Stark en El Camino knallen in rustige Bakkerij

Helaas geen grote publiekstrekkers

Ilse Haker, ,

Het podium van de Bakkerij in Castricum werd afgelopen weekend beklommen door twee harde Noord Hollandse bands. El Camino uit Haarlem draait al duidelijk wat langer mee en sloot de avond af met hun postrock. Niet eerder overigens voordat de band Stark de mensen in de zaal probeerde te overtuigen met hun harde gitaargeluid. 3voor12/NoordHolland was erbij om verslag te doen en schreef de kritieken.

Helaas geen grote publiekstrekkers

De vier bandleden van Stark omschrijven zelf hun stijl als een “passievolle mix van sfeer en melodie in combinatie met opzwepende rock”. Hiermee begonnen zij rond 22.00 uur in een nog behoorlijk lege Bakkerij in Castricum. Maar gelukkig maakte deze lage opkomst het enthousiasme bij de heren bandleden er niet minder om! Bij het inzetten van het eerste nummer viel direct op dat de band aan Steven van der Steen wel een hele goede gitarist heeft, maar niet zo'n sterke zanger. Bassist Laurens gaf na afloop in een gesprekje aan dat de band zelf ook niet tevreden is over zijn zangkunsten en daarom op zoek is naar een echt goede zanger. Toch waren er wel degelijk lichtpuntjes in de set. Met de songs “The Starfish Rain” en “Greetings Earthling” ; lekkere rocknummers, met fijne tempo-wisselingen. Gedurende de rest van de set werd duidelijk dat deze band goed op weg is en ook al een aantal sterke nummers in hun repertoire heeft; maar verder in zijn geheel nog niet genoeg kan overtuigen. Wat dat betreft zijn ze zeker de moeite waard om nog eens te gaan kijken als er een goede zanger gevonden is. Het in 1998 opgerichte El Camino uit Haarlem maakt postrock, ook wel omschreven als experimenteel, alternatief, independent, noise of underground. Dit komt tot uiting in lange, veelal instrumentale nummers die zelden of nooit echt tot de climax komen waar je als toeschouwer op zit te wachten. De zanger/gitarist Erik de Bree heeft geen goede zangstem, dat werd duidelijk tijdens één van de weinige nummers met vocalen die de band in de playlist opgenomen had. Aan de andere kant is gitaar spelen duidelijk wel zijn ding! Met de ogen gesloten, zo nu en dan op de knieën, gebogen over de instrumenten, ging El Camino vooral zelf op in hun muziek. De bezoekers van de Bakkerij hadden jammer genoeg niet echt een boodschap aan de bij het overgrote deel van het publiek onbekende postrock van El Camino. Want erg veel voller werd het gedurende de avond niet. De band maakte het niet veel uit en ging deze avond zelf wel compleet los, maar jammer dus dat ze daarin slechts een paar bezoekers in mee kunnen nemen.