Adios Morado! Adios Morado!

De band start relatief laat om half twaalf ’s avonds maar dat is geen probleem voor de gigantische groep mensen die aan het wachten zijn. De zaal wordt voordat de band begint lekker warm gespeeld door DJ Jasper Verhulst. Van alle aanwezigen kent zowat iedereen elkaar en dat zorgt de hele avond door voor een erg hechte sfeer. Maar iedereen komt vooral voor één ding; afscheid nemen van de psychedelische popband uit Amsterdam. Omringd door een enorme vriendengroep start Morado met hun psychedelische pop. Al meteen vanaf het moment dat de band begint met spelen en frontvrouw Valerie Lamers de eerste noten zingt, zit de sfeer er heel goed in. Het hele publiek danst of kijkt met volle aandacht naar de band.
Het lijkt wel alsof iedereen met volle aandacht alles voor de laatste keer diep tot zich aan het nemen is. Geen bombastisch of overdreven show, maar een heel fijn en intiem afscheid van de band. Het lijkt bijna een privéshow voor vrienden en familie. De hele zaal danst of beweegt in ieder geval op een fijne wijze mee op de sfeervolle muziek die Morado ten gehore brengt.

Niks mag de pret drukken. Als er luide, technische mankementen te horen zijn maakt dat niks uit. De band lacht en start zonder slag of stoot elk volgend nummer in de set. Het samenspel in de band is retestrak. Het geluid is geweldig gemixt en vrijwel alles klinkt top. Lange bedankjes of verhalen zijn niet nodig. Het ene nummer is afgelopen, de zangeres vraagt of de band bier mag en we gaan door naar het volgende nummer. De band weet voor wie ze spelen en dat is heel duidelijk, all killer no filler.

Elke keer als een nummer is afgelopen voelt het toch weer een beetje jammer, we komen steeds een stapje dichterbij het eind van Morado. De setlist zit ook ongelooflijk goed in elkaar. De energie in de nummers bouwt zich continu meer op. Het publiek wordt ook steeds losser met elk nieuw nummer. De band weet heel goed hoe ze moeten opbouwen naar een climactisch einde. Uiteindelijk komt het allemaal neer op een gigantisch energiegehalte, stroboscooplicht, een crowdsurf van de zangeres, bassist Joost die een hartje maakt met zijn vingers en een publiek dat bestrooid wordt met wat druppels bier. Na het laatste nummer komt de band bij elkaar en maakt een diepe buiging. Geen lange speech of een emotioneel einde. Morado heeft gewoon perfect gespeeld en een perfecte afscheidsshow gegeven.