In december loop je al snel het risico om van elke gewone activiteit een terugblik te maken. Maar wat als zo’n reconstructie van het jaar eigenlijk best op zijn plaats is? Dat geldt bijvoorbeeld voor Linde Torenvlied, alias LNDE. Samen met haar producer is ze al langere tijd bezig met het opnemen van muziek. Als de puzzelstukjes langzaam op hun plek vallen, gaat ze op zoek naar andere muzikanten die potentie zagen in haar project. In januari komt alles in een stroomversnelling en zes maanden later brengt ze haar eerste single uit, als voorbereiding op de release van haar EP in oktober. Nu speelt ze, ter gelegenheid van die uitgave, in Toekomstmuziek. Een jaar dat goed benut is, dus.

De huldiging

Trompet in elk oor

Voordat er überhaupt sprake kan zijn van een EP, moet er natuurlijk eerst een single komen. Dat moment komt eind juni van dit jaar, met de release van Sunflowers en een bijhorende show in Cinetol. De repetities beginnen enkele weken eerder, tijdens de talentencompetitie Zonneprijs, waar LNDE voor het eerst met haar volledige band op het podium staat. Het is dan ook geen verrassing dat de bandleden inmiddels nog beter op elkaar ingespeeld zijn in vergelijking met die eerste stappen.

Waar de releaseshow van Sunflowers meer gezien kan worden als een uitbundige viering, voelt de sfeer in Toekomstmuziek iets anders. Deze avond is namelijk niet alleen een feest. Het voelt meer aan als een diepere, bijna introspectieve huldiging van groei en verandering. Met de nieuwe EP lijkt de band afscheid te nemen van het veld vol zonnebloemen die naar het licht reiken, om dat licht nu zelf volledig te omarmen. Ze nodigen daarbij ook het publiek uit om samen met hen in dat licht te staan. Het zijn zulke subtiele verschuivingen die inmiddels als vanzelfsprekend in hun routine zijn opgenomen.

Een opvallende toevoeging aan de live-ervaring is trompettist David Márques Fàbrega, wiens spel de muziek meer kracht en helderheid geeft dan ooit, terwijl het recht voor je ogen tot leven komt. De trompet voegt zich moeiteloos in het geheel, zonder afbreuk te doen aan de dynamiek van de band. Het vormt een perfecte harmonie met drummer Logan Coey, bassist en producer Ángel Álvarez, pianist Gabriele Suares en gitarist Philippe Nicolau. Er sluimert zelfs een spanning in de trompet die voortdurend voelbaar is, maar pas op het juiste moment dreigend aan de oppervlakte komt.

Natuurlijk

De som der delen

Het contrast tussen de hitte van de onderhuidse spanning en de kille decemberavonden buiten maakt de ervaring des te rijker. De diepe tonen van de trompet voelen soms als een warm verzet tegen de winterse kou, terwijl de intieme arrangementen juist momenten van reflectie oproepen. LNDE geeft de setlist een natuurlijke aard, waardoor de muziek niet alleen wordt gehoord maar ook wordt ervaren als een levend ecosysteem. Daar moet vast en zeker over zijn nagedacht.

Zelfs binnen een enkel nummer of arrangement slagen de muzikanten erin de natuur subtiel na te bootsen. De opbouw van een nummer begint vaak met een kalme, minimale introductie die aanvoelt als de eerste dauwdruppels in de ochtend. Langzaam zwelt de compositie aan, totdat de band samensmelt in een rijke harmonie, alsof het middaglicht op zijn felst schijnt. Elk bandlid speelt zijn rol, en toch vormt het geheel meer dan de som der delen. Misschien is dat wel hun geheim.

Nic van der Graan

Gastartiest

Nieuw materiaal

Wees echter niet gefopt door te denken dat dit slechts een eenmalig trucje is. Laat anders het gastoptreden van Nic van Graan je het tegendeel bewijzen. De Kaapse songwriter en producer voegt zich bij de band om samen een nummer te zingen dat ze in januari gaan uitbrengen. Het liedje heet May I Please Rest My Head Upon Your Shoulder, een titel die zij overigens zelf ook erg lang vinden.

Dan verlaat niet alleen de gastartiest het podium, maar ook de rest van de band. LNDE blijft met haar gitaar alleen achter in het midden. Ze begint te praten: ,,Ik ga nu een nieuw liedje helemaal alleen zingen. Dat is best eng, omdat ik het nog maar één keer heb geoefend. En zelfs dat deed ik alleen omdat ik bang was dat ik het anders vandaag zou verpesten”. Het nummer heet Steady en ze schrijft het vlak voordat haar eerste single is uitgekomen. Het lied is een bewijs van hoe tijd ons ook comfort kan bieden.

Wies Zijlema

,,You can tell me all you want, but I’ll be singing my songs because I’m steady”

LNDE

Steady

Verward of tevreden?

Wanneer de band de set wil afronden met de titelsong van hun debuut-EP, Not About You, zie je meer verwarde gezichten in de zaal dan tevreden. Iedereen lijkt hetzelfde te denken: ,,Zouden ze dat ene liedje echt vergeten zijn?” Voordat de situatie écht uit de hand loopt, sluiten ze de avond af met Sunflowers. Dat moet wel. Toch is het de glimlach van LNDE die het meest bijblijft. Ze heeft gelijk: ,,You can tell me all you want, but I’ll be singing my songs because I’m steady”.