Fotoverslag: Popronde Alkmaar Fotoverslag: Popronde Alkmaar

In deze Popronde kun je bijvoorbeeld niet heen om Gyo Kretz die al eerder is te zien tijdens de Popronde Hoorn, maar ook in die van Popronde Haarlem. Dit jaar heeft Gyo onder meer zijn album Sacrifices uitgebracht. Dan is er Droom Dit die redelijk vers van de pers hun nieuwe single Laatste Traan. Een band die hun thema’s als seks, geweld, liefde en de gewoonheid van het leven aanroeren. Droom Dit laat poëtische teksten horen omhuld door een modern jasje van rauwe elektronische beats, dromerige gitaarlijnen en snijdende synthesizers. De band uit Enschede weet het geheel zo te laten klinken als de diepste liefde die langzaam weg ebt. Je hebt een gevoel van dodelijkheid van eenzaamheid of de bloeddorstige drang naar rust in je hoofd.

Dan is er uit Tilburg een luidruchtig gezelschap die progressive grunge maakt. ENMA is een opvallende verschijning in de Popronde. Afgelopen jaar hebben zij hun album Apathy Awakened uitgebracht. In hun muziek is vooral de stijl van onder meer Tool en Opeth terug te horen. Spijkerhard werk, waar je bijna niet zonder oordoppen kunt.

Dat het gonst in stad van muziek blijkt uit onder meer de optredens van LoMalo en Moonloops. Eerstgenoemde maakt wel heel eigenzinnige muziek, wat weer te maken heeft met de achtergrond van LoMalo. Hij heeft een Jazz-opleiding gedaan waarbij zijn voorliefde voor housemuziek niet heeft weggepoetst. LoMalo is een Utrechtse producer/live-performer en hij gooit online hoge ogen met zijn video’s waarin hij housebeats ‘on the spot’ live inspeelt. Door deze reeks aan unieke clips is hij al opgepikt door een van de meest invloedrijke houselabels: Defected.

Moonloops is het brein van de 23-jarige singer-songwriter Sarah Dekker. Ze maakt met een oude gitaar en een hoofd vol verhalen harmonieuze bedroom pop op haar slaapkamer. Wie naar haar luistert krijgt een inkijk over dromen, wensen en hoop. De slaapkamer heeft Moonloops verlaten en dankzij de Popronde zijn sommige ruimtes geen slaapkamers meer en is ze nu klaar om de verhalen in haar hoofd in het echt te delen. Kortom tijd om oog in oog met de wereld te staan en wel buiten de slaapkamer.

Voluit heet ze Fay Vriens, maar onder haar eigen voornaam FAY kent iedereen haar misschien het meest. FAY maakt andere Nederlandstalige liedjes. De 22-jarige muzikante en songwriter valt op met singles Dankjewel en Geen Spijt. Het laatste muzikale wapenfeit van haar is Thuis Thuis die ze tijdens de optredens van de Popronde uiteraard laat horen. Haar liedjes kun je lekker meezingen, zijn uiterst toegankelijk en eigenlijk best aanstekelijk. Eenvoud lijkt makkelijk, maar doe het toch maar eens. Haar eerste grote festival heeft ze afgelopen zomer ook al te pakken gehad. Ze is te zien geweest tijdens Tuckerville.

Als er een band stevig aan de band timmert, is het Panda Noir. De wortels van frontvrouw Esmé Gabeler liggen in Zuid Holland en wel in de omgeving van Leiden, maar inmiddels heeft de band toch duidelijk een meer Noord-Hollands karakter omdat Esmé nu in Amsterdam verblijft. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld ook voor Max Coenders die als drummer ook actief is bij L’Asset. Niet alleen hij woont in de provincie, maar ook Bonno Heijke woont er. Overigens kennen Esmé, Max en Bonno elkaar van het conservatorium in Haarlem  Uiteraard is de bassist Eli Westerveld in de band niet geheel onbelangrijk. Onlangs hebben ze de single OK? uitgebracht en dat is de opmaat naar nieuw EP materiaal in 2024.

