Muzikanten zeuren veel, zeker in Alkmaar. Over het sluiten van podia, over het norse Noord-Hollandse publiek, over het feit dat poppodia niets aan promotie doen. Er komt geen eind aan. Ik moet het vaak aanhoren. Na interviews en optredens fungeer ik namelijk vaak ongevraagd als praatpaal voor de gefrustreerde muzikant.

Er is ook wel reden tot klagen, want het gaat niet goed met de Alkmaarse popscene. Lege zalen bij optredens van lokale groepen zijn eerder regel dan uitzondering. Er zijn maar een paar plekken waar beginnende bands welkom zijn. Bands zijn dan ook blij als ze weer eens kunnen spelen. Des te teleurstellender is het voor ze als op de avond van het optreden blijkt dat er vooraf door het podium niets aan promotie is gedaan en de twintig mensen in de zaal zich niet in hen lijken te interesseren.

De ontevredenheid is ook deze rubriek binnengeslopen. Hier maakt men zich echter meer zorgen over de kwaliteit van de bands. Er wordt geroepen dat er geen goede bands meer zijn en dat het tijd is voor cross-overs en vernieuwing. Wie zit daar nou op te wachten? Volgens mij jaag je het publiek dan helemaal weg! Vorige week zag ik bijvoorbeeld het zeer eigenzinnige Skinnerbox spelen. Een geweldige creatieve band, maar hun bizarre muziek leverde bij het publiek meer verbazing dan waardering op.
Het talent is wel aanwezig, maar bands beseffen niet dat enkel talent niet genoeg is. Het is belachelijk dat erin Poppodium Alkmaar posters hangen die avonden van twee maanden geleden aankondigen.

Maar als een podium niets promoot, dan doe je het als band toch lekker zelf? De bekendste bands van deze regio zijn dan ook niet persé de beste. Nee, dit zijn de groepen die begrijpen hoe het moet! Die terroriseren mijn mailbox totdat ik over ze schrijf en kom kijken. Denken over hun show na in plaats van statisch te spelen. Als je dat doet, heb je de regie in eigen handen en hoef je niet te zeuren. Al speel je nog zo goed, de mensen komen gewoon niet vanzelf. Was het maar zo simpel.