Binnenkort beginnen de Rob Acda Awards weer in het Haarlemse Patronaat. Ook Alkmaarse bands kunnen zich voor deze Award inschrijven. De prijs is een optreden op het grootste Bevrijdingsfestival in Nederland, namelijk dat in Haarlem. Alkmaar zelf kende afgelopen jaar de Popsurprise, een lokale talentenjacht, en dan hebben we nog Noord-Hollands Glorie waarbij provinciewijd naar talent wordt gespeurd. Lijken deze talentenjachten in ook maar een enkel opzicht op Idols? Nee, want deze shows, in tegenstelling tot Idols, zijn spontaan en ongeregisseerd vermaak. Geen zogenaamd flitsende juryleden, geen selectie op slanke tailles, hippe pakjes en wie-er-het-beste-met-zijn-billen-kan-schudden. Talentenjachten voor lokale bands zijn dan ook een feest om te bezoeken. Is het niet voor het oor, dan wel voor het oog. Voor een schijntje aan entreegeld leveren ze de prachtigste taferelen op: Bijvoorbeeld oma’s die fijn mee staan te ’swingen’ op de death metal van hun kleinzoon. En niet te vergeten natuurlijk de aanblik van jonge wanna-be muzikanten zelf, die ooit het initiatief hebben genomen een band te beginnen, gepassioneerd hebben geoefend en nu vol vuur hun –het moet gezegd- soms puberale zieleroerselen brengen aan het ’grote’ publiek. Soms ook zitten er muzikanten bij die speciaal voor de gelegenheid een band hebben opgestart, gewoon voor de lol. Met een beetje geluk (of pech, want dat ligt er maar net aan) zijn ze dan door de voor-voorrondes heen gekomen. Vaak staan dit soort bands garant voor een flinke bak herrie, maar het plezier is er in ieder geval bij de band zelf niet minder om. Of het publiek er dezelfde lol van inziet, is altijd maar de vraag. Maar heel soms heb je het geluk een juweeltje te spotten. Een jonge band, origineel, strak spelend, goede podiumuitstraling. Soms winnen ze, soms niet. Hoe dan ook zie je ze vaak wel weer terug bij optredens in je omgeving, want dat is het voordeel van zulke bands: Lokaal zijn ze door zo’n talentenjacht snel wereldberoemd.