De terugkeer van Noord-Hollands poppronkstuk

Vrijplaats #56

tekst: Milo Lambers ,

3VOOR12/Noord-Holland werkt samen met de Alkmaarsche Courant. Wekelijks in de papieren krant én op deze site: Vrijplaats 3VOOR12. Vandaag is het woord aan Milo Lambers, redacteur van de Alkmaarsche Courant. Over een oude broodfabriek, de afsluiting van een tijdperk en een nieuw begin.

Vrijplaats #56

3VOOR12/Noord-Holland werkt samen met de Alkmaarsche Courant. Wekelijks in de papieren krant én op deze site: Vrijplaats 3VOOR12.

Op 15 augustus 2007 klonk er treurige muziek over het Bakkerspleintje in Castricum. Je weet wel, dat nummer dat doorgaans bij de dodenherdenking wordt gespeeld. Tientallen jongeren staarden vol onbegrip naar een oude broodfabriek. Het kippenvel liep over hun lijven en bij velen vloeiden de tranen over het gezicht. De sleutel van poppodium De Bakkerij moest worden ingeleverd. Een tijdperk was voorbij. De Bakkerij was niet meer.

‘We’ll Be Bak’ riep men die dag. Het werd het motto van de vrijwilligers. De Bakkerij was dan weliswaar dicht; ze bleven dingen organiseren en zouden terugkomen. Het was ergens in 2008 dat ik deze hoop liet varen. Wat voor plan er ook was; de gemeente en de horecaondernemers zagen het niet zitten. ‘De Bak’ zou niet meer terugkomen, daar was ik van overtuigd.

Mijn verbazing was dan ook groot toen ik vorige week maandag een persbericht ontving waarin stond dat De Bakkerij het pand van Café Me Tante had gekocht. Mijn verbazing sloeg al snel om in blijdschap. Het was dat ik voor ontvangst van het persbericht had beloofd dat ik tot die avond niets los zou laten, anders had ik het van de daken geschreeuwd: ,,De Bak is terug!”

Sinds Parkhof is opgeslokt door Victorie, is er hier geen enkel poppodium meer met een gewaagde programmering. Poppodia spelen op safe en boeken weinig opwindende acts die toevallig net een hitje gescoord hebben. De Bakkerij slaagde er altijd in om sterk te programmeren. Lucky Fonz III en Elle Bandita spelen nu overal. Toen nog niemand van ze had gehoord, speelden ze voor een paar tientjes in Castricum.

Om de aankoop van het nieuwe pand te kunnen realiseren, wacht De Bakkerij nog op een akkoord met de gemeente. Zij moeten met een deel van de aankoopsom over boord komen. Ik ga op mijn knietjes en bid: ,,Gemeente, alsjeblieft ga akkoord.” De Bakkerij was een zeldzaam poppodium en moet weer het pronkstuk van de Noord-Hollandse popcultuur worden. Wat zou dat mooi zijn.