Lucky Luke Strikes Back: 'En nu?'

Winst Popmania voelde voor Heerhugowaards trio als een schok

tekst: Chris Dekker ,

De verrassende winnaar van Popmania, vorige maand in Kompleks, heet Lucky Luke Strikes Back. Verrassend omdat het pas het allereerste optreden van de band betrof en dus maar weinigen van de opvallende bandnaam hadden gehoord. Tijd om eens nader kennis te maken met dit jonge Heerhugowaardse trio, dat zich onderscheidt met een harmonieuze folksound.

Winst Popmania voelde voor Heerhugowaards trio als een schok

Eind september speelde Lucky Luke Strikes Back zijn eerste optreden tijdens Popmania in een volgepakt café van Kompleks in Heerhugowaard. Het café was muisstil, de jury was onder de indruk en met dit allereerste optreden won de band de prestigieuze prijs, die eerder naar bands als The Shavers en MeloManics ging. Zelf praten de bandleden over country-invloeden, Britse vocalen en ze zien zichzelf als een alternatief voor de vele rockbandjes. Maar wie zitten er eigenlijk in deze band en hoe komen ze aan zo'n bandnaam?

De naam
Zanger/gitarist Luke de Jong: "De naam is begonnen als grap. Ik had zelf “Lucky Luke” bedacht en iemand anders voegde daar 'Strikes Back' aan toe."
Pianist Hans Berkhout: "Er is natuurlijk de link met het sigarettenmerk."
Violiste Eva Lammers: "Het blijft hangen. Maar jij wilde hem toch eerst weer veranderen?"

"Ik was eerst bang dat ze ons niet serieus zouden nemen", antwoordt Luke. "De naam valt op en dat is goed. Het begon als soloproject, maar we zij nu een band en daarom is dit beter."
Eva: "Eerst waren we begeleiders van Luke, maar inmiddels hebben we allemaal evenveel inbreng."
Luke: "Ik schrijf de basis en de teksten, maar we werken het samen uit. Eva en Hans weten tenslotte veel beter wat mooi klinkt op viool en piano."

Het begin
Luke: "Ik had eerder een band gehad. Dat was leuk, maar niet zo serieus."
"Ik deed ook wat losse dingen", vult Eva aan. "Ik heb met een band gejamd en met de Grote Prijs meegedaan, maar dat waren nooit echt vaste bands."
Hans: "Ik zat in een schoolband die gericht was op samenspelen. Daar leer je wel een hoop van."

"Voor de zomer zocht ik begeleiders", vertelt Luke. "Hans is al een goede vriend, dus dat ging spontaan, gewoon bij Hans thuis, waar een piano staat. Eva zag ik bij de Grote Prijs en we hebben haar spontaan benaderd.'"
Eva: "Ik had een krabbel op Hyves en ik dacht: 'Wie is dat?' Haha!'
Hans: "We wisten van elkaar nauwelijks hoe we er uitzagen, dus de eerste keer dat we zouden oefenen zijn we elkaar spontaan voorbij gefietst!"

Eva: "Een paar maanden geleden hebben we met elkaar gejamd, maar we zijn pas een week voor Popmania serieus aan de gang gegaan. Dat ging snel, omdat de akkoorden  vast stonden en ik kon mijn partijen makkelijk toevoegen. Bij de nieuwe nummers ben ik meer betrokken."
Luke: "We hadden met zijn drieën al snel een nieuw nummer, dat Mardi Gras heet. We zijn daar erg tevreden over, maar het viel ook op dat deze beter was dan de oude nummers. We hebben dus bijna alles weggegooid en we namen Mardi Gras als standaard voor nieuwe nummers. Alles wat we spelen is dus zeer kortgeleden geschreven."
Hans: "Op één nummer deed Axel van The Electric Jets mee op gitaar en zang en dat hadden we pas die middag geschreven!"
Eva: "Hun stemmen combineren mooi samen!"

Invloeden
Luke: "Qua harmonieën ben ik beïnvloed door Bon Iver. Damien Rice, Frank Turner en Stephen Fretwell zijn weer andere zangers waar ik veel naar luister. Qua teksten schrijf ik over alles wat in me opkomt en wat me overkomt. In onze vriendengroep gebeuren altijd rare dingen, dus er is inspiratie genoeg. Het gaat altijd over dingen die op mijn pad komen en dat is soms ook serieus."
"Ik ben klassiek opgeleid", vult Eva aan, "Ik ken meer Bach en Vivaldi dan pop, haha!"
Hans: "Uiteindelijk klinken we als onszelf. We proberen die dingen die we zelf mooi vinden."

Heerhugowaard – Rockcity?
Luke: "Gelukkig heb je hier Kompleks waar veel gebeurt, maar in Amsterdam zijn er meer plekken om op te treden, zeker voor onze muziek."
Hans: "Amsterdam is goed bereikbaar en hier in de buurt zijn weer zat wedstrijden Helaas staat er niet overal een goede piano."

De toekomst
Luke: "Natuurlijk hebben we dromen. Ik zou wel eens in Paradiso willen staan."
Eva: "Ja, Paradiso is wel echt een droom."
"Glastonbury!", roept Hans lachend.
Luke: "Maar we gaan eerst veel spelen. Natuurlijk gaan we opnamen, als prijs van Popmania. We doen mee met de workshops van Popsport, dus we gaan hard aan de slag."
Eva: "Popmania kwam als een schok! 'We zijn eerste en wat nu?' We zien wel wat er komt."

Luke: "Popmania is een stimulans om door te gaan. Mensen vinden het blijkbaar goed en dat is een mooie opsteker voor ons."
"Nu moeten we", bevestigt Hans. "Het zou een belediging zijn om er nu mee te stoppen, want we wonnen met ons eerste optreden en mensen verwachten nu iets."
Luke weet alles goed samen te vatten: "Popmania winnen is een hoogtepunt, maar voor ons een goed begin. Een betere start hadden we ons niet kunnen wensen!"