Feestelijke ontknoping Amsterdamse Popprijs 2018 Feestelijke ontknoping Amsterdamse Popprijs 2018

Het is niet gemakkelijk om de finale van de popprijs te moeten aftrappen, maar VRUKT weet professioneel met deze eer om te gaan. Terwijl het licht in de Melkweg langzaam gedoofd wordt, gaan er lichtjes aan op de shirts van het trio. Dit zorgt voor een futuristisch schouwspel wat direct de aandacht van iedereen in de zaal trekt.

Zangeressen Signe Danielsen en Judith Rijsenbrij weten onder andere door poëtische intermezzo’s voorafgaand aan nummers een mysterieuze en hypnotiserende sfeer te creëren. Niet alleen met de manier van uitvoeren, maar ook muzikaal weet VRUKT te verrassen; veelal origineel klinkende bombastische beats passeren de revue. Zo nu en dan klinken er invloeden van onder andere Fever Ray, Little Dragon en Sevdaliza door in de donkere elektronische beats, niet de minste artiesten om een jonge band mee te vergelijken.

Na de duistere elektro van VRUKT is het tijd voor de harde rock van driekoppige band sultan. De gitaar van frontzanger en gitarist Clemens van Laar lijkt aan het begin te zacht te staan, waardoor de eerste nummers niet goed uit de verf komen. Bij het nummer ‘airplane mode’ lijkt alles vergeven en steelt de band de show met een Queens of the Stone Age-waardige performance. Clemens spreekt het publiek zo nu en dan met grote woorden toe, terwijl bassist Sacha Palies a capella meezingt. Niet vaak staat een bassist zo prominent op de voorgrond bij een band, maar Sacha laat zien dat hij daar hoort.

Met, zoals de jury het omschreef als ‘puntige persoonlijke popsongs’, schrijft WIES deze zaterdagavond een stukje popprijsgeschiedenis in een inmiddels gezellig drukke Melkweg. Met duidelijke invloeden van onder andere Ramses Shaffy en Spinvis weet de band een melodieus en dromerig optreden neer te zetten.

Frontzangeres Jeanne moet bij aanvang wat inkomen, maar na twee nummers is er niets meer te bespeuren van het feit dat ze haar stem al de hele dag kwijt is. Nummers met teksten als ‘zoek t ff uit ik ben je liefje niet, ik ben gewoon je maat‘, blijven lekker hangen. De winnende finalist eindigt met een emotioneel nummer waarbij het publiek kaarsjes in de lucht houdt. Jeanne slikt nog een aantal keer haar emoties weg; de band staat overduidelijk puur te genieten.

De emoties staan ook hoog bij het optreden van Alison Marble. De zaal wordt muisstil wanneer de frontzanger een nummer opdraagt aan de oud-drummer, en vooral goede vriend van de band, die nog niet lang geleden onverwacht om het leven kwam. Het nummer begint klein, maar slaat al snel om in hetgene waar de band het beste in is: vlijmscherpe gitaarriffs en ultiem dansbare rock. Alison Marble straalt professionaliteit uit en het lijkt alsof de bandleden al decennia lang met elkaar op het podium staan. Een potentiële winnaar klinkt het dan ook op meerdere plekken in de zaal.

Kippenvel van een rockband krijgen onmogelijk? Queen's pleasure bewijst het tegendeel. De band, ontstaan aan de Herman Brood academie, tilt de avond naar een nieuw level. Met een vlekkeloos brits accent zingt ‘Jur From Pur’ de show aan elkaar en de band zorgt ervoor dat niemand meer stil kan staan. Er ontstaat zelfs een moshpit in de kleine zaal. Ook Queen's Pleasure staat gelikt en foutloos te spelen alsof het routine is. Een teken dat het niveau deze avond erg hoog ligt en dat de jury een zware taak heeft om een eindoordeel te vellen.

 

 

 

 

 

 

Dan August krijgt de eer om de feestelijke avond gepast af te sluiten. De vijfkoppige band is een plaatje op zich en staat op het podium als een echt geheel. De presentator geeft nog wat extra aandacht aan het unieke orgel wat de band gebruikt om een unieke sound te creeëren.

Ondanks dat de band aangekondigd wordt als zijnde een blues- en americana band mist het de donkere baslijntjes die daarbij horen. De sterke lyrics en dansbare nummers worden met veel plezier overgebracht. Soms wordt de muziek veel van hetzelfde door gebruik van een standaard akkoorden schema, maar simpele riffs zijn catchy en zo weet de band daar goed mee weg te komen. ‘Keep your eyes on the road’ is een echte meezinger en blijft dan ook nog na de grote prijsuitreiking bij velen in het hoofd hangen.