Puike progrock van Pineapple Thief

In een wat timide Kade

tekst: Hans van der Maas ,

Al wuiven velen progrock weg als vergane glorie (“ouwelullenmuziek”), het concert van The Pineapple Thief, afgelopen zaterdag in De Kade in Zaandam, schiep een boeiend tijdsbeeld dat de toekomst zeker aankan.

In een wat timide Kade

Een stevig kloppende bas (Jon Sykes), onverwachte tempowisselingen, snerpende gitaar, loepzuivere zang en ingetogen toetsen (Steve Kitch), The Pineapple Thief zocht en vond de combinatie die prorock als muziekstijl zo verrassend maakt. Van hetzelfde label waarop The Pineapple Thief cd’s uitbrengt blinken momenteel de progrockers The Porcupine Tree en NoSound uit. Het bewijs dat deze muzieksoort voortleeft.

In een driekwart gevulde De Kade speelden de vier bandleden vol overgave voornamelijk nummers van hun meest recente en 8ste cd Tightly Unwound. Ook testten zij nieuwe materiaal uit van het pas volgend jaar te verschijnen nieuwe album. Daarvan viel direct het nummer 3.000 Days op. Puike progrock, hoewel de lauwe reacties uit de zaal anders deden vermoeden. Onterecht zelden kreeg The Pineapple Thief de zaal los en pas toen een technicus het publiek aanmoedigde, gingen de handen op elkaar voor een toegift.

Even na achten sloeg zanger Bruce Soord zijn eerste akkoorden op de gitaar aan. Een tray blikjes bier later klinkt het laatste nummer. Ongeveer 100 man keert tegen tienen vrijwel direct De Kade de rug toe. Een enkeling met cd. Maar eerlijk is eerlijk, The Pineapple Thief verdient beter.

Gezien: The Pineapple Thief
De Kade, Zaandam, 7 maart 2009