De Bliksem trapte af met de Berlijnse powerrockformatie Revolt, een energiek trio dat van wanten wist. Bijna zonder adempauze slingerden ze de akkoorden rond de oren van de nog wakker wordende cafégangers. Revolt is een doorgewinterde band, waarvan met name de strapatsen van de bassist in de smaak vielen: podium op, podium af, roeien met de bashals, het publiek niet ontziend. Revolt mag blijven. De tweede belde twee uur voor hun playtime af. Gelukkig zat er nog een aas in de mouw. Even een belletje naar Utrecht, waar het Italiaanse trio Three in One Gentleman Suit de roes nog aan het uitslapen was, en het was gepiept. Iets over tijd begonnen ook in De Engel de versterkers te ronken met progressieve indierock. De gitarist was simpel geniaal te noemen. Lijn op lijn leggen boven solide bas en drumpartijen, klonk erg kunstig en experimenteel maar tegelijk ook bekend in het oor. Petje af voor Three in One Gentleman Suit. Het volgende trio won menig Helders hart. We Rock Like Girls Don’t bestaat uit drie kittige jongedames die pretenderen een hekel te hebben aan girlbands. Er zat dan ook weinig vrouwelijks aan de uitstraling en de muziek van deze drie meiden uit London: heftig, intens, rockend en krachtig. Ze zijn fan van PJ Harvey: dat hoor je terug in de muziek, maar er zat een rauwer randje omheen. De verrassing van de dag. Een sleazy metalband, Bible of the Devil uit Chicago, stond ondertussen te trappelen in De Engel om de beuk erin te gooien. Hun muziek was intens, maar ook melodieus, met een eightiesgeluid van tweestemmige gitaren. Zang met lange uithalen, maar nergens werd het, zeg maar, “goud van fout”. De presentie van Bible of the Devil was hoe je van een Amerikaanse band verwachten mag: gelikt, maar niet storend. Scandinaviërs zijn geluidkunstenaars, zo ook de Zweden van The DoIts. De nummers zijn van liederlijke kwaliteit, maar het geluid was niet zo bombastisch en rauw als deze vikingen het voor ogen zagen. De bedoelde Sonore gitaar-rock wilde maar niet uit de speaker knallen. Misschien dat The DoIts het niet gewend zijn om op een dergelijk klein postzegeltje van een podium een wervelende show weg te geven, zoals ze gewend waren gedurende hun Europese tour als support van de Hellacopters. Misschien ergens anders nog eens luisteren. De sympathieke punkers van Vanilla Pod uit Norfolk zijn oude bekenden in Den Helder. Een warm onthaal met bier en jutter, waarna de bekende “Oh no!!’s” volgde. Kennelijk heeft dat met de heren een verleden. Het spel was er evenwel niet minder om, met name door spring-in-het-veld Rob Bunting. Een bijzonder energieke punkrockset die de tijd deed vliegen. Driekwartier zat er zo op voor de heren, dan nog maar een nummertje extra. Zo horen we het graag. De Bliksem sloot haar zondagprogramma af met de Supermannen: Almeers-Nederlandstalige recht door zee gitaarrock met een knipoog naar The Shavers en Peter Pan Speedrock. Maar waarom die melige aan- en afkondigingen tussendoor? De muziek is aanstekelijk, ook hier gaan we nog eens een keertje goed naar luisteren. Rocktober werd in De Engel passend afgesloten door Neerlands punkhelden in bange dagen The Apers. Wie ken deze sympathieke Rotterdammers nu niet? Wederom een oerdegelijke set aan punkrockknallers maakt een einde aan Rocktober 2006.