlijk in de weg hebben gezeten.