Ik ben een fan van Bruce Springsteen, maar vooral van de oude, van voor 'Born in the USA'. Legendarische concerten van die man gezien, waarbij hij van geen ophouden wist. Drie uur en meer, tot je uitgeput, maar volledig bevredigd de zaal verliet. In dit geval de Ahoy’ hal. ,,Ik heb de toekomst van de rock ’n roll gezien en zijn naam is Bruce Springsteen’’, zei de vermaarde Rolling Stone criticus Jon Landau toen en er was geen woord van gelogen. Nog altijd koester ik warme herinneringen aan Clarence Clemons, Steve van Zandt, Max Weinberg en Danny Frederici, kortom de E Street Band. Jongens die samen vochten voor een toekomst en vanuit New Jersey samen met Springsteen de wereld wilden veroveren. En dat deden ze ook met een tomeloze inzet en een heilig geloof in wat ze deden. Rock ’n roll zoals het bedoeld was. Rosalita, Born to Run, Thunder Road, Adam Raised a Cain, Darkness on the Edge of Town, Sprit in the Night. Allemaal klassiekers. Hij komt weer naar Nederland en ik zou er graag bij willen zijn, maar ik doe het niet. Waarom niet? Principieel niet. Een kaartje voor een concert kost namelijk minimaal 155 euro en maximaal 200. Dat is een bedrag tussen de 350 en 420 ouderwetse Hollandse guldens. En dan zit je een veilinghal met een dramatisch geluid en een dito zicht op een podium dat mijlenver weg is. Ik heb de toekomst van de rock ’n roll gezien en wat mij betreft is de held overleden. Al een tijdje trouwens. Dergelijke mega-producties zijn een ode aan het kleine. Er gebeurt in de buurt de laatste tijd best wel veel. Beef komt naar Parkhof, ja, echt. En Ellen ten Damme naar Atlantis. Ook gewoon lekkere rock ’n roll, waarbij je een biertje kunt drinken voor een redelijke prijs om ontspannen in de stemming te komen. De Tempel brengt Popa Chubby, ook een absolute aanrader en ik ben benieuwd naar Sananda Maitreya, oftewel Terence Trent D’Arby en stergitarist Joe Bonamassa. Komen ook allemaal naar Heerhugowaard. Genoeg rock ’n roll, lekker dicht bij huis en voor aangename prijzen.