Dog Eat Dog brak door in 1994 met hun hardcore-rap-combi en heeft inmiddels een flinke reputatie als live band. Sinds 1999 toeren ze door Europa, de VS en Azië en hebben inmiddels in 38 landen op podia gestaan. Vorig jaar namen ze na 7 jaar weer een album op: "Walk with me"; door hen zelf omschreven als 'Old skool, new skool & true skool'. Afgelopen zondag mochten we ze begroeten en ontmoeten in de Kade in Zaandam. Zo gauw als Dog Eat Dog op het podium staat, valt mij iets op: andere drummer?! Het wordt al snel duidelijk, de vader van drummer Brandon erg is ziek en Brandon zit in het vliegtuig naar de VS. "Hij is vanmiddag weggegaan, het voelt raar, dit is de eerste keer dat Brandon een show mist sinds hij bij de band is." vertelt bassist Dave na het optreden. De mannen van Dog Eat Dog waren niet van plan om optredens te cancellen en hebben wereldrecordhouder marathon-drummen (!) Nils Berger maar achter de drums gezet. De set begint meteen met het nieuwe nummer 'Showtime', waarna tijdens 'Isms' helaas even het geluid van een box wegvalt. Maar dat is gelukkig al snel weer opgelost. Zanger/MC John, alias J.C. zweept het in een post-weekend-dip gezakte publiek energiek op. Voor een groep diehard fans is dat niet nodig. Zij staan vanaf minuut 1 pogoënd voor het podium en twee van hen worden zelfs meerdere malen op het podium uitgenodigd om mee te zingen. Er worden een flink aantal nummers van de nieuwe cd gespeeld, die erg aanstekelijk klinken. Vooral 'Undivided' en 'M.I.L.F.' springen er wat mij betreft uit. Halverwege de set worden Brandon en zijn vader aangeroepen: "Love you pap, get well pap!" en worden er gratis blikjes bier uitgedeeld aan degenen met een Dog Eat Dog t-shirt. Dit is niet het best optreden dat ik ooit van deze band gezien heb, maar dat is niet zo gek onder deze omstandigheden. Het siert deze band dat ze er toch weer staan en er een echt feestje van weten te maken. "We geven na al die jaren (ruim 15), nog steeds 100%. Elke weer!", aldus Dave.