Op de zaterdagavond staat een goed gevuld Patronaat in het teken van twee jonge veelbelovende rockbands. The Hype heeft in Haarlem al een goede livereputatie opgebouwd (winaar Rob Acda Award 2007, optredens op de Grote Markt, Bevrijdingspop en lokale kroegen) en DeWolff heeft mede door hun televisieoptreden in De Wereld Draait Door en popzaal Paradiso landelijke bekendheid weten te vergaren.

The Hype opent de avond en weet vanaf de eerste noot het publiek goed te bespelen. Hun luchtige poprock met sixties-invloeden valt als vanouds goed in de smaak. In combinatie met een uitstekende podiumpresentatie is het een optreden dat helemaal af is. Hoewel de liedjes van The Hype verpakt zijn in de nodige rock ‘n roll-clichés voelt dit nergens geforceerd.

Binnen de nummers is er ruimte genoeg voor eigen inbreng. Ieder bandlid drukt duidelijk een eigen stempel op de nummers, en de bandleden gunnen elkaar de ruimte op het podium. Een optreden van The Hype is zowel visueel als muzikaal een hommage aan de rock van de jaren zestig en zeventig.

Na drie kwartier The Hype is het vervolgens de beurt aan DeWolff. Deze band overdondert eveneens vanaf de eerste noot het publiek met uptempo ritmes, explosieve gitaarriffs en het karakteristieke geluid van het Hammond-orgel. De podiumpresentatie is net als bij The Hype uitstekend, hoewel de heren meer de muziek laten gelden dan dat ze zichzelf manoeuvreren in rock ’n roll poses.

DeWolff haalt de inspiratie net als The Hype uit de jaren zestig en zeventig. Dit komt letterlijk naar voren als zij een uitstekende versie van een nummer van The Doors spelen. De bewondering van het publiek is duidelijk te merken. Na een uur rock en psychedelica houdt DeWolff het voor gezien. Het publiek heeft vanavond in het Patronaat getuige mogen zijn van twee jonge talentvolle rockacts.

Gezien: DeWolff, The Hype
Patronaat (kleine zaal), Haarlem, 7 februari 2009