Hoe lekker als je geen artiestennaam hoeft te bedenken, maar die gewoon in je paspoort ligt te verstoffen. Apollonia, oftewel Lonneke van Heugten weet haar kunsten niet alleen via de speaker tot je maatschappelijk verstand te doorboren. Nee nee, de EP van GALM met vier nummers waarvan er twee met video 8 november gereleased worden, krijgen ook bloedessentieel beeld erbij. Want oja, dat doet deze Alkmaarse creatieveling er sinds dit jaar ook nog bij. Van de vier nummers, “Ik Moet, Bubbels, Laat Maar en Vulgar Man”, gaan twee videoclips in de Stadsfabriek van Alkmaar in première waar ze samen met Robet Dubois (sax, keys), Markus Hoogervorst (bas) en Bas Snabilie (drums) groffe harde boodschappen maar ook verbindende boodschappen naar buiten brengen. De woorden die ze punkt gaan namelijk zeker ergens over.
Van soundscapes tot keihard woorden raggen die met poezië én beeld allemaal één geheel worden. Voor wie denkt dat deze dichtkunst een beetje rijmerij is zit bij GALM goed mis. Voor Lonneke is poezie allesbehalve ingetogen, nadenken of bezinken. Met de schep punk die ze over haar woorden heen walst zorgt ze ervoor dat de boodschap echt binnenkomt. “Punkpoëzie of hoe ik fonetisch hoor, poeink, klinkt ook gewoon vet. Daar wil ik onderdeel van zijn.”
Artiestennaam hoeft niet te worden bedacht
EP telt vier nummers
Minions van de maatschappij
Nummers worden nooit vooraf bedacht
Zijn dat nou de Teletubbies die op beeld verschijnen? De wereld waarin de leden van GALM zich bevinden is allesbehalve een droomwereld als je goed naar de woorden luistert. In rood, geel, groen en blauwe overalls staat de vierkoppige band voor een afvalenergiecnetrale te jammen. Het mag voor Apollonia dan wel een manier van uiten zijn, een kritische blik op de maatschappij blijft ons niet bespaard :“Laat ons maar. Laat ons maar, uitwonen, uitwonen, uitwonen!” En voor wie helemaal klaar is met dat altijd maargemoet is dit nummer de perfecte motivatie om gewoon lekker je eigen ding te doen.
Knal “IK MOET” aan en als geoliede minions fabriceert GALM hier keurig netjes wat er allemaal gedaan moet worden. De maatschappij gaat over produceren om vervolgens in een Burn out te komen” volgens Apollonia. In een fabriek worden liefdesverdriet, schaamte en boetes keurig netjes gesorteerd. Wat moeten wij toch een hoop als mensen. “Werken, leren, posten”, hoezo moeten wij dit toch allemaal maar praat Apollonia met diepe rauw stem van zich af. Rustig, traag, gecontroleerd. Langzamerhand gaat de band steeds sneller totdat er bijna een paniekerige ‘IK MOET” uitgeschreeuwdt wordt. Een uil die Apollonia met witte ogen verantwoord ze aan het begin wat ze allemaal moet. “Trouwen, kinderen krijgen, iets opbouwen of juist heilige huisjes afbreken, allemaal een druk die ik ooit heb gevoeld. Het voelt geweldig om dit er gedicht er zo uit te gooien.” En dat is nou juist de natuurlijke superkracht van deze band. “We zijn ooit op uitnodiging van Robert (sax) een keer gaan jammen op en het klopte gewoon. Eigenlijk is GALM één eindeloze jam.”
Nummers worden nooit vooraf bedacht. Een wereld die niet rijmt met hoe Apollonia het voor zich kan zien, resulteert in een keihard knallend nummer. Neergeslagen valt het slotakkoord, met brandende rode ogen van een vogel in haar rug. Het moeten heeft haar verslagen.
Impuls om te maken
Video’s zijn het gevolg van eigenwijs ontzettend voor je eigen creatieve geluk kiezen
Een torpedolancering van Apollonia zodra zij de drempel van creatieve springplank Hal25 een aantal jaar geleden overstapt. Het is een stadslaboratorium in Alkmaar waar artiesten uit verschillende disciplines elkaar kunnen ontmoeten. Zonder echte muzikale ervaring maar met een hoofd volgestopt met bij elkaarpassende klanken en boodschappen wordt ze bijna verliefd op dit creatieve bommetje inspiratie. “Die vibe van electrojam Broeikas is geweldig omdat er ter plekke werd gecreeerd.” Als een kraai die een juweel ziet twinkelen fladdert zij direct naar een ongebruikte microfoon. De poezië die ze al jarenlang verzamelt komt plots door die microfoon tot leven. “Live, daar, ben ik mijn poezie gaan jammen. Elke week begon ik te schrijven om op deze geweldige plek te kunnen voordragen.” Oftewel voorleespunken.
De video’s zijn het gevolg van eigenwijs ontzettend voor je eigen creatieve geluk kiezen. “Dat creatieve moest niet meer op de achtergrond staan maar de hoofdrol hebben in mijn leven. In Alkmaar heb ik een plan ingediend voor de makersimpuls om me professioneel om te scholen naar maker.” En die creatieve voelsprieten van Lonneke waren er altijd al, alleen door de omgeving werden die goed afgestompt. “Ik was opgegroeid met het idee, uni moet gewoon weetjewel en creatief zijn kan daarnaast. Nu vind ik kunst absoluut geen bijzaak meer. Kunst is de hoofdzaak.”
En blijven de nummers maar nagalmen in je hoofd? Das precies de bedoeling van de band.
Want wie denkt er nou aan om jezelf te vernoemen naar een geluid dat je als muzikant absoluut niet (te veel) wil hebben op het podium? Lonneke dus. Zoals deze hele creatieve levensloop haar eigen gangetje is gegaan is dat ook het geval met de aankomende EP die eind dit jaar ergens online zal verschijnen. “Dit alles is ontstaan uit passie, niet vantevoren bedacht.”
INFO
8 november de première in de Stadsfabriek van Alkmaar. Voor wie deze niet live kan checken kan de beeldende punkkunstwerkjes van GALM hier thuis bekijken. De volledige EP komt eind dit jaar online uit.