Zondag bevond ik me in een onmogelijke spagaat. 's Middags in de deprimerende grot van Atlantis een debat over de toekomst van de Alkmaarse pop. Dat was illustratief voor het muziekklimaat in stad. We zaten onder tl-verlichting op verweerde houten klapstoelen, achter een campingtafeltje van de kringloop en als enige drankje een karaf water. Er werd vurig gediscussieerd, vandaar waarschijnlijk het water. Stoer riep ik dat er van commerciële partijen weinig goeds verwacht kon worden. Die programmeren alleen maar veilig. Ik refereerde aan de Waerdse Tempel, die was gedegradeerd tot een 'ordinaire feesttent.' Maar 's avonds moest ik op bezoek in die 'ordinaire' feesttent. Want er was Night of the Blues, met authentieke Amerikaanse artiesten. Topavond. Marcel Appelman, de eigenaar, schonk me een lekker biertje, en er was een fantastische show met rasmuzikanten die de blues nog met een hoofdletter schrijven. Een professioneel geluid en uiterst sfeervol uitgelichte muzikanten. Tja, waar blijf je dan met je stoere mening? Straks spelen Level 42 en Motörhead en daar ga ik dan ook weer gewillig naar toe. Dus had ik alweer spijt van mijn woorden. Aan de andere kant; ik ben ook niet iemand die zo maar iets roept. Er moest, besefte ik later, toch wel een kern van waarheid in zitten. En die zit er natuurlijk ook. De Tempel is een mooie zaal, maar heeft (had) zo weinig mooie artiesten. De zaterdagavond wordt volgestouwd met dance. De ene Boedyou is nog niet afgelopen of de volgende Doe Stoer staat alweer voor de deur. Vandaar die opmerking van die feesttent. En toen kwam deze week ook nog het bericht dat Hans Eliëns (van De Kade) de nieuwe programmeur wordt. Een man die van wanten weet en uit de alternatieve hoek komt. Dar belooft in ieder geval een andere koers. Ondertussen zit Alkmaar met een probleem. Heerhugowaard ligt binnen bereik. Ik zou zeggen, reik elkaar de hand en ergens moet dan wel de compromis liggen. Het nieuwe Alkmaarse poppodium is er al. Het ligt in Heerhugowaard. ANDRÉ HOOGEBOOM (Alkmaarsche Courant)