Kompleks houdt het simpel

Akoestisch als kwaliteitskeurmerk

Tekst: Mischa Nieuwboer, ,

Akoestiek in de Voorkant heet het initiatief dat het Kompleks na de zomer heeft opgestart. Het doel is om op een gezellig kleinschalige wijze de muziek naar de mensen te krijgen. Hoewel deze avond gevuld werd met twee bandjes, is het de bedoeling om vooral singer/songwriters te programmeren. Een leuk, ontspannen en kort uitje voor de vrijdagavond.

Akoestisch als kwaliteitskeurmerk

Er zullen maar weinig mensen in de omgeving zijn die bij de naam Kompleks denken aan een gezellig ontspannen avondje aan de bar zitten. Duidelijk een voorbeeld waarbij het heden veel last heeft van het verleden. Vrijdagavond bleek dat een bezoek aan Kompleks, en De Voorkant in het bijzonder, zeker gezellig en ontspannen kan zijn De Voorkant is het café van het Kompleks. Een klein café, dat wel. De Voorkant is sinds de zomervakantie 1x per maand het toneel van de akoestische artiest. Deze avond wordt gevuld door twee bandjes die normaal gesproken vol elektrisch spelen: Forfeit en Stark. De opzet is eigenlijk dat er singer/songwriters geprogrammeerd worden. En dat is beter ook, want de Voorkant is eigenlijk te klein voor een hele band. Deze vrijdagavondsessies moeten nog duidelijk bekendheid krijgen. Er is publiek, maar dat is voornamelijk directe aanhang van de bands. Het is er niet minder gezellig om. Later op de avond komen er nog wat mensen aanwaaien. Omdat het optreden ‘akoestisch’ is, wordt je na binnenkomst ook niet gelijk het café weer uitgeblazen. Dat is best wel relaxed. Akoestisch heeft ook een paar nadelen. Want hoewel het een en ander elektronisch versterkt wordt, zijn vette effecten taboe. Zang is bijzonder goed te horen en het geluid komt niet als een muur op je af. Tot nu toe nog geen nadeel eigenlijk, maar daar komen ze: Fouten en gebrekkige techniek vallen meer op. Ook is het moeilijker om te blijven boeien. Maar de sfeer is wel weer veel beter te sturen. Dus als je een goeie bent, kom je akoestisch alleen maar beter uit de verf. En de bands van deze avond? Absoluut niet verkeerd, maar ook nog niet helemaal af. In beide gevallen is de zang het minst overtuigend. De stem van de zanger van Forfeit miste het karakter en variatie die je voor een akoestische sessie nodig hebt. De nieuwe zanger van Stark is een grote aanwinst voor de band. Alleen zijn de zanglijnen dusdanig eenvoudig dat hij er rustig bij kan gaan zitten en niet echt uitgedaagd wordt om tot het uiterste te gaan. Akoestisch gezien had dat best gemogen. Omdat de sets niet echt lang duren en de ombouwtijd beperkt is, is het nog vrijdag als er alweer ingepakt wordt. Alle tijd om nog naar een andere kroeg of gewoon lekker naar huis te gaan. Kortom, ik kan geen reden bedenken waarom mensen niet even een keer langskomen om te kijken en vooral te luisteren. De volgende keer, op vrijdag 24 november, komen Luck Fonz III en Joost Dobbe. Toppertjes als ik de verhalen mag geloven. Ik zal er zijn, zonder pen en zonder camera (alhoewel, de verleiding is groot).