Big Cry huilt niet meer: comeback album in de Melkweg Big Cry huilt niet meer: comeback album in de Melkweg

Naast de 5 professionele camera’s die door het publiek stijf de lucht in gehouden worden, komen er uit alle fannypacks en broekzakken andere camera’s. Een microcam, een vlogcamera: de Rotterdamse rapper heft een trouwe fanbase. En dat mag ook wel met zijn track record als lid van collectief Individuals, virale tunes als Bizzey en DaBabyTypeBeat (met een clip die hij maakte om te kijken hoe makkelijk of moeilijk het nou eigenlijk is om viraal te gaan als rapper), maar ook bij og hiphop hotspots als WOO HAH! blaast hij als support act van Donnie en als meereiziger van Jacin Trill en Bokoesam maar al te graag zijn verses mee. Het mag duidelijk zijn, Big Cry is hip.

Aan ego geen gebrek bij deze performer van nature. Alsof het hem totaal geen moeite kost betovert hij zijn jonge publiek. ,,Deze Jakka (jas) kan maar van 1 iemand zijn, aan het eind van de show, toepasselijk tijdens het nummer PC Hooft, geef ik ‘m weg”. Zo ongeveer het eerste dat Cry buldert als hij om kwart over negen de stage opklimt. En dat is niet alleen wat Cry zijn publiek vanavond geeft. Een fully enforced frontlinie aan fannypacks kijkt met glinsterende ogen naar de rapper. Ze hebben hem namelijk gemist na 3 jaar. ,,Ik zie mensen die ik al langer ken, Sven daaro, ik zie jou!” Een periode tijdens covid is een opstapeling van dieptepunten en hoogtepunten voor hem en die character development kan niet in een simpele Instagram caption vertelt hij op zijn sociale kanaal. Daar is dit album namelijk voor en laat hij ons vanavond horen. En de lijn der verwachtingen van voor zijn 3 jaar lange stop trekt hij met dit 15 nummers lange album Niet Meer De Kleine, door. Met Jiri11, Sluwe Ollie, Steviesaii en Brunzyn heeft hij zeker niet de minste gevonden om zijn album vol snelle rap, te laten focussen op introspectieve teksten.

Om het geheugen van de zaal even op te frissen begint Cry met wat knallers van nummers van eerdere albums. Nog geen 3 minuten in zijn show en tijdens het eerste liedje is er al een, niet zeer overtuigende, moshpit. Op een tune van Robin Schulz rapt hij een van zijn nieuwe lyrics. ,,Droppen? Zal Robin even vragen of ‘t mag.” De teksten gaan over geld, over een ex -vriendin, blowen, maar ook over hoe het nu écht met Cry gaat.

Een jingle van Drake luidt het nieuwe trapnummer in ‘Doe je gordel om, die bocht is dom.’ Baf, de snelle trap wordt zo de zaal in gelasso’t. Rechts in een hoekje staan jongens te prutsen op hun telefoon. ,,Bro Shazam werkt niet, wat is dit?” Tja, dat krijg je nou eenmaal als je een rapper op het podium hebt staan die veel onuitgebracht werk tentoonstelt. En niet alleen hij rapt snel, de overgangen van r&b naar toch vrij harde trap zijn best even slikken met weer een rustig en gevoelig nummertje tussendoor.

Raptalent hangt wellicht ergens rond bij hem op de middelbare school. Eerste-klas vriend Denta mag op de luttele momenten dat de ster niet op stage staat, ervoor zorgen dat de sfeer niet inkakt. Maar niet voordat er weer een shout-out is geweest natuurlijk. Een sampletje van Hef op het beeldscherp achter de booth popt op: ,,Mensen die ik gun”. Maar hé, als je zo op elkaars lijn zit en zo trots bent op elkaar, versterken de mannen elkaars kersverse liedjes alleen maar.

En voor wie denkt dat het dan eindelijk gedaan is met de eindeloze vrienden pull-ups moet nog een keer geduld hebben. ,,Jacin waar ben je?” Als de giga haarbos met dikke bril op het toneel gestormd komt weet iedereen meteen dat Jacin Trill op het podium staat. Domste van de klas is Big Cry vanavond zeker niet. Het is een hele hoop nieuwe muziek in een iets volwassenere toon en met een producing van Ca Va, die eerlijk is eerlijk, nog meer af klinkt dan bij Young Cry 1.