De avond begnt ingetogen met Before It Might Be Gone. De zaal houdt de adem in als de eerste noten klinken, en even lijkt het alsof The Vices een rustige opbouw voor ogen hebben. Maar zodra Floris het refrein inzett slaat de sfeer compleet om. Het publiek zingt enthousiast mee en de toon is gezet voor een avond vol energie en beweging.
Het duurt niet lang voordat de chaos losbreekt. Zelfs op nummers waar je het niet zult verwachten, ontstaan voorin de zaal constante moshpits. Niet logisch? Misschien. Maar op een avond als deze maakt dat helemaal niets uit. De energie van de band slaat over op het publiek, en andersom ook vertelt frontman Floris aan een wel heel enthousiaste fan in het publiek.