Deze zomer heeft de Rotterdamse Charlie Dée niet altijd voor zo’n clubje schare fans gestaan. De winnares van de Grote Prijs van Nederland 2004 stond een maand geleden nog in de India op Lowlands en zij speelde in onder meer een volle Paradiso. In de Amstelveense P60 was de opkomst iets bescheidener. Maar deze zwoelige nazomeravond begint met een andere Rotterdamse band: El Pino and the Volunteers. Het vijftal, samengebracht door zanger David Pino, bracht 31 augustus hun debuutalbum “Molten City” uit. Óf de heren hebben moeite met de lage opkomst óf ze moeten eerst een beetje warm lopen, want pas na drie nummers wordt de podiumprestatie losser en lijken ze meer lol te hebben in hun optreden. Regelmatig wordt zanger David Pino vocaal bijgestaan door bass-gitarist Appel en gitarist Tjirk Deurloo. Een aangename afwisseling in vocals wat de nummers een extra lading geeft. De band, geïnspireerd door de alt. country stroming uit Noord-Amerika, speelt strak maar klinkt soms nog iets te eendimensionaal. Maar potentie is er zeker en wellicht groeien ze nog naar een aantal hoogtepunten toe. Dan gaan de lichten uit en Charlie Dée verschijnt als een zonnestraal op het podium. Alvorens de band aantreedt zingt de Rotterdamse de intro van “This is What Life is”. Met een dijk van een stem bezorgt ze de bezoekers kippenvel. Na het popachtige en vrolijke “Hello Hello” speelt gitarist Martijn van Agt een solootje waarbij duidelijk de speelervaring te horen is. Van Agt speelde eerder met onder meer Anouk en Sarah Bettens. Maar de rest van de band doet daar niet aan onder: Marcus Olgers, Joeri Rook en Chris Grem zijn ieder ervaren artiesten. De 29-jarige zangeres verwelkomt iedereen en zet “The Weather Is Changing” in. Naar eigen zeggen op Musicfrom.nl, een nummer met een aantal verwijzingen naar Alice in Wonderland. “En niet voor niks, want ik begrijp vaak geen flikker van het leven en wat er allemaal van je verwacht wordt.” Dat onevenwichtige gevoel uit de gedachte van een jonge vrouw komt regelmatig terug in haar nummers. Eén van haar nieuwste songs gaat over ouder worden en dat dit niet altijd even leuk is, op het podium geeft Dée aan: “It’s all about priorities”. Tijdens “Time” wordt de mondharmonica erbij gehaald en het tempo gaat omhoog. Door het spelen van nog twee nieuwe nummers heeft het optreden een juiste afwisseling. Alleen het spelen van haar debuutalbum “Where The Girls Come From”, bejubeld door de vaderlandse pers, zou een iets naïeve indruk achtergelaten kunnen hebben. Maar met haar nieuwe songs laat Dée horen dat ze naast het dromerige en vriendelijke ook iets losser is geworden. Een aangename ontwikkeling die haar nog verder kan brengen dan waar ze nu al staat.