Een cd uitbrengen is één ding. Natuurlijk, het is een prachtig proces dat creëren. Samen in de studio, één voor allen, allen voor één en alle ideeën zijn te gek. De ene muzikale vondst volgt op de andere en bij het terugluisteren is het elke keer genieten. Dan overheerst de euforie en terecht, want het is en blijft een mooie prestatie, een cd maken met eigen muziek.

Maar dan?
Platenmaatschappijen zijn al lang niet meer in je geïnteresseerd, de radio is een ondoordringbaar bastion en zelfs al word je gedraaid, dan nog levert eenmalige airplay nauwelijks iets tastbaars op. Eén manier is de voorraad meenemen naar de optredens en aan de zaal verkopen. Moet je wel weer voldoende optredens hebben en dat vereist ook een hogere vorm van creativiteit.

Doe iets geks.
Als je een cd hebt uitgebracht is aandacht opeisen het belangrijkste. Dus als je op een mooie zomerdag met je bandje op het dak van het politiebureau gaat staan, wil dat wel helpen. The Tunes heeft het begrepen. Toert door het buitenland, speelt akoestisch op pleinen van grote steden en stond gewoon voor Atlantis buiten op de stoep op te treden. Speelt nu voor een uitverkocht Paradiso en was in de Wereld Draait Door.

Wees controversieel.
Afwijken van de norm levert altijd iets op, al is het kortstondig. Nederlandse bandjes zijn brave Hendrikjes. Ze beantwoorden meestal volledig aan het stereotype beeld dat het genre vereist. Gothics spelen in het zwart en hard, rockbands spelen onverschilligheid, singer/songwriters zijn braaf (en meestal saai). Maar het wordt pas interessant als een singer/songwriter zich aankleedt als een gothic. Dan krijg je toch een aantrekkelijk spanningsveld. Veel grote namen uit de geschiedenis van de popmuziek waren op enig moment controversieel.

Durf.
Misschien wel het belangrijkste. Laat je gaan, toon kwetsbaarheid en emotie, maar blijf binnen de kaders van je eigen persoonlijkheid.