Van Drogheda naar de sterren: modernlove. laat Heerlen achter met kippenvel Van Drogheda naar de sterren: modernlove. laat Heerlen achter met kippenvel

Het voorprogramma wordt verzorgd door zangeres Rachel Newnham, een jonge dame die vol enthousiasme staat te popelen om de zaal goed op te warmen voor de hoofdact. De zangeres groeide op in het Britse Southport maar is inmiddels al een aantal jaar woonachtig in Londen, waar ze naast zangeres ook fulltime oppas is. Haar nummers klinken poppy, vrolijk en catchy. Haar stem is fijn, maar het is jammer dat zij niet wordt ondersteund door een live band. Een tape ondersteunt haar stem gedurende de hele show. Na een aantal eigen nummers is het plotseling tijd voor een cover van One Direction. Een leuke cover, maar ze heeft dit vanavond niet nodig om het publiek te overtuigen.

Na de show geeft ze bij de merchandise-stand aan dat er snel nieuwe muziek aan zit te komen. "An EP!" roept ze, terwijl ze vol energie een tas verkoopt aan een nieuwe fan.

Inmiddels is de kleine zaal goed gevuld en er lijken toch wat mensen pas na het voorprogramma de zaal te hebben betreden (niet gek, voor een maandagavond). Voor ons staat een groep meiden van ongeveer twintig jaar enthousiast de laatste Snapchat-stories naar iedereen te sturen, nog net op tijd voor de show start. We horen hier en daar wat Duits en zo blijkt: modernlove. mag dan nog niet gekend zijn bij het grote publiek, fans hebben ze toch zeker al.

modernlove. Is afkomstig uit Drogheda, een plaatsje dichtbij Dublin. De band is al in 2016 opgericht omdat er in het dorpje niet veel mensen iets met muziek hadden. Het stel vrienden heeft zich toen samengepakt om een band op te richten. In de bio van de band lezen we terug dat ze 'een mix van The Cure, The 1975 en Bloc Party' brengen. Hopelijk is het niet een letterlijke kopie van een van deze bands. Maar goed, eerst zien dan geloven.

Het grote licht is intussen gedimd en de bandleden komen tevoorschijn. Het eerste nummer is meteen raak: 'Furniture' is een geweldig openingsnummer. De blikvanger van de band is leadzanger Barry Lally. Hij draagt een zwart hemdje, witte riem, wijde broek en heeft enkele tatoeages – de eerste meiden vooraan smelten al weg. Naast de charismatische look van dit bandje klopt de muziek ook gewoon. Ze spelen strak en de meeste songs zijn zo catchy dat ze na één luisterbeurt al in je oren blijven kleven. Een mevrouw voor ons knikt intussen vrolijk en meestemmend naar haar man: "Je had gelijk, dit is echt goed!" Dat is ook het eerste wat opvalt: de zaal bleek gevuld te zijn met gelovigen en (nog) niet-gelovigen in deze band. Maar na het eerste nummer zijn al veel meer mensen gaan geloven in de potentie van deze geweldige indie-band, waaronder dus ook wij.
 

modernlove. werkte samen met producer Luca Buccellati, bekend van zijn werk met onder andere Lana Del Rey, en deze kwaliteit is hoorbaar in elk nummer. Van 'Don't Wanna' en 'Way You Move' tot 'Islands' - elk nummer toont aan dat de band weet wat ze doen. Bijzonder aan modernlove. is hun weigering om zich tot één genre te beperken. 'Follow You' klinkt harder en punkachtiger, met echoes van Simple Plan, terwijl andere nummers meer indiepop invloeden hebben. Het is alsof Inhaler, Wallows, Simple Plan en The 1975 in een blender zijn gegooid, maar het resultaat voelt allesbehalve geforceerd of afgekeken.

Hun eerste nummer van het - nog uit te brengen - nieuwe album deed denken aan The 1975 met een vleugje Jon Hopkins, een combinatie die perfect werkt. modernlove. weet dat ze meer fans verdienen dan ze momenteel hebben en deze show voelt wel als het bewijs dat ze gelijk hebben. De chemie tussen de bandleden, de kwaliteit van de nummers en de manier waarop ze het publiek wisten te boeien - dit is de formule voor toekomstige programmeringen op festivals als Best Kept Secret of Down The Rabbit Hole. Soms verlaat je een kleine club met het gevoel dat je iets groots hebt gezien voordat de rest van de wereld het doorhad. Vanavond was zo'n avond, en modernlove. was die band.