Mysterieus en meeslepend genieten met Blaudzun Mysterieus en meeslepend genieten met Blaudzun

Leah Rye, die zich vereerd voelt om de support-act van Blaudzun te mogen zijn, bijt het spits af. Hoewel ze ook regelmatig samen met haar volledige band te zien is, is de setting vanavond klein met slechts ondersteuning en aanvulling door één violiste/zangeres die de tweede stem voor haar rekening neemt. Leah is een self-made woman en independent artiest, die haar album Symbiosis in 2023 in eigen beheer uitbracht. Ze schrijft niet alleen haar eigen songteksten, maar begeleidt zichzelf ook nog eens op zowel toetsen als gitaar. Daarbij geeft ze zichzelf volledig, zachtjes wiegend met haar gitaar. Voordat ze haar nieuwe nummer inzet vraagt ze het publiek om korte filmpjes te maken, die gebruikt worden voor een compilatie. Ze beschrijft het gevoel van naakt worden voor de ogen van een vreemde. 'Growing Into Me' gaat over haar wens om zichzelf echt te laten voelen: in mijn lichaam, dat is waar ik wil zijn. Ze neemt je mee in haar dromerige fantasie en licht daarbij een tipje van de sluier op voor het nieuwsgierige aanwezige publiek. Leah Rye's muziek klinkt mysterieus en melancholisch, haar stemgeluid is aangenaam warm en de samenzang klinkt prachtig. Ondanks de grootte van de Muziekgieterij voelt het optreden intiem en meeslepend.

Blaudzun, die onder deze naam optreedt sinds 2006, is inmiddels door de wol geverfd. Na de voorstelling 'Oscar', die vanwege groot succes in 2022 in 2024 in reprise ging in Carré, tourt hij vanaf februari met zijn band langs de grote Nederlandse clubs. Het zestal weet precies hoe je een perfecte show neerzet en neemt onder andere een akoestische piano en accordeon mee het podium op. Het plaatje wordt visueel gecompleteerd door de prachtige lichten en effecten. Al direct vanaf opener 'Wicked Ball' zijn de drums stuwend en zit er een lekker tempo in. Onder andere in 'Kayo' doet de sound van Blaudzun bij vlagen denken aan U2 en hun leadzanger Bono. Mysterieus en opzwepend tegelijkertijd.

Hoewel het publiek belangstellend is, duurt het even voor iedereen wat loskomt. Wanneer het eind van 'Better Man' komt zingt iedereen echter voluit mee. Net zoals in delen van 'Elephants': "Sing along my darling - The smart kids go lalala, lalala." Zijn kenmerkende hoge stemgeluid met een gevoelige snik is Blaudzun's handelsmerk geworden. Hij laat zich niet in één specifiek muzikaal hokje plaatsen, en dat hoeft ook niet. Volgens eigen zeggen is zingen voor hem een noodzaak. Als liefhebber van melancholische rocksongs verwerkt hij zijn persoonlijke ervaringen in zijn teksten, wat de nummers meeslepend en emotioneel geladen maakt. Hij beschrijft hoe het leven pieken en dalen kent, en dat hij weer op de been zal zijn. Voor 'Wolf's Behind The Glass' komt Blaudzun van het podium af en brengt het nummer solo, met zijn akoestische gitaar, letterlijk op een bierkratje tussen het publiek. In 'Coma' vraagt hij zich met krachtige stem hardop af wie hij ooit zou zijn in een (corona)tijd van koffie en quarantaine. Om vervolgens van ingetogen, invoelend klein en akoestisch wederom op te bouwen naar een groots geheel in perfecte harmonie met zijn band.

Hoewel hij sommige van zijn nummers al jaren zingt, voelt een jas uitdoen soms fijn, vertelt hij. Maar nu is je jas weer aandoen de enige manier om te overleven in deze gekke, koude wereld. Melancholisch, maar doordrenkt met hoop en optimisme. Daarnaast beschrijven zijn teksten ook persoonlijke groei. Hoe je je middelvinger opsteekt tegen de stem in je hoofd die "Don't fuck it up" roept. Ik ben goed genoeg, want ik ben mezelf. Hij durft gevoelig en kwetsbaar te zijn, en ook zo te klinken. Zijn nummers vertellen elk hun eigen verhaal. Met een bijna twee uur durende set van maar liefst achttien nummers laat hij zien nog altijd veelzijdig, aanstekelijk en catchy te zijn. De trouwe schare fans herkent 'Heavy Flowers' meteen, net als het ruige en doorleefde 'Wasteland'. Afgesloten wordt met een toegift van maar liefst vier nummers, beginnend met het poppy 'Shades', de derde single van het zevende studioalbum Latter Days dat medio oktober verscheen. Wij zijn in elk geval benieuwd naar wat Blaudzun nog meer voor ons in petto heeft.