C-you en Crayons bij Manifesto’s Donderpopcafé C-you en Crayons bij Manifesto’s Donderpopcafé

De vijf leden van C-you leren elkaar in 2023 kennen op de YPA, een afdeling van het conservatorium Amsterdam voor getalenteerde muzikanten in de middelbareschoolleeftijd. Er is een klik en vanaf dat moment staat C-you voor 100% aan. Er wordt druk geschreven aan repertoire en de band maakt aardig wat meters wat optreden betreft. Dat blijft niet onopgemerkt: het vijftal belandt in de finale van de popprijs Amstel en Meerlanden in P60. Lekker bezig, dus.

C-you opent met het uptempo nummer Minutes en al meteen na het aftikken spat de energie er vanaf. De spacy bridge is een mooi gevonden en welkome afwisseling in het nummer. Voor de start van de ietwat funky aandoende song Recollections gaat zangeres Maya Verberne ontspannen op de rand van het podium zitten en weet op een profi manier contact te leggen met het publiek. Gitarist Sep elders pakt in zijn solo lekker uit met een vette wahwah-sound, terwijl Maya en toetenist Victor Arnaars zich uitleven in een Roger Rabbit dansje.

Het nummer Live In The Moment dat daarna wordt ingezet, lijkt een ballad te worden, maar schakelt ineens over naar een dubbel tempo. Het is niet de enige verrassing die C-you in petto heeft, want voor het volgende nummer kruipen alle muzikanten achter hun instrument vandaan - met uitzondering van Sep, die zijn elektrische gitaar verruilt voor een akoestische – en verzamelen zich rond de microfoon in het midden van het podium voor het gevoelige Rejections. Tijdens de samenzang kun je een speld horen vallen in de zaal en het is fijn om te merken dat Maya naast de misschien net iets te vaak vertoonde powerzang ook een mooie kwetsbaarheid in haar stem heeft.

Na dit bijzondere intermezzo schakelt de band weer over naar de feestmodus met hun eerste single Take Me Tonight. De leden zoeken elkaar vaak op voor blije een-tweetjes en de lol die ze hebben werkt absoluut aanstekelijk. Hun tweede single, Did It Hurt, komt er meteen achteraan, met fijne backing vocals van toetsenist Victor en bassiste Mila Roosendaal. Als de technicus naar voren loopt een aankondigt dat ze er nog ééntje mogen spelen, wordt dat Insane: een stevige rocksong waarbij het Maya van het podium afspringt en in het publiek iedereen oproept om mee te zingen. De composities mogen dan misschien nog wat geraffineerder, C-you weet hoe ze moeten entertainen, zoveel is duidelijk.

Naast het optreden van C-you speelt op deze avond ook viermansformatie Crayons, die een spannende mix brengt van garagerock, punk, blues en surf. Spil van de band is singer-songwriter Jesper van Koningsbruggen. De nummers die hij schrijft, zijn naar eigen zeggen als kleurplaten (‘Crayons’ betekent ‘kleurpotloden’) die zich gedurende de afgelopen 15 jaar hebben gevormd: elk nummer weerspiegelt een fase uit zijn leven. In de oudere nummers hoor je hoe het destijds voor hem was om als smalltown playboy de uitdagingen de grote stad te ontdekken. Zijn latere werk beschrijft de worstelingen bij het terugkeren naar het normale leven, het onbegrip voor de politieke wereld en hoe internet de rode draad in ons leven is geworden.

Met een biertje binnen handbereik trekt de band direct stevig van leer bij de opener ‘Bright winter sun’. Onmiddellijk valt de bezieling op van deze vier mannen, plus het feit dat ze waanzinnig goed op elkaar zijn ingespeeld. Het daarop volgende Dickhead is aanmerkelijk meer laid back, maar heeft toch de high energy die typerend blijkt te zijn voor deze band. Onmiddellijk daarna wordt afgetikt voor het superstrak gespeelde ‘Juliana's’ met de enorm stuwende bas van Stefan van Bremen, die op zijn Sadowski zelfs voor de snelste partijen niet naar een plectrum grijpt, maar alles met zijn vingers speelt. Chapeau!

Na Influencer (Jesper: “Iets dat ik niet ben”) lijkt gitarist Tim Verheijen even een probleempje te hebben. De overige drie leden lossen dat uitstekend op door een nummer in te lassen dat niet op de setlist staat, maar dat kennelijk prima door drie man te spelen is. Als Tim weer ready to go is, zet de band alsnog het uptempo nummer Dinner Party in, hun meest recente single, die interessant wordt door de afwisseling naar half tempo en dan weer verder raast. Nadat er even gestemd is, gaat het viertal in hetzelfde hoge tempo door met Fortune Teller Died A Sudden Death – een geniale titel, overigens. “Zijn er geen buren of slapende babies in de buurt?”, vraag Jesper daarna. “Dan doen we er nog eentje.” Dat wordt Creativity, de vorige single, waarvan het intro een beetje doet denken aan Whole Lotta Rosie van AC/DC. Rerun Of History, waarin Jesper het hele podium over stuitert, zou het laatste nummer moeten zijn. Het publiek reageert echter zó enthousiast, dat de technici een oogje toeknijpen en Crayons nog een toegift gunnen. Met een optreden dat uit hun tenen lijkt te komen, laat de band een uitstekend visitekaartje achter in het Hoornse en hebben ze er zo te zien een paar fans bijgekregen.