Veilige indierock
'I Can't Leave It' van Martin Sillen
Het moet vast een beetje balen zijn geweest toen het Maastrichtse Martin Sillen net naast de felbegeerde Limburgse Popprijs greep. Met die prijs had de band Pinkpop mogen openen, helaas zal het viertal nog even geduld moeten hebben. Er staat gelukkig een ander mooi optreden op de planning: met nieuwe single 'I Can't Leave It' onder hun arm sluit de indierockband de Sena Performers Stage af op het Bevrijdingsfestival.
'I Can't Leave It' trapt af met een toegankelijke, doch vrij stevige riff die ons direct nieuwsgierig maakt naar de rest van het nummer. Zanger Jop Ostendorf zingt over over het voelen van een bepaalde emotie die zo sterk is dat je die moet uiten, ook als je weet dat je daar anderen mee gaat kwetsen. Zijn fijne stem, die zo nu en dan doet denken aan Henry Camamile (van Sea Girls), mengt meer dan prima met de instrumentatie, waardoor de basis van het nummer erg fijn is.Toch voelt het nummer bij de tweede luisterbeurt al een beetje te veilig. Wellicht dat menig luisteraar dit juist als prettig ervaart, want het lied wordt nergens moeilijk en is daardoor uiterst herkenbaar. Wat ons betreft mag er wat meer peper gebruikt worden door de heren van Martin Sillen, mogelijk weten ze onze aandacht dan iets beter vast te houden. Aan de andere kant: 'I Can't Leave It' is een nummer dat je zonder problemen een hele ochtend op repeat kan laten staan zonder dat het vervelend wordt. Al met al zijn we niet volledig omver geblazen door de nieuwste single van Martin Sillen, mede omdat de het viertal in het verleden ons al meer heeft overtuigd.
(Bryan Regtop)