Peter Muijsenberg blijkt een muzikale duizendpoot die afgelopen jaar – als zanger en als gitarist -de Horster sterrenhemel al deed oplichten met ORKESTR en het fantastische album ‘I’. Voorheen maakte hij jaren deel uit van het garagepunk-trio The Mothmen. Op de vandaag verschenen EP ‘Whispering’ van Robert and the Keders zien en horen we Muijsenberg voorbijkomen als drummer. Echter, doet de bandnaam vermoeden dat het hier niet om hem draait maar om liedjesschrijver, zanger en gitarist Robert Keder.

De band is al in 2018 opgericht, in eerste instantie als eenmalige begeleidingsband voor Robert. Al snel werd dat eenmalige vergeten toen Robert samen met Muijsenberg en bassist Tom Coppens een gedeelde liefde ontdekten voor de betere refreintjes, bordspellen en Elvis zijn Hawaii-periode. Veel informatie over de band is niet te vinden op het internet maar het is goed mogelijk dat de coronapandemie de band tijdelijk op een zijspoor had gezet en ze gedoemd waren tot een verblijf in hun repetitiekot. Of hadden de jonge vaders het te druk met de geboorte en opvoeding van hun kinderen?

In het kader van de SharQ Sessions werden we begin dit jaar al verrast met de opnames van de nummers ‘Whispering’ en ‘Seven Days a Week’ in de tuinkas van streekwinkel ‘De Gerdeneer’ in Boekend. Nu is er dan een EP verschenen van het Noord-Limburgse powerpop-trio die met hun eigenzinnige maar frisse beatsound aangenaam verrassen. Het geluid van de band grijpt terug naar de jaren 60 en lijkt geïnspireerd op het geluid van The Beach Boys en The Beatles. Maar op het titelnummer ontkomen we niet aan de indruk ook de invloed te horen van vroegere popidolen als Cliff Richard en Paul Anka. En zouden we het liefst een gulden in een oude Wurlitzer jukebox gooien, om het nummer al krakend door het stof heen, door de boxen te horen knallen. Het nummer gaat over een verlegen persoon die zichzelf een peptalk geeft en op het eind van het nummer er helemaal voor gaat.

In ’Seven Days a Week’ is een vergelijking met The Beatles al snel gemaakt. Het nummer is kort, energiek, melodieus en sterk beïnvloed door zowel rock- ’n roll als rhythm & blues. Maar waar de liefde van McCartney in ‘Eight Days a Week’  zo groot is, dat hij zelfs méér dan zeven dagen per week aan zijn geliefde wil geven, daar zingt Robert over een soort onbeantwoord verlangen dat soms kan omslaan in een ongezonde obsessie. Al helemaal in het huidige tijdperk van 24/7 beschikbaarheid en social media. In ‘Seven Days A Week’ krijgt de luisteraar een menu van lelijke emoties en ongezonde patronen opgediend in een kleurrijke, luchtige verpakking. Net als op social media!

‘Desperado’ zou als titelnummer in de gelijknamige soundtrack van de film met Antonio Banderas en Salma Hayek niet hebben misstaan. Een vleugje Andalusische passie gemixt met de zwoele, galmende vibes van een Californisch strand waarin Muijsenberg in een kort tijdsbestek met draftempo zijn drumpartij een aantal keren opschroeft en Keder goed zijn best moet doen om hem bij te houden. Waarom moeten we bij de intro van ‘Fast Boy, Slow Boy’ gelijk denken aan ‘Feel Good Hit Of The Summer’ van QOTSA? Gelukkig  geeft de band er snel zijn eigen draai aan en voor je het weet tolt het liedje al op volle toeren door je hoofd.

Robert and the Keders levert met ‘Whispering’ een EP af die enerzijds voldoet aan het typische beatgeluid uit de jaren 60 maar in al zijn clichés toch weet te verrassen met een eigenzinnige twist die de band aan de nummers weet mee te geven. Korte, swingende melodieuze tracks met refreinen die in je hoofd blijven hangen—puur, zonder opsmuk, maar boordevol overtuiging.

De EP is vanaf vandaag (31 januari) te beluisteren op de streamingdiensten. Vanavond zal de presentatie van de EP plaatsvinden bij Kefee 45 Toeren in Venlo. De entree is gratis.