Zo rond de jaarwisseling wordt traditioneel teruggeblikt op de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Wij, van de Alkmaarsche Courant, dachten dat het wel leuk was om een jaar Waerdse Tempel in beeld te brengen. Het was ogenschijnlijk een mooi jaar, het werd ook een prachtige pagina, vonden wij. Dat vond de WT ook. Gratis reclame en er stond geen onvertogen woord op. Alles was goed. Volle zaal, prachtige foto’s, mooie groepen.

Tot zover het positieve. Want het is opgehouden. De agenda voor dit jaar is leeg. Niets, nada, niente. Ja, The Shavers, Peter Pan Speedrock, en wéér die Bootleg Beatles (gáááp!). Dat stemt somber. De hand gaat op de knip, risico’s worden vermeden. Het lijkt wel een kredietcrisis.

Maar niets? Nada? Niente? Dat is wel erg nihilistisch. Op deze manier gaat de WT eind van dít jaar géén mooie pagina krijgen in de Alkmaarsche Courant. De bottom line is dat er geld bij moet. Dat hoge ambities mooi zijn, maar dat de cijfers aan het eind van de rit doorslaggevend zijn. En die cijfers móeten in het zwart worden geschreven, want de WT is geen filantropische instelling.

Ik zie het somber in. Want misschien is het toch te hoog gegrepen, een mooi podium in Heerhugowaard, waar de Noord-Hollandse bezoeker terecht kan voor een live concert van internationale allure. Gary Moore? Gaat niet door. John Mayall, gaat niet door. En verder? Ik zie allemaal hartstikke leuke groepen in Paradiso waar ik graag heen zou gaan (Tower of Power bijvoorbeeld), of Southside Johnny, Chaka Khan, Gino Vanelli. Staan daar allemaal voor een vol huis.

Heel naïef denk ik dan, wat zou dat mooi zijn als we hier in de Alkmaarse achtertuin ook terecht konden. Hoeven we niet helemaal naar Amsterdam. Volgens mij wilde directeur Marcel Appelman dat ook, maar vergiste hij zich in de weerbarstigheid van de realiteit.
En die realiteit is dat de Waerdse Tempel midden in de Noord-Hollandse klei staat.