Mobb Deep’s Havoc brengt Queensbridge naar Venlo Mobb Deep’s Havoc brengt Queensbridge naar Venlo

Maar eerst: het voorprogramma. Kriisie uit “Philly” probeert, gepaard met een nét iets te duidelijke backingtrack, een hoop airhorns, gunshot-geluiden en een Instagram QR-code op haar backdrop het publiek op gang te krijgen, maar dat blijkt een taaie klus. Hier en daar zien we wel al wat wiebelende knieën en een bescheiden “woooh” als erom wordt gevraagd — Venlo moet duidelijk nog wakker worden. Toch krijgt ze het voor elkaar om de eerste “When I say Mob, y’all say Deep!” uit de zaal te persen. Een korte (en iets te opzichtige) diawisseling van de backdrop later verdwijnt Kriisie backstage en voordat we het weten, staan Havoc, Big Noyd en DJ L.E.S. voor onze neus.

De mannen zijn gehuld in Mobb Deep-shirts — dezelfde shirts die we even daarvoor nog bij de merchandise stand zagen hangen. Havoc houdt zijn zonnebril de hele avond trouw op z’n neus.  Als de beat van ‘Survival of the Fittest’ door Grenswerk knalt, komt er langzaam wat beweging in de zaak. Klassiekers als ‘An Eye for an Eye’ en ‘Right Back at You’ krijgen steeds meer respons, maar de climax waar we op wachten blijft nog even uit. De heren rappen mee over hun backingtrack alsof ademen voor hen geen vereiste is. De woorden rollen uit hun mond alsof ze dit al meer dan 30 jaar doen.  Als DJ L.E.S. de beat van ‘Allustrious’ inzet, proberen Havoc en Big Noyd de energie op te krikken met een paar afwachtende “Eyo’s” richting het publiek. De reacties worden steeds luider en rond de tijd dat we bij ‘The Learning (Burn)’ en ‘Outta Control (G-Unit Remix)’ terecht komen, gaat het dan eindelijk een beetje los — handjes in de lucht en er wordt zelfs een kushandje van Big Noyd richting de diehard fans geblazen.

 Als de spots de zaal oplichten, zien we wat voor vlees we in de kuip hebben: het overgrote deel van het publiek zijn heren die het uitkomen van The Infamous nog vers in hun geheugen hebben liggen. Het andere deel van bezoekers had hun kinderen kunnen zijn.

De grote afwezige is natuurlijk Prodigy. Mobb Deep blijkt niet meer compleet te zijn zonder de wederhelft van Havoc. Prodigy wordt respectvol geëerd doordat we hem zowel in de backdrop, als in de teksten vaak tegenkomen. Na een strakke uitvoering van ‘Win or Lose’ dropt Havoc nog een bommetje: The Infamous mag dan 30 jaar oud zijn, maar Mobb Deep is nog steeds in beweging. “In 2025 komt er een nieuw album!”

Het hoogtepunt van de avond wordt bereikt op het moment dat ‘Shook Ones Pt. II’ ingezet wordt. Eindelijk wordt duidelijk waar deze avond om draait. Telefoons vliegen omhoog en het publiek deinst mee op de beat en rapt ieder woord mee. Nét als we er helemaal inzitten, is het voorbij. Geen toegift, geen extra banger – ze blijven wel nog even hangen. Havoc en Big Noyd nemen de tijd om LP’s, lichaamsdelen en shirts te signeren vanuit het podium terwijl DJ L.E.S. tot het laatste moment op zijn allerbeste Limburgs “Venlo, Venlo, make some noise!” de zaal in roept. Het publiek druipt geruisloos af terwijl de diehard fans vooraan proberen dit concert vast te leggen met een handtekening van hun helden.

Ondanks de lange aanloop en het abrupte einde zijn de klassiekers, de soms wat subtiele interactie met de fans en het eerbetoon aan Prodigy momenten die de avond de moeite waard maakten. Voor de fans een geslaagde trip down memory lane, maar een strakkere opbouw had de impact van deze legendarische artiesten groter kunnen maken.