Wat doe je als halverwege het optreden alle stroom op het podium uitvalt? John Carrie and Moor Green lieten zich er afgelopen zaterdag tijdens hun optreden in het Patronaatcafe niet door uit het veld slaan. Terwijl er achter hun rug driftig met allerlei knopjes en snoeren aan de slag werd gegaan, speelden John Carrie and Moor Green onverstoorbaar verder op het trapje voor het podium. Ze trakteerden het publiek spontaan op meezingers als S.O.S. van ABBA en Like a Rolling Stone van Bob Dylan. Het publiek zong en klapte enthousiast mee, alleen het kampvuur ontbrak nog. Toen na ongeveer twintig minuten de stroom weer terug was, werd de set met eigen nummers alsnog afgemaakt. Gelukkig maar, want dit optreden hadden de aanwezigen niet willen missen. Er werd een aantal ongebruikelijke instrumenten zoals de mondharp en de theremin gebruikt, maar het belangrijkste was toch wel de gedreven manier waarop de band de nummers bracht. De stem van John greep aan en nam het publiek mee in de emoties van de nummers. John Carrie heeft in het verleden op straathoeken van onder andere New York, Berlijn, Londen en Barcelona gespeeld. Om met zijn eigen woorden te spreken: “After lots of rain, shine , pockets of small coins and bottles of wine , the music moved indoors”. En dat is een goede beslissing geweest. Nadat John zich vijf jaar geleden definitief in Amsterdam vestigde en zijn begeleidingsband Moor Green geformeerd had, kwam in april 2006 de debuutcd “Folk is not Happy” uit. Opgenomen in de IJland studio's in Amsterdam met hulp van technicus Remko Schouten (o.a. Pavement, Devendra Banhart), laat de cd een gevarieerd geluid horen van folk, reggae, pop en rock and roll. De in eigen beheer uitgebrachte cd is van een indrukwekkend goede kwaliteit en verdiend daarom absoluut een doorbraak naar een groter publiek. Benieuwd geworden? Surf dan eens naar de website van de band waar een hoop fragmenten van de cd te beluisteren zijn. Gezien: John Carrie and Moor Green, Patronaatcafe Haarlem, 19 oktober 2007