Een studiegenoot van de eerder genoemde Esmé Gabeler is Leah Rye. Ook Leah heeft haar muzikale kennis vergaart op het conservatorium in Haarlem en heeft met haar laatste album Symbiosis duidelijk een handtekening gezet in het muzikale landschap van Nederland. Het album is dusdanig goed ontvangen dat Leah naast de verschillende optredens tijdens de Popronde ook bezig is met de voorbereidingen van een clubtour die in december van start gaat. Deze brengt haar onder meer in Tivoli Vredenburg en Paradiso Amsterdam. Dat is iets waar je als songwriter en muzikante alleen maar van kunt dromen, maar het is volstrekt logisch met een weergaloos album als Symbiosis. Iets wat de bezoekers aan de Popronde in Alkmaar nu wel weten.

In deze Popronde ook muziek wat haast ongrijpbaar is, wat weer komt omdat Yaro Mila verschillende stijlen laat samenkomen tot avant-gardistische pop. Zelf omschrijft ze het als luide, rebelse, felle en tegelijkertijd suikerzoete hyperpopmuziek. Wat het bijna ongrijpbaar maakt, is het samensmelten van punkgitaren met hamerende beats en digitale synthesizers om samen te ontsnappen. Het is misschien wel een muzikale snoepwinkel waarbij Yaro je iets laat proeven. Dat zijn  de zoete smaken van Britney Spears, de zuurheid van het vroege werk van moeder Gaga en de nasmaak van Dorian Electra. Dit jaar heeft ze singles als His Gal en Creeped uitgebracht. Het meest recente materiaal is Talk Of The Town.

Sommige bezoekers aan de Popronde Alkmaar zijn even naar een optreden gegaan van Never Been To Berlin. Alleen hebben Sander Kaattee en Goya Buitenhuis afgezegd voor hun optreden in de Alkmaarse binnenstad. In korte tijd hebben de organisatoren Velocity Made Good gevraagd om het gat op te vullen en dat hebben Thomas Venema en Wytse Dijkstra ook gedaan. In sommige gevallen is dat niet helemaal goed in de programmaboekjes terecht gekomen en een inleg heeft de Popronde Alkmaar er niet bij geleverd. Alleraardigst is hun verhaal wel, want het Fiese tweetal is snijdend, direct en gevaarlijk. De songs die Thijs en Wytse hebben geschreven, hebben ze uitgewerkt op de Waddenzee waar ze met microfoons in de mast en modulars waar ze op dat moment in het vooronder hun liveset uitproberen en waarmee ze hun persoonlijke verklanking van de plek waar ze vandaan komen snoeihard op de dansvloer brengen. Met synths, live drums en gitaar variëren hun shows van een windstilte tot een zware storm. Het ene moment techno, het andere moment ambient. Om wat uitersten te noemen. Je zult het bijna vergeten, maar Thijs en Wytse zijn leden van The Resurrection.

Haar echte naam is Bo Knippels en is oud studente aan de Rock-academie van Tilburg. Onder Penny Roox wil ze met die muzikale bagage haar melancholische popliedjes ‘verhalen vertellen’ en ‘mensen in vervoering brengen’. In een onlangs gegeven interview voor 3voor12 Tilburg vertelt Penny Roox meer over haar muziek. Ze schrijft om het leven beter te begrijpen. Wat dat is zijn onderwerpen als ‘liefde en oneerlijkheid’, ‘vergeten herinneringen’ en ‘andermans verhalen’. In vooral dat laatste schuilt dat Penny Roox als een soort chroniqueur dit vastlegt. Het is melancholische pop voor dromers, met een mate van ongekende kwetsbaarheid. Haar muziek klinkt als liefdesverdriet op een zomernacht, waar haar grootse stem geeft je troost.

Frontvrouw Abir Hamam heeft al eens gezegd dat ze met de muziek die ze maakt de wereld wil veroveren. Met de band Hiqpy is ze daar al een flink eind mee op weg, want de band doet flink wat optredens tijdens de Popronde. Op dit moment zijn er demo’s te vinden op Soundcloud, maar Hiqpy is vastbesloten om het werk uit te gaan brengen op de grote streamingsdiensten. De band is speels en ietwat eigenwijs. Wie al iets van de band heeft gehoord, weet wat ze al kunnen. Een galmend geluid, met stevig gitaarwerk waardoor de songs die loeizuiver zijn gezongen blijven hangen, wat ook komt door de haast hypnotiserende stem van Abir. Op YouTube heeft de Amsterdamse band al een clip gemaakt met Something. Misschien is Hiqpy wel het best bewaarde geheim van muzikaal Nederland, want landelijke aandacht heeft de Amsterdamse band zeker.