Textures De metalbandjes lijken in Nederland momenteel als paddenstoelen uit de grond te schieten, maar Textures doet het goed. De nieuwe cd rolt vers van de pers en optredens door heel Europa liggen in het verschiet. Maar wat is het geheim van het succes van Textures? Komt het door de goed gekozen tempowisselingen? Waar veel andere bands geforceerd tempowisselingen inbouwen om te laten zien dat ze het ook kunnen, lijken ze bij Textures wél effectief. Daarnaast versterken de vele tempovertragingen weer het effect van deze tempoversnellingen. Komt het door de meerstemmige zang als afwisseling met het gewoonlijke gegrunt, of door de kleine sferische elementen? Door de lange voorbereiding en goede instrumentbeheersing? Vast staat in ieder geval dat Textures kwalitatieve metal maakt die toegankelijk is in het genre én dat is misschien de grootste kracht van de band. Melomanics De Melomanics laten lang wachten op hun eerste volledige plaat en het optreden op Bevrijdingspop laat het publiek alleen maar meer watertanden. De mannen in rode pakken lijken niet alleen muzikaal nog steeds te groeien, maar leren ook steeds meer het publiek te bespelen. Ze zetten de muziek kracht bij met de expressieve uitstraling van toetsenist Jeroen en gitarist Guido, die zich bijna het publiek instort. In de pure electro-dance wordt de spanning zorgvuldig gedoseerd opgebouwd en weer ontladen. Ondanks dat dit kunstje keer op keer wordt uitgevoerd verveelt het geen moment. Inclusief scherpe beat met verrassende drumpartijen. We wachten met smart de cd af en dansen ons in de tussentijd het vuur in de zolen bij de Melomanics live! Vaya Con Dios Tegen negen uur speelt de Belgische band Vaya Con Dios op het Houtpodium. Hoewel deze band stopte in 1996, zijn ze sinds 2005 toch weer actief op het podium. Met hun muzikale combinatie van melancholische zigeunermuziek en Indische en Arabische klanken scoorden ze hits als ‘Just A Friend Of Mine’ en ‘Nah Neh Nah’. Ondanks de muzikale kwaliteiten van de band, kregen de muzikanten het publiek niet volledig mee. Dat is jammer, want de muziek is origineel en de stem van leadzangeres Dani Klein is krachtig en zwoel. Het enige moment dat het publiek los ging, was tijdens de hit ‘Nah Neh Nah’. Ondanks de goede muziek, past een band als Vaya Con Dios niet perfect in de avond van Bevrijdingspop. Pete Philly & Perquisitie Het voorlaatste optreden op het Houtpodium werd verzorgd door Pete Philly & Perquisite. Met hun originele hiphop krijgen ze de mensenmassa flink in beweging. De hese stem van rapper Pete en de muzikale kwaliteiten van cellist Perquisite vormen een unieke combinatie. Hoewel hun muziek echte hiphopelementen, zoals de freestyle bevat, gaat deze muziek verder. Ook jazz, broken beats, soul en klassieke muziek zijn hierin terug te vinden. Dit optreden kreeg een speciale toevoeging door het gitaarspel en de zang van Tjeerd Bomhof. Hij speelde eerder deze dag met zijn band Voicst op hetzelfde podium en gaf het optreden een verassend goed passend rockrandje. Ten slotte is ook Senna van de partij bij het nummer ‘Mellow’. Dit zomerse nummer mocht niet ontbreken op het zonnige Bevrijdingspop. Kraak & Smaak Met Kraak & Smaak laat dj Mark Kneppers (Wipneus & Pim) zien dat hij niet alleen met joligheid het publiek voor zich kan winnen, maar dat het kwalitatief muzikaal ook dik in orde is. De dj-set zorgt voor een achtergrond van jazzy dance, neigend naar lounge, bijgestaan door Ro Krom die stuiterend op zijn drumkruk zit. Zanger/ toetsenist U-Gene ziet eruit alsof hij rechtstreeks uit een stoffig lab komt, maar funkt het geheel vakkundig op. Als zangeres Rose zich bij de band voegt met haar zuivere soulstem houdt geen heup het meer stil. Dit is onvervalste dansmuziek, voor het podium vormt zich een deinende massa. Kraak & Smaak laat het publiek van Bevrijdingspop 2006 voldaan maar nog lang niet verzadigd achter. Gelukkig is vrijheid ieder jaar te vieren!