De zondagmiddag van het openingsweekend van Victorie was bestemd voor die muzieksoorten die eerder dat weekend nog niet aan bod waren gekomen. In de bovenzaal de jazz van Big Band Burn Brigade. Ongeveer honderd mensen zaten daar te genieten van de improvisatie met gast-saxofonist Efraïm Trujillo. Beneden kwamen in de loop van de middag zo’n vijfenzestig mensen af op rock 'n roll. Rock 'n roll in de breedste zin des woords, want het waren vier totaal verschillende bands.

In de benedenzaal begon de eerste band al wat later. Vooral ook omdat het publiek wat langzaam kwam binnendruppelen. Sparky's Revenge ging wel meteen lekker energiek te keer. Hun punk met randje emo viel in de categorie: recht op en neer, niets aan de hand, lekker raggen. De jongens speelden niet slecht, alleen voor het emo-randje zou de zanger iets beter moeten zingen. Nog een cover van Ignite in de set en het plaatje was compleet.

Na de punk met emo was het tijd voor garagerock. ET Explore Me uit Haarlem. Met zo’n lekker,  typerend voor het genre, hysterisch orgeltje en een flink overstuurde galmende stem. Begeleid door een drummer op een minimaal drumstel en een bassist. Swingend, scheurend en sleazy, precies wat lekkere garagerock moet zijn. Voor het rustpuntje in de set nam de toetsenist/zanger een hollow body gitaar ter hand, ook dat klonk helemaal niet verkeerd.

De Milwaukee Wildmen worden beschouwd als één van de grootste psychobillybands van Nederland. Contrabas, hollow body gitaar en drums, bespeeld door goede muzikanten met een dikke twintig jaar ervaring die hun naam op deze zondagmiddag in Victorie meer dan waar maakten. Hun van een punkrandje voorziene rawk 'n roll werd enthousiast ontvangen door het publiek. Naast eigen werk waren er ook stukjes Dead Kennedys en Johnny Cash te herkennen in hun set.

Terwijl het grootste gedeelte van het publiek al was verdwenen om te gaan eten was het tijd voor de laatste band: de stoere Friese meiden van Suicidal Birds. Trashbluespunkrock met Jessie op zang en gitaar, Chay op bas en een drumcomputer. De meiden maakten er het beste van en dachten het resterende publiek te plezieren door het niet te lang te maken. Dat was fout gedacht, ze zijn erg goed in hun genre en de nog aanwezige mensen wilden daar best meer van horen. Het publiek kreeg haar zin, Jessie en Chay speelden nog een nummer of vijf meer.

Gezien: Openingsweekeinde Podium Victorie (zondag)
Podium Victorie, Alkmaar, 1 februari 2009