K’s Choice viert 30 jaar muziek K’s Choice viert 30 jaar muziek

De Canadees Anthony Gomes stond eerder al in het voorprogramma van onder andere B.B. King, Heart en Gretchen Wilson. Gomes gooit de volumeknoppen open en het publiek mag gaan genieten van onvervalste southern blues-rock. Denk aan een jankende groene glittergitaar, witte cowboyboots, een leadzanger met een stem met een heerlijk rauw randje en vette, groovy bluesrock met lekkere meezingbare refreinen. Sinds zijn debuutalbum Blues in Technicolor uit 1998 begon Anthony Gomes met touren in de VS en Canada. Anthony Gomes weet te verrassen met een behoorlijk en hoog bereik en zijn songs en teksten zijn uit het leven gegrepen. ‘Peace, Love and Loud Guitars’, echte rock-'n-roll afkomstig van het gelijknamige album. Met teksten als “She’s a redneck royalty / She’a white thrash princess/ I'm gonna make her my queen” en “Bang bang, giddy-up bang bang” krijgt hij de hele zaal mee en geleidelijk aan stroomt de Bosuil vol voor het vervolg.

Onze zuiderburen met hun amusante en plezante tongval hebben al heel wat goeds voortgebracht. Naast de lekkere (speciaal)biertjes en Bourgondische instelling heeft België al vele fantastische bands en artiesten voortgebracht, die zowel nationaal als internationaal niet mogen ontbreken op concerten en festivals. Er zijn er echter niet zoveel die dat meer dan dertig jaar lang volhouden. Het Antwerpse duo (destijds nog) Sarah en Gert Bettens nam in 1993 onder de naam The Choice The Great Subconscious Club op. Wat begon als het duo The Choice groeide uit tot het pareltje K's Choice, de rockband die in de jaren negentig op vele festivals – onder andere als support voor Alanis Morissette – te zien en horen was. De Belgen veranderden in 1994 min of meer noodgedwongen – een andere groep in Amerika heette al The Choice – hun bandnaam van The Choice naar K's Choice, ontleend aan het personage Josef K. uit Kafka's boek “Het proces”. Josef K. heeft geen keuzes en deze rare, onbegrijpelijke onmogelijkheid komt op ironische wijze terug in een aantal van hun nummers. 

Een dertigste verjaardag is uiteraard reden voor een feestje en K's Choice viert dit inmiddels al bijna twee jaar met hun jubileumtour. Al als tiener in de nineties kende ondergetekende elk woord van hun songteksten. Nummers als 'Everything For Free' en 'Not An Addict' bezorgen je woord voor woord kippenvel. K's Choice is en blijft ijzersterk in het maken van liedjes die in je hoofd gaan zitten, er niet meer uit willen en onder je huid kruipen. Pure muziek en teksten, rauw en ongefilterd. Het onmiskenbare stemgeluid met het mooie hese randje zorgden toen al voor een unieke sound. Met 'Everything For Free' als nog altijd ijzersterke opener krijgt de band het aanvankelijk rumoerige publiek direct stil. De plaat grijpt je nog steeds meteen bij de keel en de band geniet zichtbaar van hoe de trouwe schare fans nog altijd woord voor woord meezingt. Voor ons is dit de eerste keer dat we ze live zien sinds Sams transitie en ja, frontman Sam zingt inmiddels een aantal toontjes lager. Toegegeven, het veranderde stembereik is voor velen even wennen. Dat doet echter niets af aan de beleving en gevoeligheid waarmee hij de songs brengt. Muziek maken als ontsnapping aan het dagelijks leven.

K's Choice opent de weg naar jezelf zijn en daarnaast leren om jezelf te zijn, ook wanneer dat naast de lijntjes lopen betekent: “Show them who you are to set you free”. 'Come Live The Life', een van de twee singles van het vijfde studioalbum Echo Mountain, begint prachtig breekbaar en ontwikkelt zich naar heerlijk stevig, maar toch melodieus.

“If your eyes are the gateway to your soul / What's broken will be whole again / And whole is hard to shatter”. Dat geldt eigenlijk op alle vlakken: de kracht van K's Choice schuilt in het geheel. De laatste jaren is de sound van de band wat ruiger en rauwer geworden, resulterend in de hardste versie van K's Choice in hun bestaan. Het totaalplaatje van de band is wat ze willen uitstralen en ook de recentere single 'Time is a Parasite' uit 2022 is hier een perfect voorbeeld van. Geen hoge uithalen of minutenlange gitaarsolo's, maar een gestage opbouw met een wat mysterieuze en toch toegankelijke, poppy en frisse sfeer. De afgelopen drie decennia lijken voorbij gevlogen te zijn en wat is er nu meer bijzonder dan 32 jaar samenspelen met je broer en beste vriend? Het gaat voor hen niet om Sam als middelpunt, maar om de band als geheel en dat is wat K's Choice zo uniek maakt. Met een uitgebreide toegift sluit de band vanavond af met het intieme 'We Are Glaciers' dat opbouwt en eindigt in een imposante finale.

K's Choice geeft wederom zijn visitekaartje af en laat zien absoluut geen thing of the past te zijn. Wat de band betreft op naar nog eens dertig jaar te gekke muziek maken.