Bij binnenkomst is er nog een druk overleg bezig over de stand van zaken in het Slachthuis. Jeroen is er zelf nog niet, maar ook hij komt al snel aanlopen en we raken meteen in gesprek over de geschiedenis van het terrein.
Jeroen: “Hier zat natuurlijk al een oefenruimte. Toen die sloot, begonnen de petities en kwam er een hele lobby vanuit muzikanten opdat er een nieuwe oefenruimte zou komen, maar dat is inmiddels, denk ik, tien jaar geleden. Maar de wens vanuit Haarlem, vanuit de muzikanten om echt een goede oefenruimte in Haarlem te krijgen, dat speelt eigenlijk al sinds de jaren tachtig. Wat we tot nu toe hebben gehad is altijd in een gedoogsituatie geweest, of het was een ondernemer die het als hobby ging doen. Die konden het dan best lang volhouden – Decibel heeft hier bijvoorbeeld 17 jaar gezeten – maar ook zij hadden altijd problemen met de eigenaar, of met van alles en nog wat. De gemeente heeft eigenlijk nooit de verantwoordelijkheid genomen in het bouwen van een oefenruimte en dat is nu voor het eerst wel zo; dat de gemeente ook echt het belang ervan inziet en ook verantwoordelijkheid neemt voor het behoud ervan. Deze onderneming heeft wel gewoon een duurzame toekomst.”