Iedere muzikant droomt ervan: spelen op een groot festival. En dan niet als opener om 12:30 uur ’s middags op Pinkpop, maar als vette headliner op Rock Werchter. Dromen die normaal nooit werkelijkheid worden, kwamen voor Hub (21) wel uit. De Limburger werd door YUNGBLUD op het podium gehaald. We spraken met Hub af en hij vertelde over zijn ervaring.

Even voorstellen: wie is ‘Hub from the Netherlands’?
"Nog niemand op muzikaal gebied! Ik ben een toetsenist van origine en af en toe speel ik gitaar omdat ik het leuk vind om andere instrumenten uit te proberen en eerlijk? Gitaarspelen is ook gewoon fucking vet! Dit jaar ging ik voor de allereerste keer naar Rock Werchter en eerlijk gezegd kende ik YUNGBLUD helemaal niet zo goed. In de aanloop van het festival had ik hem natuurlijk gecheckt en ik had gezien dat tijdens zijn liveshows bij het nummer ‘Fleabag’ iemand uit het publiek werd gehaald. Aangezien we de hele avond al vooraan stonden (bij onder andere RAYE en Nothing But Thieves) en 'Fleabag' een relatief simpel nummer is dat uit een paar akkoorden bestaat, greep ik tijdens YUNGBLUD mijn kans."

Neem ons mee naar het moment. Wat gebeurde er allemaal?
"Ik stond vrij vooraan en had een bordje in mijn handen met daarop de woorden ‘’Can I play Fleabag?’’. De kans is nihil dacht ik, want ik telde in mijn buurt alleen al vier andere bordjes van festivalbezoekers met hetzelfde idee. Tijdens die liveshow zette YUNGBLUD uit het niets zelf het nummer in. Ik dacht daardoor dat hij het zelf ging spelen. Maar op een gegeven moment bleef hij mij maar aankijken. Toen maakte hij een gebaar ‘’kom maar’’. Ik werd door de beveiliging over de barricade getild en toen dacht ik: het is me gelukt!"

"Ik liep de trapjes naast het podium op en ik zag eerst de band en daarna YUNGBLUD zelf. Ik keek het publiek in en daar stonden mensen zo ver als ik kon zien. Dit was absurd, ik vergeet het nooit meer. Ik gaf YUNGBLUD toen een high five en een knuffel. Ik stelde mezelf voor en zette het nummer in. Het enige wat ik hoorde was mezelf op gitaar, YUNGBLUD die zong én 60.000 man die ook meezongen. Die sound vergeet ik nooit meer. Toen de rest van de band inviel kwam ik wat losser en kreeg ik ook het publiek mee. Ik moest nog uitkijken dat ik niet door de pyro’s heen liep, wat zijn die dingen warm als je er vlak naast staat."

"'Fleabag' werd lang gerekt. Ik heb zeker 7 of 8 minuten daar op het podium gestaan. Op een gegeven moment liep YUNGBLUD het publiek in en stond ik daar alleen. Op sommige foto’s lijk ik zelfs de headliner!"

Wat waren de reacties van de mensen om je heen?
"Toen ik na Fleabag mijn gitaar had afgegeven aan een roadie werd ik met open armen weer ontvangen door het publiek. Ik kreeg schouderklopjes, high fives en werd op de schouders genomen. Ik werd overspoeld met foto’s, video’s, berichtjes en ga zo maar door. Na het optreden en ook de dag erna op het festival werd ik door heel veel mensen herkend. Mensen wilden met me op de foto op de camping, in de kantine, op het terrein. Ik kon niet eens meer een kop koffie halen zonder een foto te maken met een onbekende!"

Wat is het meest gekke aan dit verhaal?
"Toen ik weer tussen het publiek stond kwamen er meiden naar me toe die aan me vroegen hoe YUNGBLUD rook. Ze wilden ook aan mijn pet ruiken omdat hij die ook even had opgehad. Omdat ik zelf zonder plectrum speel heb ik het plectrum dat ik van YUNGBLUD had gekregen aan een piepjonge fan in de voorste rij gegeven tijdens het optreden. Zo heb ik toch nog iets terug kunnen doen."

En nu, een paar dagen later?
"Ik ben nog steeds aan het bijkomen. Ik speel zelf ook als toetsenist in een band genaamd Shelby. We zitten in de regio Maastricht. We zijn nog niet zo lang bezig en spelen met name covers, maar er ligt wel al wat eigen werk klaar. Nu ik aan deze live ervaring heb mogen proeven, smaakt dat natuurlijk naar meer. Live op Rock Werchter meespelen met de headliner heeft me een extra drive gegeven om ook mijn eigen band naar een hoger niveau te tillen. Maar ook het normale leven gaat natuurlijk gewoon door, zo realistisch ben ik wel. Eén ding weet ik in ieder geval zeker: Rock Werchter 2025 ga ik nooit meer vergeten!"